ကြၽန္မအိမ္မွာ ႏွစ္လသား အရြယ္ကတည္းက ေမြးထားသည့္ ေခ်ာကလက္ဆိုသည့္ ေခြးမေလး၏ မိခင္စိတ္ကိုေတာ့ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ သင္ၾကားေပးထားတာ မဟုတ္ပါ။ အတုျမင္အတတ္သင္ ဆိုသလိုျဖစ္လာေအာင္လည္း အနားတြင္ အျခားေခြးမႀကီးႏွင့္ ေခြးသားေလးမ်ားမရွိပါ။ ေခ်ာကလက္သည္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္လည္း သံုးတတ္
မည္မဟုတ္ပါ။ ေခ်ာကလက္ေလးဟာ လေစ့လို႔ဗိုက္နာလာေတာ့ ပန္းအိုးမ်ားၾကားတြင္ ေခြးကေလး ကိုေမြးပါသည္ ။ သူ႔သားေလးကို အႏၲရာယ္ေပးႏုိင္မည့္ က်ီးကန္းဆိတ္ျခင္း၊ အျခားေခြးႀကီးမ်ား လာကိုက္ျခင္းတို႔မွ ကာကြယ္ရန္ ပန္းအိုးမ်ားကို အတားအဆီးအျဖစ္ သံုးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တစ္ဖန္ ေခြးေလးမွေဆာ့ေသာအခါ သံဆန္ခါႏွင့္ ညႇပ္မိသည့္အခါတြင္လည္း ကြၽန္မတို႔ကို အသံတစ္မ်ဳိးေပးၿပီး ကယ္ဆယ္ခိုင္းသည္။ ဒီေခြးေလးအနားမွ တစ္ဖဝါးမွ မခြာဘဲ အခ်ိန္မွန္ႏုိ႔တိုက္သည္။
ေခြးကေလးကိုလွ်ာႏွင့္လ်က္၍ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးသည္။ အျခားေခြးႀကီးမ်ားႏွင့္ လူစိမ္းမ်ား ေခြးေလး အနားကပ္လာလွ်င္ မာန္ဖီၿပီးျပန္ကိုက္တတ္သည္။ ေခ်ာကလက္ဟာ ဒီလိုမိခင္စိတ္ကို ဘယ္လိုမ်ား ရသြားတာပါလိမ့္ဟု ေတြးမိသည္။
ကြၽန္မတို႔အားလံုး၏ အေမမ်ားတြင္ မိခင္စိတ္ အျပည့္အဝရွိၾကသည္။ အေမတို႔တြင္ မိခင္စိတ္ျဖစ္လာ သည္မွာ အေမတို႔၏မိဘမ်ားက လက္ဆင့္ကမ္းသင္ၾကား ျပသမႈေၾကာင့္ လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။ အဘိုး၊အဘြား၊ေဒၚႀကီး၊ေဒၚေလး တို႔၏ လမ္းၫႊန္မႈေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔၏ နည္းလမ္းျပမႈေၾကာင့္လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ စာအုပ္စာေပတို႔ေၾကာင့္ ရရွိ လာသည့္ မိခင္စိတ္လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။
မိခင္မ်ားတြင္ ကိုယ္ဝန္စေဆာင္စဥ္မွစ၍ မီးဖြားၿပီးခ်ိန္အထိ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းအားလံုး ေျပာင္းလဲမႈမ်ား တျဖည္းျဖည္းျဖစ္လာသည္။ မီးဖြားၿပီးတစ္လခြဲၾကာေသာ အခါခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ မူလအရြယ္အစားအေနအထားသို႔ ျပန္ေရာက္သြားသည္။
ကာလရည္ၾကည္ သေႏၶတည္သည့္ အခ်ိန္မွစၿပီး သေႏၶသား ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ေဟာ္မုန္းမ်ား ပိုမို ထြက္လာသည္။ ယင္းေဟာ္မုန္းမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးထြားလာမည့္ သေႏၶသားအတြက္ အေရးပါသလို သေႏၶသား အဓိကမွီခိုရာအခ်င္း ႀကီးထြားႀကံ့ခိုင္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးသည္။ ထို႔ျပင္ မိခင္၏ႏွလံုးႏွင့္ ေသြးလွည့္လည္မႈ စနစ္ကလည္း ပိုမိုအလုပ္လုပ္ရသည္။ ပံုမွန္အသက္႐ွဴမႈထက္ ပိုမိုအားစိုက္ရသည္။ တစ္ဖန္သေႏၶသားအတြက္ အာဟာရပိုရေစရန္ မိခင္ကပိုမိုစားသံုးရသျဖင့္ အစာအိမ္ႏွင့္ အူလမ္းေၾကာင္းကလည္း ပိုမိုလႈပ္ရွားရသည္။ မိခင္၏ ေက်ာက္ကပ္ႏွင့္ အသည္းကလည္း ဝန္ပိုထမ္းၾကရသည္။
သို႔ေသာ္ယခင္က ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္၏ ဦးေႏွာက္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို အက်ယ္တဝင့္ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိခဲ့ၾကေသးပါ။ ၿပီးခဲ့သည့္လက ဘာစီလိုနာ တကၠသိုလ္မွသုေတသီမ်ားက ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္၏ ဦးေႏွာက္ တြင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
၎တို႔၏သုေတသနတြင္ သားဦးကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ႏွင့္ ဖခင္၂၅ ဦးကို ေလ့လာထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဤအုပ္စုတြင္ ကိုယ္ဝန္မေဆာင္ထားသည့္ မိခင္ႏွင့္ ဖခင္တို႔လည္းပါဝင္သည္။
ပထမဦးဆံုး သေႏၶလြယ္ထားသည့္ မိခင္၂၅ ဦး၏ ကိုယ္ဝန္မေဆာင္မီႏွင့္ေမြးဖြားၿပီးခ်ိန္ ဦးေႏွာက္ကို သံလိုက္ လႈိင္းပံုရိပ္ေဖာ္စက္ျဖင့္ ပံုရိပ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေလ့လာခဲ့သည္။
ဂေရးမတၱာေခၚဦးေႏွာက္ အစိတ္အပိုင္း ေလ်ာ့နည္းလာသည္ကို ေတြ႕ရွိေသာ္လည္း မိခင္၏မွတ္ဉာဏ္ႏွင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဆံုးျဖတ္ႏုိင္စြမ္း ဆိုသည့္ ထိပ္သီးဦးေႏွာက္ဆိုင္ရာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား မေျပာင္း လဲေၾကာင္း ေတြ႕ရ သည္။ ဂေရးမတၱာဆိုသည္မွာ ဦးေႏွာက္၏အျပင္ပိုင္းတြင္ ရွိၿပီး အတတ္ပညာ သင္ယူျခင္း၊ မွတ္ဉာဏ္၊ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈဆိုင္ရာ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ လူမႈဆက္ဆံမႈ ၊ ဘာသာစကားႏွင့္ ျပႆနာေျဖရွင္းျခင္း ဆိုင္ရာ အဓိက အေဆာက္အအံုႀကီးျဖစ္သည္။
ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္၏ ဦးေႏွာက္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ အနည္းဆံုး ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာသည္ဟု သုေတသီ တို႔ကဆိုၾကသည္။
ယင္းေျပာင္းလဲမႈသည္မိခင္၏မွတ္ဉာဏ္ႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ဆုတ္ယုတ္မႈမျဖစ္ေစပါ။ ဤေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ မိခင္တစ္ဦးရင္ဆိုင္ရမည့္ အခက္အခဲမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရာတြင္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစသည္ဟု ဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိရင္ေသြးငယ္၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ရင္ေသြးငယ္၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေနအထားမ်ားကို သိရွိနားလည္ေစၿပီး ရင္ေသြးငယ္ကို ထိန္းေက်ာင္းရာတြင္ က်န္းမာေရးႏွင့္ လံုၿခံဳမႈကိုျဖစ္ေစေၾကာင္း တင္ျပထားသည္။ ။
ျမ၀တီ
https://www.facebook.com/pg/mwdmedia
