စာေရးသူ၏ သမီးငယ္တစ္ဦးသည္ အသက္ ၂၆ ႏွစ္ေက်ာ္တြင္ တျဖည္းျဖည္းဝလာသျဖင့္သူ႔ကိုယ္သူ စိတ္ပ်က္ေနသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ညစာမစားဘဲေနသည္။ အဆီအဆိမ့္မ်ားကို ေရွာင္စားသည္။ သံပရာရည္ကိုအဆီက်သည္ဆို၍ ေန႔စဥ္ ေသာက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဝၿမဲဝလာေနသည္ကိုေတြ႕ရ သည္။ သူ႔တြင္ အလုပ္တာဝန္ မ်ားျပားသျဖင့္ Gym (ဂ်င္) ကစားခ်င္ေသာ္လည္း အခ်ိန္မရသျဖင့္ မကစားႏိုင္ရွာေပ။
အျခားဝလာသူတစ္ဦးမွာ စာေရးသူ၏ တူမ၊ သမီးႏွင့္အတူ တစ္အိမ္တည္းေနသူပင္ ျဖစ္သည္။ သူသည္လည္းအသက္ ၃ဝ ဝန္းက်င္ရွိ အပ်ဳိႀကီးျဖစ္သည္။ သူကိုယ္တိုင္ကဆရာဝန္မ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေဆး႐ံုႀကီးတစ္႐ုံတြင္ တာဝန္က်ေနသည္။ တစ္ဖက္မွာလည္း ေဆးပညာမဟာဘြဲ႕ တက္္ေနသူျဖစ္သည္။ ေဆး႐ုံလည္းဆင္းရ၊ သင္တန္းလည္းတက္ရ၊ ေက်ာင္းစာလည္း က်က္ရတစ္ေနကုန္ မအားရသည့္ ၾကားကပင္ တစ္ႏွစ္အတြင္း ေပါင္(၂ဝ)ေက်ာ္ တိုးၿပီးဝလာသည္။ မႏွစ္ကအက်ႌေတြ မေတာ္ ေတာ့၊ ဗိုက္ပူခါးတုတ္ျဖစ္လာသျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူမေက်နပ္ျဖစ္ ေနသည္။ သူ႔မွာလည္းေဆး႐ုံဂ်ဴတီေန႔၊ ညေျပာင္းလဲ က်ေနသ ျဖင့္ အားကစားလုပ္ရန္ အခ်ိန္မရွိေပ။
ဝလာသည့္ သမီးႏွင့္ တူမတို႔ကိုစာေရးသူေလ့လာၾကည့္ ေသာအခါ သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ အလုပ္ တာဝန္မ်ားၾကသည္ မွာမွန္ေသာ္လည္း ညျပန္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ စာဖတ္စရာ ရွိလွ်င္ ဖတ္ၿပီးတာႏွင့္ ဖုန္းကိုယ္စီႏွင့္ ဖုန္းပြတ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ည ၁၂ နာရီေက်ာ္သည္အထိမီး ေမွာင္ခ်ထားေသာ္လည္းသူတို႔ ဖုန္းအလင္းေရာင္မ်ားကို ျမင္ေနရသည္။
ထိုသို႔ ည ၁၂ နာရီေက်ာ္အထိ ဖုန္းပြတ္ေနေသာသမီး မ်ားသည္ မနက္တြင္လည္း ေစာေစာမထႏိုင္ၾက။ စာေရးသူတို႔ လူႀကီးမ်ားက နံနက္ေစာေစာထၿပီးက်ံဳးနံေဘးေလေကာင္း ေလသန္႔ရသည့္ ေနရာမွ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ျပန္လာခ်ိန္အထိသူ တို႔မွာမထႏိုင္ၾကေသး။ တစ္ခါတစ္ရံေဆး႐ုံဂ်ဴတီရွိသျဖင့္ ႏိႈးစက္ေပးထားၿပီး ေစာေစာထေျပးရေသာရက္မ်ားရွိေသာ္လည္းပံုမွန္အားျဖင့္ နံနက္ေစာေစာမထၾက၊ မထႏိုင္ၾကသည္ ကို ေတြ႕ရသည္။
ဤသည္မွာညက ညဥ့္နက္ခံၿပီးဖုန္းပြတ္ထားၾကသည့္ အက်ဳိးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္ ။ အိပ္ေရးပ်က္ျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ညဥ့္ ၁၁ နာရီေက်ာ္ သည္အထိမအိပ္ျခင္းသည္ က်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေစႏိုင္သည္။ တစ္ေန႔၊ တစ္ရက္အိပ္ေရးပ်က္လွ်င္ ကိစၥမရွိေသာ္လည္း ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္အိပ္ေရးပ်က္လာလွ်င္ က်န္းမာေရးကိုထိခုိက္ေစႏိုင္ သည္။
က်န္းမာေရးထိခိုက္သည္ဆုိသျဖင့္ လူမမာ ျဖစ္သြား သည္ဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ။ အိပ္ရာထဲလဲမွ က်န္းမာေရး ထိခိုက္သည္ဟုယူဆလွ်င္ မွားယြင္းေသာယူဆခ်က္ျဖစ္ပါသည္ ။ က်န္းမာေရးသည္ အိမ္ႏွင့္တူသည္။ အိမ္ႀကီးကေဆးသုတ္ ထားၿပီး အျပင္ပန္းအျမင္တြင္ လွပေနေသာ္လည္းအတြင္းမွ အိမ္တိုင္မ်ား၊ ၾကမ္းခင္းမ်ားေဆြးျမည့္ေနလွ်င္၊ အတြင္းလိႈက္ၿပီး ပိုးစားေနလွ်င္ တစ္ေန႔တြင္ ႐ုတ္တရက္ ၿပိဳက်သြားႏိုင္သည္ကို သတိျပဳဖို႔လိုသည္။
''အေကာင္းႀကီး... မနက္ကပဲေတြ႕လိုက္ေသးတယ္။ ညေနက်ေတာ့ လဲက်ၿပီး ႐ုတ္တရက္ ဆံုးသြားတယ္'' ဆိုသူမ်ား သည္ အျပင္ပန္းေကာင္းေနေသာ္လည္းအတြင္းကလီစာ၊ အသည္း၊ ႏွလံုး၊ အဆုတ္၊ ေက်ာက္ကပ္စသည့္ အရာမ်ားတြင္ ေရာဂါရင့္ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္သြားျခင္း မဟုတ္ပါ။ အတြင္းတြင္ ႏွစ္ခ်ီၿပီးအစိုင္အခဲႏွင့္ တည္ေနေသာ ေရာဂါမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အစားေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာေရာဂါ၊ အအိပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ေရာဂါဟူ၍ ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးလူႀကီးမ်ားက ''အအိပ္၊ အစားမွန္ပါရဲ႕လား...'' ဟုေမးျခင္း ျဖစ္သည္။
ဝလာသူမ်ားသည္ အစားကိုဆင္ျခင္႐ုံျဖင့္မရ။ အဆီ အဆိမ့္မ်ားေလွ်ာ့စားသည္။ ညစာမစားဘဲေနသည္ ဆုိ႐ံုျဖင့္ ပိန္သြားမည္မဟုတ္ရ ခႏၶာကိုယ္၏ အတြင္းကိုယ္ခံအားမ်ားဟန္ခ်က္ညီဖို႔အတြက္၊ ကိုယ္တြင္း ဇီဝနာရီစက္ မွန္ကန္စြာ လည္ပတ္ဖို႔အတြက္ အိပ္ခ်ိန္မွန္၊ အိပ္ေရးဝဖို႔လည္းလိုအပ္ ေသးသည္ကို သတိျပဳေစခ်င္သည္။
အေနာက္တိုင္းေဆးပညာသုေတသီမ်ား၏ ေတြ႕ရွိခ်က္ သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားတြင္ ညအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္ ေနာက္က်သူ မ်ားအိပ္ေရးမဝသူမ်ားသည္ အဆီေခ်ဖ်က္မႈ အားနည္းၿပီးပို၍ ဝလာႏိုင္သည္ဟုဆိုသည္။
တိုင္းရင္းေဆးပညာတြင္ ဝျခင္းသည္ ပထဝီ+အာေပါ ဓာတ္ႏွင့္ ဆိုင္သည္။ ပထဝီဓာတ္၊ အသားဓာတ္ႏွင့္ အာေပါ အရည္ဓာတ္၊ အရသာအားျဖင့္အဆိမ့္ႏွင့္ အခ်ိဳဓာတ္ အစား မ်ားလွ်င္ ဝလာႏိုင္သည္။ စား႐ုံမွ်ျဖင့္ ဝလာႏိုင္သည္ မဟုတ္ ေခ်။ စားၿပီးခႏၶာကိုယ္တြင္း ေရာက္လာေသာအဆိမ့္၊ အခ်ဳိ ဓာတ္မ်ားကို လိုအပ္သမွ် ယူၿပီး ပိုသည့္အခါ ေခ်ဖ်က္ပစ္ႏိုင္ဖုိ႔ လိုသည္။ အိပ္ေရးပ်က္သူမ်ားသည္ အပိုဓာတ္မ်ားကို ေခ်ဖ်က္သည့္ ညအခ်ိန္တြင္ မအိပ္သျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ကမေခ်ဖ်က္ႏိုင္ေပ။ထိုအခါ ပိုလွ်ံေသာ အဆိမ့္၊ အခ်ဳိဓာတ္မ်ား (ဝေစေသာဓာတ္ မ်ား) ခႏၶာကိုယ္တြင္ စုပံုလာေတာ့သည္။
အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ၿပီးပိန္းခ်ံဳးသြားတာပဲဟူေသာသူမ်ားသည္ စိတ္ဓာတ္ပါ က်ေသာေၾကာင့္ ပိန္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ စိတ္က်လွ်င္ လူပိန္ျခင္း၊ အစာမစားလိုျခင္း၊ အစာမေတာင့္တ ျခင္းေရာဂါမ်ား ဝင္လာႏိုင္သည္။
အအိပ္ပ်က္ေသာ္လည္းအစားမပ်က္၊ စိတ္ကလည္း မိမိ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ရ၍ ေပ်ာ္ေနသူမ်ားမွာ မပိန္သည့္ အျပင္ တစ္ေန႔ တျခားတိုး၍ဝလာသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။
အိပ္ေရးပ်က္ျခင္း၏ အျပစ္မ်ား
၁။ အစာမေၾကျခင္း။
၂။ အဆီတိုးျခင္း။
၃။ ဝမ္းမမွန္ျခင္း၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္း။
၄။ ေလခ်ဳပ္ျခင္း။
၅။ စိတ္မၾကည္ျခင္း။
၆။ အာ႐ုံေၾကာမ်ား ႏိုးၾကားမႈ မရွိျခင္း။
၇။ ခႏၶာကိုယ္ ေလးလံထိုင္းမိႈင္းျခင္း။
၈။ မ်က္စိအျမင္ ေဝဝါးျခင္း။
၉။ မွတ္Óဏ္ခ်ဳိ႕ယြင္းျခင္း။
၁ဝ။ ဝမ္းဗိုက္တြင္ ေလပြ၍ ဝလာျခင္း။
အိပ္ေရးပ်က္၍ ဝလာသူမ်ားသည္ ဝမ္းဗိုက္စူလာသျဖင့္ အဆီ ဝမဟုတ္ဘဲ ''ေလဝ''ဝသည္ ဟုတိုင္းရင္းဆရာမ်ားက ဆိုၾကသည္။
ေလ၏သေဘာေၾကာင့္ လူဝေသာ္လည္းအဆစ္အဆစ္ မ်ားတြင္ ေလခိုသျဖင့္ အဆစ္အမ်က္မ်ား နာေသာေရာဂါမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္။ တိုင္းရင္းေဆးျဖင့္ ကုသေသာေရာဂါမ်ားတြင္ (ဆက္၊ ဆက္၊ ေခ်ာင္၊ ျမည္) ေလေရာဂါ ဟူ၍ ရွိသည္။ ထိုေလ ေရာဂါရွိသူမ်ားသည္ လူက တျဖည္းျဖည္း ဝလာၿပီးရင္ ဒူးမခိုင္၊ ေျခမခိုင္ ျဖစ္တတ္သည္။ ေလွကားအဆင္းအတက္ ျပဳလုပ္လွ်င္ အဆစ္အဆက္မ်ားမွ အသံျမည္သည္။ လူေျခတိတ္ခ်ိန္တြင္ ေလွကားအဆင္းအတက္လုပ္လွ်င္ အဆစ္မ်ားမွ အသံျမည္ သည္ကို ပို၍ၾကားရႏိုင္သည္။
''ေစာေစာအိပ္ထ... ျပဳက်င့္က
တြင္းပကိုယ္ခႏၶာ...
ေရာဂါခပ္သိမ္း... ေရွာင္ခြာတိမ္း
ကင္းၿငိမ္းလြန္ခ်မ္းသာ...''
အထက္ပါ ေဒြးခ်ဳိးလကၤာေလးသည္ က်န္းမာသူမ်ား လိုက္နာက်င့္သံုးသည့္ နည္းလမ္းကိုေရးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုလကၤာကိုေျပာင္းျပန္လွန္မည္ ဆိုပါက
''ေနာက္က် အိပ္ထ ျပဳက်င့္က
တြင္းပကိုယ္ခႏၶာ...
ေရာဂါမွန္သမွ်ရ ဝင္ေရာက္ၾက
ဒုကၡေတြ႕မည္သာ''
စာေရးသူတို႔ ေနထိုင္ရာ မၲေလးၿမိဳ႕တြင္ နံနက္ေစာေစာ ထၿပီးက်ဳံးနံေဘးတြင္ လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားျဖင့္ စည္ကားလ်က္ ရွိသည္။ထိုသူမ်ားတြင္ ဝန္ထမ္းမ်ားလည္းပါသည္။ ကုန္သည္ ပြဲစား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားလည္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအထဲတြင္ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ ေက်ာင္းသား အရြယ္မ်ားပါဝင္ သည္ကို သိပ္မေတြ႕ရေပ။
အခ်ဳိ႕လူငယ္မ်ားမွာ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ အေဖာ္လိုက္လာသည္ ကိုရံဖန္ရံခါ ေတြ႕ရေသာ္လည္းက်န္းမာေရးအရ လမ္းေလွ်ာက္ သည္ကိုမေတြ႕ရဘဲ က်ဳံးေနာက္ခံျဖင့္ လက္ထဲတြင္ပါလာေသာ ဖုန္းျဖင့္ ဆယ္လ္ဖီဆြဲေနသူ (ကိုယ့္ပံုကိုယ္ ျပန္႐ုိက္ေနသူ)ႏွင့္ အခ်ဳိ႕မွာလမ္းမေလွ်ာက္ဘဲ ဖုန္းထိုင္ပြတ္ေနသူမ်ားကိုေတြ႕ရ သည္မွာ ယေန႔ေခတ္၏ ျမင္ကြင္း ျဖစ္ေနသည္။လူငယ္ပီပီလွခ်င္သည္။ ဝလာလွ်င္ မႀကိဳက္ၾက။ သို႔ေသာ္ မဝလာေအာင္ မည္သို႔ေနထိုင္ရမည္ကုိမသိၾကေပ။ ဝလာလွ်င္ အစားအေသာက္ေလွ်ာ့စားလိုက္လွ်င္ ပိန္သြားမည္ဟုထင္ ေနၾကသည္။
အစားအေသာက္မ်ားစားေသာက္ပံုကို ၾကည့္လွ်င္လည္း ယေန႔ေခတ္လူငယ္မ်ားသည္ အခ်ဳိရည္ ေသာက္သံုးမႈ မ်ားၾကသည္။ အသင့္္စားအစာေခၚေခါက္ဆြဲေျခာက္၊ ေကာ္ဖီ မစ္၊ အသင့္ေဖ်ာ္ လက္ဖက္ရည္ထုပ္၊ မုန္႔ေျခာက္မ်ား၊ အသား တုႏွင့္ ဝက္အူေခ်ာင္း၊ ၾကက္အူေခ်ာင္းမ်ားကိုစားသံုးမႈမ်ား သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုအစာမ်ားသည္ သဘာဝအစာ မဟုတ္သျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္းအစာေခ်ဖ်က္မႈ ဇီဝျဖစ္စဥ္ကို ပ်က္ယြင္းေစၿပီး လူကိုဝလာေစသည္။ တစ္ခါတစ္ရံပါဝင္ေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ား၏ ဆိုးက်ဳိးေၾကာင့္ ေသြးသားေဖာက္ျပန္ေသာ ေရာဂါမ်ားပင္ ျဖစ္လာတတ္သည္။ အဆီတိုး၊ အသားတိုးေရာဂါ မ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲမွာ ကင္ဆာေရာဂါအထိ ျဖစ္ပြားေစႏိုင္ သည္ကို သတိျပဳဖို႔လိုသည္။
အာယုေဗဒေဆးပညာတြင္
၁။ အအိပ္ပ်က္
၂။ အစားပ်က္
၃။ သည္းေျခပ်က္
၄။ ေသြးပ်က္ဟူ၍ ပ်က္(၄)ပ်က္ ရွိသည္။ ေနာက္ဆံုး အပ်က္မွာ (ေသြးပ်က္) ျဖစ္ၿပီး အကုရအခက္ဆံုး ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တျခားလူဝမလာေစရန္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားကို ဆင္ျခင္ဖို႔လိုပါသည္။
၁။ အစားကို အခ်ိန္မွန္စားပါ။
၂။ သဘာဝအစားအစာကိုသာစားေသာက္ပါ။
၃။ အိပ္ခ်ိန္ကိုအခ်ိန္မွန္အိပ္ပါ။ (ည ၁ဝ နာရီမွ နံနက္ ၅ နာရီ)အထိအိပ္လွ်င္ အိပ္ေရးဝပါသည္။
၄။ နံနက္ေစာေစာလမ္းေလွ်ာက္ပါ။ သို႔မဟုတ္ အိမ္ အတြင္းမွာပင္ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားေလ့က်င့္ခန္း ကို နာရီဝက္အနည္းဆံုးျပဳလုပ္ေပးပါ။
၅။ အဆီမ်ားေသာအစာ၊ အခ်ဳိမ်ားေသာအစာ၊ အငန္ မ်ားေသာအစာမ်ားကို ငယ္စဥ္ကပင္ ေရွာင္ၾကဥ္ ပါ။
၆။ အထိုင္မ်ားျခင္း၊ မ်က္စိအာ႐ုံအသံုးမ်ားျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
၇။ အေအးခံျခင္း၊ ပန္ကာေလ၊ အဲယားကြန္းလြန္က်ဴး စြာခံ၍ ေနထိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ပို၍ဝလာႏိုင္သျဖင့္ အလြန္အေအးခံေနထိုင္ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
အထက္ပါ အခ်က္မ်ားကိုသတိထားေနထိုင္ ျပဳမူျခင္းျဖင့္ အသက္ငယ္ငယ္ျဖင့္ တစ္ေန႔တျခားဝလာျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေရးသားတင္ျပလိုက္ ပါသည္။
Myanmaalinn
ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)
https://www.facebook.com/pg/MYANMAALINNNEWS
