သည္စာမွာ မတူတဲ့ေမးခြန္း (၂) ခုကိုေျဖထားပါတယ္။ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကိစၥ ခဏခဏေရးပါတယ္။ စာရိုက္တာေရာ သတ္ပံုပါလြဲတဲ့ သတင္းတပုဒ္က ကြ်န္ေတာ့္ဆီေရာက္လာခဲ့ဘူးတယ္။ မူရင္းစာ အစပိုင္းကို မျပဳျပင္ပဲကူးပါမယ္။
ဆရာ DR. Tint Swe အဲဒါ မွန္ပါလား ဆရာ။ ဆရာ့ wall မွာ share လို႔မရလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ tag ပဲလုိက္လုပ္ပါတယ္ဆရာ။ ခြင့္ျပဳပါေနာ္။ ခါးနာ ဒူးနာ သူမ်ားအတြက္ မခက္ပါ ဘဲဥကုိပြတ္ေနေသာ ေရေႏြးအုိးထဲ့ကုိ ၂ မိနစ္ခန္ ့ၿပဳတ္လုိက္ၿပီး ဆယ္ယူလုိက္ပါ၊ ဆယ္ယူလုိက္သည့္ ဘဲဥကုိ ပန္းကန္လုံးထဲ့ကုိ ေဖာက္ထည့္လုိက္ပါ စားေကာင္းေစရန္ သႀကား အနည္းငယ္ သင္စားေကာင္းေစေလာက္သည့္ အေနအထားသုိ ့ထည့္ၿပီး ေခါက္စားလုိက္ပါ တၿခား မည္သည့္အရာမွ ေရာစပ္ၿပီး မစားရပါ ဘဲဥတလုံးကုိေတာ့ ကုန္ေအာင္ စားရပါလိမ့္မည္။ ဆက္ေရးတဲ့ ေဆးစြမ္းအခ်ဳပ္ကေတာ့ ဘဲဥစားရင္ ခါး-ဒူးတို႔တြင္ ရိုးတြင္းျခင္ဆီ ခန္းေျခာက္ျခင္းကို ျပန္လည္ ျဖည့္တင္းေပးျပီး ခါးနာ ဒူးနာမ်ား သက္သာေပ်ာက္ကင္း သြားပါလိမ့္မည္လို႔ ပါတယ္။
ပြက္လို႔ေရးရမွာကို ပြတ္လို႔ေရးထားေတာ့ ဘဲဥကိုပြတ္တိုက္ရမလို ျဖစ္ေနတယ္။ ေဆးစြမ္းဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ သေဘာမတူပါ။ လူတဦးခ်င္းလိုအပ္ခ်က္နဲ႔ မတည့္တာ မတူၾကပါ။ ဥပမာ ကိုလက္စေထာမ်ားေနသူအတြက္ ၾကက္ဥအဝါပိုင္းက မသင့္ပါ။ ၾကက္ဥ ခပ္ၾကီးၾကီးတလံုးရဲ႕ အဝါက ကယ္လိုရီ ၆ဝ၊ အျဖဴက ၁၅ ရတယ္။ ကိုလက္စေထာ ၃ဝဝ mg နဲ႔ ဆီ ၅ gm ပါတယ္။ ၂၇% က LDL ကိုလက္စေထာျဖစ္တယ္။ အျဖဴမွာ ေရ ၈၇% နဲ႔ ပရိုတင္း ၁၃% ပါျပီး၊ အဆီနည္းနည္းေလးသာ ပါတယ္။ ၾကက္ဥနဲ႔ ဆီးခ်ိဳ (၂) အမ်ိဳးအစားရွိသူ မသင့္ဘူး။ ၾကက္ဥစားရင္ ကေလးငယ္ေလးေတြအပါအဝင္ တခ်ိဳ႕မွာ အလာဂ်ီရတယ္။ အျဖဴကို မတည့္တာမ်ားတယ္။ တခ်ိဳ႕က မတည့္တာမဟုတ္ေပမဲ့ မခံႏိုင္တာျဖစ္တတ္တယ္။ ၾကက္ဥကို ခ်က္ျပဳတ္လိုက္ရင္ အဝါႏွစ္ထဲက ကိုလက္စေထာကို Oxidization မ်ားေစလို႔ ေသြးေၾကာက်ဥ္းတာကို ပိုျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘဲဥ-ၾကက္ဥအာဟာရတန္ဖိုးနဲ႔ ခါးနာ ဒူးနာ ၿခင္ဆီဓာတ္ ဆက္စပ္ရင္ မသင့္ပါ။ လူတိုင္းကို အစားခိုင္းတာလဲ ေဆးသိပၸံနည္းနာနဲ႔ မကိုက္ညီပါ။ အဂၤလန္မွာ ႏွလံုးေရာဂါရွိသူေတြ ၇ ရက္တပါတ္ကို ၾကက္ဥ ၄ လံုးထက္ပို အစားမခိုင္းဘူး။ WHO ကေတာ့ ၁ဝ လံုးအထိစားႏိုင္တယ္ ေျပာတယ္။ ၁ဝ လံုးဆိုတာ ၾကက္ဥနဲ႔လုပ္တဲ့ တျခား အစားအစာေတြကိုပါ ထည့္တြက္ရမယ္။
ဒုတိယေမးခြန္း
ၾကက္ဥမႀကိဳက္ဘူး၊ ဘဲဥပဲႀကိဳက္တယ္။ အားလံုးသိေအာင္ေျပာျပေပးပါဦးဆရာ။ ဘဲဥနဲ႔ ၾကက္ဥ ဘယ္ဟာက က်န္းမာေရးအတြက္ အေထာက္အကူပိုျဖစ္လဲဆိုတာကိုပါ။
• အာဟာရတန္ဖိုး ဘဲဥက ၾကက္ဥထက္ ၂ ဆပါတယ္။ ဘဲဥထဲမွာ အုိမီဂါသရီး ဖက္တီးအက္စစ္ ပိုပါတယ္။
• ဘဲဥဟာ အယ္လ္ကာလိုင္းဓါတ္ျဖစ္ျပီး ၾကက္ဥဟာ အက္စစ္ဓါတ္ျဖစ္တယ္။ အယ္လ္ကာလိုင္းဓါတ္က က်န္းမာေရးအတြက္ ပိုေကာင္းပါတယ္။
• ဘဲဥတလံုးကေန တေန႔တာ ကိုလက္စေထာလိုအပ္ခ်က္ရေစတယ္။ အဲတာကေတာ့ ႏွလံုးက်န္းမာေရးအတြက္ မေကာင္းပါ။ အဝါႏွစ္က မသင့္တာျဖစ္ပါတယ္။
• ၾကက္ဥနဲ႔ မတည့္သူ (အလာဂ်ီရသူ) ေတြက ဘဲဥကိုစားလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။
• ဘဲဥထဲမွာ ၾကက္ဥထက္ ဗီတာမင္ဒီ ၂ ဆ၊ ဗီတာမင္ေအ ၂ ဆ၊ ကိုလက္စေထာ ၂ ဆပိုပါတယ္။ ဗီတာမင္ ေက-၂ နည္းနည္းပိုပါတယ္။ ဗီတာမင္အီးမွာေတာ့ ၾကက္ဥရ့ဲ ၇၅% သာပါတယ္။ အေလးခ်ိန္ခ်င္းတူရင္ ဘဲဥကေန ကယ္လိုရီ ပိုရေစတယ္။ အဆီပါတာနည္းနည္းပိုလို႔ျဖစ္တယ္။
• ဂရမ္ ၁ဝဝ ေလးတဲ့ဘဲဥတလံုးကေန 185 KCal ရမယ္။ ၾကက္ဥကေန 149 KCal ရမယ္။
• ပရိုတင္းလည္း ဘဲဥက နည္းနည္းပိုတယ္။
• ဓါတ္ဆားပါဝင္မႈ ဘဲဥက နည္းနည္းေလးသာပိုတယ္။ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးမွာ ဆယ္လင္နီယမ္၊ မက္ဂနီဆီယမ္၊ ဇင့္၊ ေကာပါး၊ ဆိုဒီယမ္၊ ပိုတက္ဆီယမ္၊ ေဖါ့စ္ဖိတ္၊ ကယ္လ္စီယမ္နဲ႔ သံဓါတ္ေတြပါၾကတယ္။
• ဗီတာမင္ေတြမွာလည္း ႏွစ္မ်ိဳးလံုးမွာ အတူတူပါျပီး ဘဲဥမွာ နည္းနည္းေလးသာပိုတယ္။ ဗီတာမင္ ဘီ-၁၊ ဘီ-၂၊ ႏိုင္ယာစင္၊ ပင္တိုသဲနစ္အက္စစ္၊ ဘီ-၆၊ ဒီ၊ အီး၊ ေအ၊ ရက္တီေနာလ္ နဲ႔ ဘီ-၁၂ ေတြပါတယ္။
• ဘဲဥ ၁ဝဝ ဂရမ္ကေန ျပည့္ဝဆီ 3.68 gm ရတယ္။ ၾကက္ဥကေန 3.1 gm ရတယ္။ မျပည့္ဝဆီကေတာ့ ဘဲဥမွာ ၅ဝ% ပိုပါတယ္။
• အမိုင္ႏိုအက္စစ္ကေတာ့ အတူတူပါတယ္။ ဘဲဥကေတာ့ နည္းနည္းေလးပိုတယ္။
• ဘဲဥရ့ဲ ၾကက္ဥထက္ပိုတဲ့ အားနည္းခ်က္ကတာကေတာ့ ကိုလက္စေထာ ပိုပါေနတာျဖစ္တယ္။ ဘဲဥ ၁ဝဝ ဂရမ္ကေန ကိုလက္စေထာ 884 mg ရတယ္။ ၾကက္ဥ ၁ဝဝ ဂရမ္ကေန 425 mg သာရမယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
https://www.facebook.com/drtintswe/
