ကေလးငယ္မ်ားသည္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္အနာဂတ္၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ အတြက္ မိခင္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႕ရင္ေသြးငယ္မ်ား က်န္းမာစြာႀကီးထြားဖြံ႕ၿဖိဳးလာရန္ တာ၀န္ရွိပါသည္။ အစာေခ်းမ်ားသည့္ ကေလးမ်ားကို အျပစ္မတင္သင့္ပါ။ မိဘမ်ားက စားေသာက္သည့္ပံုစံ အေလ့အထကို ေသခ်ာေလ့က်င့္ေပးခဲ့လွ်င္ ဤကဲ့သို႕ အစာေခ်းမ်ားသည့္ ျပႆနာျဖစ္လာ မည္မွာမဟုတ္ေပ။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ လံုး၀မႀကိဳက္သည့္ ကေလးမ်ားျဖစ္လာသည္မွာလည္း ငယ္ငယ္ကစားတတ္ရန္ မေလ့က်င့္ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အသီးအရြက္စားတတ္ရန္ မိခင္မ်ားက မေလ့က်င့္ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။ ကေလးတို႔၏ အျပစ္မဟုတ္ပါ။ အစား အေသာက္ ေကၽြးေမြးေလ့က်င့္မႈ ပံုစံမမွန္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သာျဖစ္ပါသည္။
ကေလးမ်ားအတြက္ အစားအစာဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ ကၽြန္မ အသက္အပိုင္း အျခားအလိုက္ မေျပာေတာ့ပါ။ (၆)လႏွင့္ (၁)ႏွစ္ၾကာ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ျဖည့္စြက္စား ေကၽြးပံု၊ ေကၽြးနည္းက (၁)ႏွစ္အထက္ ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ မတူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤျဖည့္ စြက္စာကို အဓိကမေျပာေတာ့ဘဲ ကေလးအားလံုးအတြက္ လိုအပ္ေသာ အစားအစာ အာဟာရ မ်ားအေၾကာင္းကိုသာ မွ်ေ၀ပါမည္။ ကေလးတို႔ က်န္းက်န္းမာမာ ႀကီးထြားဖြံ႕ၿဖိဳးလာရန္ အတြက္ ျပည့္စံုမွ်တေသာ အာဟာရလိုအပ္ပါသည္။ မိသားစု၊ ပတ္၀န္းက်င္၊ ပညာေရး စသည့္အရာမ်ား အေရးပါသကဲ့သို႕ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ ၿပီးျပည့္စံုေသာ အာဟာရသည္ အုတ္ျမစ္ကဲ့သို႕ အေရးႀကီးဆံုးက႑မွ ပါ၀င္ေနပါသည္။ အာဟာရအုပ္စုမ်ားျဖစ္သည့္ အသား၊ ငါးအုပ္စု၊ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္မ်ား၊ ႏို႔ႏွင့္ႏို႔ထြက္ပစၥည္းမ်ား၊ အေစ့အဆန္မ်ား၊ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ က်န္းမာေရး အတြက္ သင့္ေတာ္ေသာအဆီမ်ားဟု အၾကမ္းဖ်ဥ္းခြဲျခားႏိုင္သည္။ အုပ္စုတစ္ခုခ်င္းစီ၏ အာဟာရ တန္ဖိုးမ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ အေရးႀကီးပံုတို႔ကို ထပ္မံမွ်ေ၀သြားပါမည္။
အသား၊ ငါးအုပ္စုတြင္ အနီေရာင္အသား (Red meal) ဟုေခၚသည့္ အမဲသား၊ ၀က္သား၊ ဆိတ္သားမ်ား၊ အျဖဴေရာင္အသား (ေခၚ) White meal ျဖစ္ သည့္ ၾကက္သား၊ ၾကက္ဆင္ စ သည္တို႔အျပင္ ငါးအုပ္စုတြင္ ပင္လယ္ငါး၊ ျမစ္ငါး စသျဖင့္ အၾကမ္းဖ်ဥ္းခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။ အနီေရာင္အသားမ်ားသည္ အရည္အေသြးျမင့္ ပ႐ိုတိန္း (High quality protein) ပါ၀င္သည့္ အတြက္ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးထြားေစရန္ႏွင့္ ပ႐ိုတိန္း၏အျခားေသာ ဇီ၀ျဖစ္စဥ္မ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ လြန္စြာအေထာက္ အကူေပးပါသည္။ အသားမွရေသာပ႐ိုတိန္းသည္ ပဲမွရေသာ ပ႐ိုတိန္းထက္ပို၍ ခႏၶာကိုယ္မွ စုပ္ယူအသံုးျပဳရလြယ္ပါသည္။ ခႏၶာကိုယ္မွထုတ္လုပ္၍မရေသာ အမိုင္ႏုိအက္ဆစ္ (Essential amino acids) မ်ားကိုလည္း အသားမ်ားမွ ရရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ ေသြးအားေကာင္း ေစရန္ သံဓာတ္လိုအပ္ပါသည္။ ထိုသံဓာတ္ (Iron) ကိုလည္း အနီေရာင္အသားမ်ားမွ အမ်ားဆံုး ရရွိႏိုင္ပါသည္။ ေသြးအားနည္းျခင္းသည္ အမ်ားအားျဖင့္ အသားမစားသည့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည့္လကၡဏာျဖစ္ပါသည္။ မိမိတို႕၏ သားသမီးမ်ားကို အသား စားတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးရမည္မွာ မိဘတိုင္း၏တာ၀န္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အသားမ်ားမွ ရသည့္အဆီ ဥပမာ - ၀က္ဆီ၊ အမဲဆီ၊ ၀က္ေခါက္ စသည္တို႔ကိုေတာ့ တတ္ႏိုင္သမွ်ေရွာင္ၾကဥ္ ရပါမည္။ ျပည့္၀အဆီမ်ားျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ငါးမ်ားတြင္လည္း အိုမီဂါ 3 (Omega 3) ပါ၀င္သည့္ တူနာငါးႏွင့္ ပင္လယ္ငါးတို႕ သည္ ကေလးငယ္တို႕၏ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအတြက္ အေရးပါေသာက႑ာတြင္ ပါ၀င္ေနပါသည္။ တစ္ပတ္ကို ငါး (၂)ႀကိမ္၊ (၃)ႀကိမ္ခန္႕ ေကၽြးေပးသင့္ သည္ဟု သုေတသနစာတမ္းမ်ားက ဆိုပါသည္။ ပင္လယ္ငါးအခ်ိဳ႕တြင္ မာက်ဴရီ (Mercury) ပါ၀င္ ႏႈန္းျမင့္ေသာေၾကာင့္ ေသခ်ာေရြးခ်ယ္ ၀ယ္ယူရန္ လိုပါသည္။
ဟင္းသီး/ဟင္းရြက္ႏွင့္ အဆီအမ်ိဳးမ်ိဳးသည္လည္း ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ က်န္းမာစြာ ႀကီးထြားဖြံ႕ၿဖိဳးလာဖို႕အတြက္ မရွိမျဖစ္ေသာ အာဟာရျဖစ္ပါသည္။ အသီး၊ အရြက္တို႕ကို ႏွစ္သက္စြာစားတတ္ေအာင္ မိဘမ်ားက ငယ္စဥ္ကတည္းက ေလ့က်င့္ယူေပးရပါမည္။ အစာမစား သည့္အခ်ိန္တြင္ ကေလးငယ္မ်ားသည္ အခ်ိဳကိုသာႏွစ္သက္ၾကေသာေၾကာင့္ အသီးကိုေတာ့ စားတတ္ၾကပါသည္။ အရြက္မ်ား၏ စိမ္းရႊင္ရႊင္အနံ႕သည္ ေတာ္႐ံုကေလးအမ်ားစု ႏွစ္သက္သည့္ အရာမဟုတ္သည့္အတြက္ အရြက္ေကၽြးလွ်င္ ကေလးမ်ားက ေထြးထုတ္ေလ့ရွိပါသည္။ အစား အစာတစ္မ်ိဳးကို ယဥ္ပါးလာေအာင္၊ စားတတ္ေအာင္ အနည္းဆံုး (၅) ႀကိမ္မွ (၁၄)ႀကိမ္ ခန္႕ ႀကိဳးစား၍ေကၽြးရမည္ဟု သုေတသနျပဳလုပ္ခ်က္မ်ားက ေျပာထားပါသည္။ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္ ေကၽြး၍ ကေလးက လက္မခံဘဲ ေထြးထုတ္လွ်င္ လက္မေလွ်ာ့သင့္ပါ။ အနည္းငယ္ျခား၍ျဖစ္ေစ၊ ပံုစံေနာက္ တစ္မ်ိဳးေျပာင္း၍ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးျဖစ္ေစ ေကၽြးရပါမည္။ ကေလး မစားစားေအာင္ ေကၽြးရမည္မွာ မိခင္/ဖခင္တို႕၏ တာ၀န္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အသီး/အရြက္မ်ား ထဲတြင္ ျပင္ပမွ၀ယ္ယူ၍ မရႏိုင္ေသာ အားေဆးမ်ား၊ ျဖည့္စြက္စာမ်ားထက္ သာလြန္ေကာင္းမြန္ ေသာ အာဟာရဓာတ္၊ ဗီတာမင္ႏွင့္ သက္ေစာင့္ဓာတ္မ်ား၊ Phytochemicals (ေခၚ) ဇီ၀ျဖစ္စဥ္မ်ား ကို အေထာက္အကူျပဳေသာဓာတ္မ်ား ျပည့္၀စြာပါ၀င္ပါသည္။ ဘယ္အရာႏွင့္မွ အစားထိုး၍ မရေသာ အာဟာရမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သူတစ္ပါး၏ကေလးမ်ားက အသီး၊ အရြက္ကို ႏွစ္သက္စြာ စားသံုးၿပီး၊ အာဟာရဓာတ္မ်ားရရွိေနခ်ိန္ မိမိတို႕၏ ကေလးမ်ားသည္ အသီး/အရြက္ မစားေသာ ကေလးမ်ား ျဖစ္ေနပါက လြန္စြာမွ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။ ဗီတာမင္အားေဆးတိုက္႐ံုႏွင့္ ေက်နပ္ေနေသာမိဘမ်ား မျဖစ္သင့္ပါ။
ေနာက္ထပ္ အေရးႀကီးသည့္ အစားအစာအုပ္စုမွာ ႏို႔ႏွင့္ႏို႔ထြက္ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ႏို႔ကို ကေလးေရာ၊ လူႀကီးပါ ေသာက္သံုးသင့္ပါသည္။ ႏို႔မွရသည့္ ကယ္လ္ဆီယမ္၊ ဗီတာမင္ဒီ စသည္တို႔သည္ ကေလးငယ္မ်ား အ႐ိုးႀကီးထြားဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအတြက္ လိုအပ္ပါသည္။ အ႐ိုး၏ သိပ္သည္းဆ အျမင့္ဆံုးအခ်ိန္ (Peak bone ma) သည္ ၁၇-၁၀ ႏွစ္ ၀န္းက်င္ခန္႔ျဖစ္ရာ ဤအရြယ္မတိုင္ခင္ အ႐ိုးႀကီးထြားသန္မာေစရန္ ေကၽြးေမြးရပါမည္။ အ႐ိုး၏သိပ္သည္းဆနည္း ခဲ့ပါက အသက္ႀကီးလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ရြယ္သူမ်ားထက္ အ႐ိုးပါးျခင္း၊ အ႐ိုးပြျခင္း၊ အ႐ိုးက်ိဳး လြယ္ျခင္းတို႔ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေရာဂါျဖစ္မွ ကုသည္ထက္ မျဖစ္ခင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ ထားသည္က ပိုေကာင္းေၾကာင္း လူတိုင္းနားလည္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းကေလးမ်ား အလြန္ အမင္း အစာေလွ်ာ့၊ ၀ိတ္ေလွ်ာ့ျခင္းသည္လည္း အရြယ္မတိုင္မီ အ႐ိုးျပႆနာမ်ားျဖစ္ေစသည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ႏို႔ကိုေရြး၀ယ္ရာတြင္ ကေလးမ်ား အတြက္ဆို အဆီနည္းႏို႔ ၀ယ္စရာမလိုပါ။ ကေလးငယ္မ်ား၏ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအတြက္ အဆီဓာတ္လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ႏွစ္ေအာက္ ကေလးမ်ားကိုမူ ႏြားႏို႔မတိုက္ရပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တစ္ႏွစ္ ေအာက္ ကေလးမ်ား၏ အစာအိမ္ႏွင့္ အူလမ္းေၾကာင္းသည္ ႏြားႏို႔မွရေသာ ပ႐ိုတိန္းကို မေခ်ဖ်က္ ႏိုင္ေသးပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းအေနႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္တြင္ စုပံုလာေစၿပီး၊ ေက်ာက္ကပ္ကို အလုပ္ပိုေပးမိသလိုျဖစ္ေနပါသည္။ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည့္ ဒိန္ခ်ဥ္၊ ခ်ိစ္၊ ေထာပတ္ စသည္တို႔ သည္လည္း အာဟာရျဖည့္၀ေသာ အစားအစာမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ကေလးငယ္မ်ားကို တစ္ရက္လွ်င္ ႏို႔ႏွင့္ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းမ်ားကို (၂)ႀကိမ္ခန္႕ ေကၽြးသင့္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ အေစ့အဆန္မ်ားဆိုသည့္အုပ္စုထဲတြင္ ဆန္၊ ဂ်ံဳ၊ ေျပာင္း၊ ဘာလီ စသည့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားအျပင္ သစ္ၾကားသီး၊ သီဟိုေစ့၊ ဖ႐ံုေစ့၊ ေနၾကာေစ့ စသျဖင့္ ပါ၀င္ပါသည္။ ဆန္သည္ အေရွ႕တိုင္းသားတို႕၏ အဓိကအစားအစာျဖစ္ပါသည္။ ပ်မ္းမွ် ကၽြန္မတို႔၏ တစ္ေန႔တာ အားသစ္လိုအပ္ခ်က္မွ ရရွိပါသည္။ ကစီဓာတ္ (Carbohydrate) ကိုေပးပါသည္။ ကေလးငယ္ မ်ားကို တမင္၀ါးခံြ႕သည့္ အေလ့အထႏွင့္ ဆန္ကိုေရငွဲ႕ခ်က္ေကၽြးသည့္ အေလ့အထမ်ားကို ေတာ့ျဖင့္ ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ပါသည္။ ထမင္းတြင္ပါ၀င္ေသာ အာဟာရတန္ဖိုးမ်ား ဆံုး႐ံႈးသြားႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ အေစ့၊ အဆန္မ်ားတြင္ ေကာင္းေသာအဆီ (Plyunsaturated fat, mono unsaturated fat) မ်ား ပါ၀င္သည့္အျပင္ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ အက်ိဳးျပဳေသာ ဗီတာမင္မ်ားစြာ ပါ၀င္ပါသည္။ တစ္ပတ္ကို (၃)ႀကိမ္ခန္႕ ေကၽြးသင့္ပါသည္။
ေနာက္ထပ္ အာဟာရအုပ္စုတစ္ခုျဖစ္သည့္ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး အေၾကာင္းေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ပဲႀကီး၊ ပဲၾကား၊ စားေတာ္ပဲ၊ ပဲနီေလး၊ ကုလားပဲ၊ ေတာင္ႀကီးပဲ၊ ပဲစိမ္း၊ ေျမပဲ စသျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံတြင္ ပဲမ်ိဳးစံုထြက္ပါသည္။ မ်ားစြာေသာ ပ႐ိုတိန္းဓာတ္ကို ေပးစြမ္းႏိုင္ပါသည္။ ေၾကာ္ခ်က္ျပဳတ္ သုပ္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ မိမိတို႔၏ ကေလးစား၀င္ေအာင္၊ စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္၍ ေကၽြးသင့္ပါသည္။ GEPD emyme ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာကေလးမ်ားအတြက္မူ သတိထားေရွာင္ၾကဥ္ရ မည့္ပဲမ်ားကို မိခင္မ်ားက ေသခ်ာမွတ္ထားရပါမည္။
က်န္းမာေရးအတြက္ သင့္ေတာ္ေသာအဆီမ်ားမွာ မျပည့္၀ဆီ (Monoun -saturated fat, Polyunsaturated fat) တို႔ျဖစ္ပါသည္။ သံလြင္ဆီ၊ ႏွမ္းဆီ၊ မုန္ညင္းဆီ၊ ေျပာင္းဖူးဆီ၊ ေနၾကာဆီ၊ ေျမပဲဆီစစ္စစ္တို႔မွ ရပါသည္။ စားအုန္းဆီ မ်ားတြင္ ျပည့္၀ဆီပါ၀င္မႈမ်ားသည့္အတြက္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္လွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါသည္။ ေၾကာ္သည့္ဆီကို တစ္ႀကိမ္သာသံုးသင့္ပါသည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ေၾကာ္ေသာ အဆီမ်ားသည္ Trans fat (ေခၚ) အသြင္ေျပာင္းအဆီအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး၊ လူကို ဒုကၡေပးတတ္ပါသည္။
အႏွစ္ခ်ဳပ္၍ေျပာရလွ်င္ မိမိတို႔၏ ကေလးငယ္မ်ားကို က်န္းမာေသာ၊ အာဟာရရွိေသာ စားေသာက္မႈပံုစံရရွိရန္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးရပါမည္။ ငယ္စဥ္ကေလး ဘ၀က စားေသာက္မႈပံုစံမွားခဲ့လွ်င္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ျပန္ျပင္ဖို႕ခက္ပါသည္။ ဥပမာ - ငယ္စဥ္ ကတည္းက fast foods ႀကိဳက္ေသာ ကေလးသည္ ႀကီးလာလွ်င္လည္း fast foods ႀကိဳက္မည္မွာ မလြဲပင္ျဖစ္ပါသည္။ မွန္ကန္ေသာ အစားအေသာက္ကို ေရြးခ်ယ္ တတ္ျခင္းျဖင့္ ကေလးငယ္ တို႔ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရာဂါကင္းေ၀းၿပီး က်န္းမာေစရန္အတြက္ အနည္းငယ္မွ်ေ၀မွ် လိုက္ရ ပါသည္။
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဘ၀မ်ားပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
Health Guide
Dr. Jasmine
https://www.facebook.com/mmhealthguide/
