ဆရာ၀န္ေလာကဆိုတဲ့ ပညာရွင္အဆင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈေလာကမွာ ဆရာ၀န္အငယ္ေလးေတြ ခံစားေနရတဲ့ဒုကၡကို THE GUARDIAN သတင္းစာၾကီးက ၾသစေၾတးလ်က ဆရာ၀န္ေလးေတြကို ႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ အင္တာဗ်ဴးျပီး ေဖာ္ျပထားတာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွပါတယ္။ သူတို ့ေလးေတြ မအိပ္မေနအလုပ္လုပ္ရတာ၊ စီနီယာ-ဂ်ဴနီယာ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရတာ၊ ဖိအားမ်ိဳးစံု၊အနုိင္ က်င့္မႈမ်ိဳးစံု မ်က္စိေရွ ့မွာျဖစ္ေနေပမယ့္ မေျပာရဲၾကဘဲ အဖြဲ ့အစည္းရဲ ့ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈကိုလည္း မရတာေတြေၾကာင့္ အလုပ္မွာ ေန ့တိုင္းမ်က္ရည္က်ရတဲ့ ဆရာ၀န္ေလးေတြ ရွိတယ္လို ့ THE GUARDIAN က ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဘယ္ေတာ့မွေလ်ာ့မသြားတဲ့ဖိအားေတြ၊ လူတစ္ေယာက္ ခံနိုင္ရည္ကုန္ဆံုးတဲ့အထိ လုပ္ရတဲ့အလုပ္ခ်ိန္ ေတြေၾကာင့္ ေရကုန္ေရခမ္းပင္ပန္းလွတဲ့ေန ့ေတြမွာ ဆရာ၀န္ငယ္ေလးေတြ၊ ေနာက္ဆံုးနွစ္ေဆးေက်ာင္း သားေလးေတြဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ယွဥ္ျပိဳင္မႈလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာလည္း အျပိဳင္ေျပးေနရျပန္ ပါတယ္။ ဖိအားမ်ိဳးစံုကိုမခံနုိင္ေတာ့တဲ့အဆံုး စိတ္က်ေ၀ဒနာ၊ စိုးရိမ္မႈလြန္ကဲျခင္း၊ အားအင္ကုန္ခမ္းျခင္း၊ ေန ့စဥ္ဆိုးရြားစြာ ခံစားေနရျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ဖိအားမ်ားလြန္းျပီး အေျပာအဆိုအေနအထိုင္ မူမမွန္ေတာ့ ဘဲ ေၾကာက္စိတ္လြန္ကဲတာေတြကိုခံစားရျပီး ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသေၾကာင္းၾကံဖို ့ပဲ က်န္ေတာ့သလိုမ်ိဳး ခံစားၾကရပါတယ္တဲ့။
ေမာက္မာမႈအဆိပ္သင့္ေနတဲ့အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ မေရမတြက္နုိင္တဲ့ Night Duty ေတြဆင္းျပီး ကိုယ့္ရဲ ့ အားနည္းခ်က္ကို လူသိမခံ၀ံ့ဘဲ တစ္ခ်က္မွားရင္ လူနာအသက္အႏၱရာယ္ျဖစ္သြားနုိင္သလို ကိုယ့္ရဲ ့ အလုပ္ကိုလည္း ထိခိုက္ေစနိုင္မယ့္ ဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္ ဖိအားမ်ားလွတဲ့ ဒီအဆင့္ျမင့္ပညာတတ္ေလာက ၾကီးထဲက ဖိအားေတြကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ေနၾကရသလဲ ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳရသူေတြရဲ ့ ေျပာျပခ်က္ တစ္ခ်ိဳ ့ကေန သိနိုင္ပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္အနိမ့္ဆံုးအထိက်သြားတဲ့အခါ ကၽြန္မအလုပ္မွာ ေန ့တိုင္းငိုခဲ့ရပါတယ္လို ့ Laura က ေျပာပါ တယ္။ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး ဆရာ၀န္ေတြၾကားထဲေရာက္ေနေပမယ့္ သူ ့စိတ္က်န္းမာေရးထိခိုက္ လာတာကို ပ်က္ရယ္ျပဳျခင္းပဲ ခံခဲ့ရပါတယ္။
စိတ္က်န္းမာေရးမေကာင္းလို ့ ခြင့္တိုင္ေတာ့လည္း ခြင့္မရခဲ့ ပါဘူး။ Laura မွာ စားခ်ိန္ေသာက္ခ်ိန္လည္းမမွန္ခဲ့တဲ့အတြက္ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၂ ကီလိုဂရမ္ က်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။ ထြက္ေပါက္မရွိတဲ့အေျခအေနမွာ ၆ နွစ္ေက်ာ္ ေပးဆပ္ခဲ့ျပီးေပမယ့္ အခုမွ အထူးကုဆိုတဲ့လမ္းေၾကာင္းရဲ ့ တစ္၀က္ကိုပဲ ေရာက္ပါေသးတယ္။ သို ့ေသာ္ ဖိအားေတြနဲ ့ျပည့္နွက္ေန တဲ့ ေနာက္ထပ္လမ္းတစ္၀က္ကို အားတင္းေလွ်ာက္လွမ္းျပီးရင္ Laura အတြက္ အလုပ္က ရွိခ်င္မွရွိမယ့္ အေျခအေနဆိုးၾကီး ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ ၾသစေၾတးလ်မွာ Laura လို တက္သစ္စအထူးကုတစ္ေယာက္ အတြက္ ေနရာသိပ္မရွိပါဘူး။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ Laura ပါ။ ကၽြန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူးလို ့ Nancy က ေျပာပါတယ္။ တစ္ပါတ္ကို နာရီ ၁၀၀ အနည္းဆံုး ဂ်ဴတီ၀င္ရတဲ့ Nancy တစ္ေယာက္ တအားပန္းတဲ့ဒဏ္ကို မခံနုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီလို စိတ္အေျခအေနမ်ိဳးနဲ ့ လူနာရဲ ့အသက္ကိုလုျပီးကယ္ရတဲ့ ေသေရး၊ရွင္ေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးခ်ဖို ့ဆိုတာ Nancy အတြက္ အလြန္ခက္လာပါတယ္။ တစ္ခါတုန္းက ၁၇ ရက္အတြင္းမွာ ၂၅ နာရီဆက္တိုက္ ဂ်ဴတီ ၀င္ရတာ ၅ ၾကိမ္ ရွိခဲ့တဲ့ေနာက္ ပင္ပန္းမႈဒဏ္ကိုမခံနုိင္တဲ့အဆံုး Nancy ဟာ လူနာေတြကို ရွင္တို ့က ဘာျဖစ္လို ့ ဒီေလာက္ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ရတာလဲ လို ့ ရန္ေတြ ့မိရွာသတဲ့။ စိတ္ထဲကလည္း လူနာ တစ္ေယာက္ေလာက္ ေသသြားရင္ ငါ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေတာ့ အိပ္လို ့ရမွာပဲ လို ့ေတာင္ ေတြးမိရွာ သတဲ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Nancy ဟာ အလုပ္ထြက္မွပဲ နားရေတာ့မွာပါလား ဆိုတာ ေတြးမိရွာသတဲ့။
အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ေပးမယ့္သူမရွိလို ့ပါ လို ့ David က ေျပာပါတယ္။ ဆရာ၀န္ ေတြ စိတ္ဓါတ္က်ရတာ ဂ်ဴတီခ်ိန္ေတြက တစ္ညလံုး၊တစ္ညလံုး ျဖစ္ေနလို ့ပါလို ့ သူကေျပာျပပါတယ္။ Training ကလည္း ေလးလြန္းတဲ့အျပင္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္စိတ္နွလံုး ရႊင္လန္းေအာင္ ပံ့ပိုးေပးနိုင္တဲ့ မိသားစု ေတြ မိတ္ေဆြေတြနဲ ့လည္း အဆက္ျဖတ္ထားသလိုျဖစ္ေလေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်ပါတယ္။ ဒါကို စီနီယာ ေတြက ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္က ဒီလိုပဲၾကံဳတာပဲ၊ မညည္းပါနဲ ့ လို ့ပဲ ျပန္ေျပာၾကပါတယ္။ အိမ္သာ တက္ခ်ိန္ေလးရရင္ကို ေက်နပ္ပါျပီ။ ထမင္းစားခ်ိန္မေပးလည္းေနပါ။ အဆိုးဆံုးက အလုပ္ခ်ိန္ျပီးသြားျပီး ေနာက္မိနစ္ ၃၀ ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိ လူနာအလြဲအေျပာင္း လုပ္ေနရတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္ လို ့ David က ေျပာပါတယ္။ ေဆးေလာကမွာ ညအခ်ိန္မေတာ္လာတဲ့ဖုန္းေတြေၾကာင့္ စိတၱဇေရာဂါ ျဖစ္လာနုိင္ပါတယ္လို ့ Queensland မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ဆရာ၀န္ေလး Wendy က ေျပာပါတယ္။ Night Duty ေပါင္းမ်ားစြာဆင္းျပီးတဲ့ေနာက္ ရွားရွားပါးပါး တစ္ညေလာက္ နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေနရတုန္းေလးမွာ ဖုန္း သံက ဆူး၀ါးစြာထြက္လာရင္ လန္ ့ျဖပ္ျပီး အိပ္ယာထဲကေန ခုန္ထမိပါတယ္။ ဖုန္းကို ဂရုတစိုက္ျပန္ေျဖရင္း တလွပ္လွပ္တုန္ေနတဲ့ရင္ဘတ္ကို ဖိထားရပါတယ္။ အသက္ရွဴသံျမန္ေနတာကို မနည္းထိန္းထားရင္း ေျပာေနရတဲ့အတြက္ ပိုျပီးစိတ္ေမာပါတယ္။ ရင္ဘတ္ေတြနာျပီးအန္ခ်င္သလိုလိုေတြျဖစ္လာပါတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဖုန္းေပၚကေန ညႊန္ၾကားစရာရွိတာေတြကို ညႊန္ၾကားျပီးသြားလည္း ျပန္အိပ္လို ့မေပ်ာ္ ေတာ့တဲ့ျပႆနာပါပဲလို ့ Wendy က ေျပာျပပါတယ္။
ဒါဟာ ဆရာ၀န္ေလးေတြ ၾကံဳေတြ ့ခံစားေနရတာေတြထဲက အနည္းအက်ဥ္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ သို ့ေသာ္ သူတို ့ၾကံဳေတြ ့ေနရတဲ့ ဒုကၡရဲ ့အတိမ္အနက္ကိုေတာ့ ခန္ ့မွန္းၾကည့္လို ့ရနိုင္ပါတယ္။ စီနီယာဆိုတဲ့ အဆင့္ကိုမေရာက္ေသးခင္ ဒီလိုဒုကၡေတြ ၾကံဳေတြ ့ေနရတယ္ဆုိေပမယ့္ စီနီယာဆိုတဲ့အဆင့္ကိုေရာက္ သြားရင္လည္း အျခားအျခားေသာ စိန္ေခၚမႈေတြက ရွိေနဦးမွာပဲလို ့ ေတြးၾကည့္မိပါတယ္။ အထူးကုျဖစ္ဖို ့၊ အတန္းတူသူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ေခါင္းတစ္လံုးမသာေတာင္ အမွီလိုက္နုိင္ဖို ့ ၾကိဳးစား ေနရသလို ဂ်ဴတီခ်ိန္မွာလည္း မအိပ္၊မစား၊မနားဘဲ အလုပ္လုပ္ေနေနရျပီး စီနီယာရဲ ့ဖိအား၊ လူနာရဲ ့ ဖိအား၊ လူနာေစာင့္ရဲ ့ဖိအား၊ စနစ္ရဲ ့ဖိအား၊ အဖြဲ ့အစည္းရဲ ့ဖိအား၊ ဒီၾကားထဲ သား၊သမီး ဆရာ၀န္ျဖစ္ ေနျပီဆိုျပီး ၀ိုင္းအားကိုးလာၾကတဲ့ မိသားစုေဆြမ်ိဳးရဲ ့ဖိအား၊ IELTS တက္ရဦးမယ့္ဖိအားေတြၾကားမွာ ျပံဳးနိုင္ေပ်ာ္နိုင္ေသးတဲ့ ဆရာ၀န္ငယ္ေလးေတြရဲ ့အေၾကာင္း The Guardian က ေဖာ္ျပထားတဲ့အတုိင္း ေလ့လာေရးသား တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
ရတနာပုံ သတင္းစာ
https://www.facebook.com/yadanabonnewspaper/
