အိႏၵိယႏိုင္ငံ မဟာရာသွ်ၾတာျပည္နယ္ ေတာေတာင္ထဲတြင္ ေနထိုင္သည့္ မာဒီရာဂြန္းမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား အတြက္ေတာ့ အဘိုးဆရာဝန္ ဘာဘူႀကီး ေဒါက္တာ ပရာကက္ရွ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ အေမွာင္ခြင္းေပးခဲ့သည့္ အလင္းျပသူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္က ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာ ပရာကက္ရွ္အမ္တီႏွင့္ ဇနီးသည္ ေဒါက္တာ မန္ဒါကီနီအမ္တီတို႔သည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ ေဝးလံ ေခါင္ဖ်ားမ်ဳိးႏြယ္စုေဒသ ဂတ္ခ်ီ႐ိုလီက တံခါးမရွိ၊ လွ်ပ္စစ္မီးမရွိ တဲကေလးမွာသြားေနဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ ရည္႐ြယ္ခ်က္က မ်ဳိးႏြယ္စုေဒသခံမ်ားကို အခမဲ့ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးအတြက္ အေစခံေပးရန္၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ေလွ်ာက္ခဲ့ရသည့္ လမ္းသည္ ေခ်ာေမြ႕ခဲ့သည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း သူတို႔ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လုံး အတြက္ ေဇာက္ခ်လုပ္မည္ဟု ယုံယုံၾကည္ၾကည္ တက္လွမ္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ ေလာ့ဘီရာဒါရီ ပရာကတ္ပ္ဟု အမည္ေပးထားသည့္ ေဆးကုသခန္းတစ္ခုကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ အေျခခ်ရာ ဟီမယ္ကာဆာ ေဒသ၏ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ကလည္း ထိုစဥ္က အလြန္႔အလြန္ ၾကမ္းတမ္းသည္။
ယခုဆိုလွ်င္ သူတို႔တည္ေထာင္ထားသည့္ ရပ္႐ြာ က်န္းမာေရးဌာနႀကီး သာမကဘဲ ေဂဟာေလးတစ္ခု ျပဳလုပ္ေပးထားၿပီး ဒဏ္ရာရ တိရစာၦန္မ်ားကိုပါ ျပဳစု ေကြၽးေမြးေပးလ်က္ရွိရာ အာသွ်ရန္ရွာလာဟု အမည္ေပးထားသည့္ သား႐ိုင္းတိရစာၦန္ ေဂဟာေလးပင္ ရွိလာၿပီ ျဖစ္သည္။
ယင္းေဒသသည္ အစိုးရက ေဘးမဲ့ျပဳထားေသာ ႀကဳိးဝိုင္းေဒသ ျဖစ္သည္။ သား႐ိုင္းသတၱဝါမ်ား အႏၲရာယ္ေၾကာင့္ အေျခခ် ေနထိုင္ရန္ေဝးစြ သြားေရာက္ လည္ပတ္ဖို႔ပင္ ခက္ခဲလွေပသည္။
အစပိုင္းတြင္ အဆိုပါေဒသကို ဝင္ေရာက္ အေျခခ် ၿပီး အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ရသည္မွာ လြယ္လွသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ေဒသခံ မာဒီရာဂြန္ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား၏ ဘာသာစကားကို လုံးလုံးနားမလည္ခဲ့ေပ။
သူတို႔မ်ဳိးႏြယ္စုသည္ ၎တုိ႔ ေရွးမဆြက သုံးခဲ့သည့္ ႐ိုးရာနည္း မန္းမႈတ္ျခင္းမ်ားကိုသာ တြယ္ဖက္ေန ခဲ့ၾကသျဖင့္ ဆရာဝန္ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ားကို လက္ခံလာေအာင္ အစပိုင္းက မေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္ခဲ့ပါ။
မည္သို႔ပင္ အခက္အခဲမ်ား ႀကံဳခဲ့ရသည္ျဖစ္ေစ ကုတ္ကတ္ၿပီး ရေအာင္ စည္း႐ုံးခဲ့ၾကသည္။ ေဒါက္တာ ပရာကက္ရွ္ဆိုလွ်င္ သူ႔ပထမဆုံး ရင္ေသြးသည္ သားေယာက်္ားေလး ျဖစ္ေၾကာင္းကို တစ္လေလာက္ၾကာမွ သိခဲ့ရသည္။ ေတာတြင္းတစ္ေနရာႏွင့္ တစ္ေနရာ ဆက္သြယ္ေရး အေျခအေနက ထိုမွ်ခက္ခဲသည္။
ဆယ္စုႏွစ္သုံးခုေလာက္ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ အလုပ္ႀကဳိးစားျပခဲ့ၿပီး ယခုဆိုလွ်င္ သူတို႔လုပ္ကိုင္ေန သည့္ ေတာနက္ထဲက ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ေနာက္ မ်ဳိးဆက္ကိုပင္ လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။
သူတို႔မိသားစုေလးသည္ လူမႈပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရျခင္းကို အျမစ္တြယ္သလို ကူးစက္ခံ ထားရေၾကာင္း ေဒါက္တာပရာကက္ရွ္က ေျပာၾကားသည္။ သူျပန္ကုသ ေမြးျမဴေပးထားသည့္ ေတာ႐ိုင္း သတၱဝါမ်ားက သူႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ယဥ္ၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ သူ႔ Facebook စာမ်က္ႏွာ Fan Page တြင္ အေကာင္ပေလာင္ေပါင္းစုံ သူ႔ကိုယ္ေပၚ တြယ္တက္ေနသည့္ ဓာတ္ပုံမ်ားကို ျမင္ႏိုင္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံက ခ်ီးျမႇင့္သည့္ မက္ဂ္ေဆးေဆး ရပ္႐ြာဖြံ႕ၿဖဳိးေရးဆုကို သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ရရွိေၾကာင္း သတင္းေရာက္လာစဥ္က စပါးအုံးေႁမြႀကီး တစ္ေကာင္ႏွင့္ သူအလုပ္မ်ားေနခဲ့သည္။
“ရွစ္ေပေလာက္ရွည္တဲ့ စပါးအုံးႀကီး ပိုက္တစ္ခုထဲမွာ မိေနတာကို ေတာတြင္းသား တိုင္းရင္းသားေတြက ေတြ႕လို႔ က်ဳပ္ဆီ ယူလာၾကတယ္ဗ်ဳိ႕။ ပိုက္ထဲက ျဖည္ေပးၿပီး ဒဏ္ရာေတြကို ေဆးကုေပးေနတာ” ဟု ဆရာဝန္ႀကီးက ေျပာဆုိသည္။
ရာမြန္မက္ဂ္ေဆးေဆး ေဖာင္ေဒးရွင္းက ေပးအပ္သည့္ ရပ္႐ြာဖြံ႕ၿဖဳိးေရး လုပ္ေဆာင္မႈဆုကို သူတို႔ဇနီး ေမာင္ႏွံ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ မဟာရာသွ်ၾတာျပည္နယ္ ေတာထဲေတာင္ထဲတြင္ ျမႇဳပ္ႏွံ ၿပီး မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားအတြက္ ဘဝအဆင့္အတန္း ျမင့္လာေရး ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးမႈအတြက္ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယင္းဆုသည္ အာရွႏိုဘယ္လ္ဆုဟု လူသိမ်ားၿပီး အမ်ားအက်ဳိး ႐ြပ္႐ြပ္ခြၽံခြၽံ လုပ္ေဆာင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ား၊ ပရဟိတသမားမ်ား၊ တီထြင္ဖန္တီးသူမ်ားကို ေပးအပ္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ေတာမွီဆရာဝန္ႀကီးသည္ ေဆးသိပၸံပညာ အကယ္ဒမီက ေပးအပ္သည့္ ထူးခြၽန္ေသာ ေဆးပညာ သည္ ဆုကိုလည္း ရရွိခဲ့ေပသည္။
မစၥတာပရာကက္ရွ္အမ္တီ၏ ပရဟိတေသြးသည္ မ်ဳိး႐ိုးလိုက္ခဲ့သည္ဟု ဆိုလွ်င္ ရႏိုင္ေပသည္။ သူ႔ဖခင္ႀကီး ဘာဘာအမ္တီသည္လည္း မက္ဂ္ေဆးေဆး အမ်ားအက်ဳိး ေဆာင္သူဆုကို ၁၉၈၅ ခုႏွစ္က ရခဲ့ဖူးၿပီး ယင္းဆုေပးသည့္ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အေဖေရာ သားေရာ ရခဲ့သည့္ မွတ္တမ္းလည္း ဝင္ခဲ့သည္။
သူပရဟိတ ေလာကထဲသို႔ စတင္ဝင္ေရာက္လာစဥ္က သူ႔ဖခင္ႀကီး ေဒါက္တာဘာဘာအမ္တီ၏ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားမ်ားစြာ အေထာက္အပံ့ ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၃ခုႏွစ္မွာ ဆရာဝန္ဇနီးေမာင္ႏွံ ၁၇ ႏွစ္ၾကာ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရသည့္ ခရီးရွည္၏ အစအျဖစ္ ေတာထဲေတာင္ထဲ လူမနီးသူမနီးမီးမရွိ၊ ဇိမ္ခံပစၥည္းမရွိ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ စခန္းစဖြင့္ခဲ့စဥ္က ဖခင္ႀကီးအိႏၵိယ နာမည္ေက်ာ္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္းႀကီး ေဒါက္တာဘာဘာအမ္တီထံမွ စိတ္ဝိညာဥ္ ခြန္အားမ်ားစြာ ယူခဲ့ရေပသည္။
အိႏၵိယတြင္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏွင့္ အနာေရာဂါ၏ ဖိစီးထုေထာင္းမႈကို ခံခဲ့ရၾကေသာ ႏူနာေရာဂါသည္မ်ား ကို ဘဝကို ႏွစ္ျမႇဳပ္ၿပီး ကုသေပးခဲ့သည့္ ဆရာဝန္ႀကီး ေဒါက္တာဘာဘာအမ္တီ၏ ပရဟိတအေမြကို သားျဖစ္သူ ေဒါက္တာပရာကက္ရွ္အမ္တီႏွင့္ ေခြၽးမတို႔က ေတာထဲေတာင္ထဲ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ လက္ဆင့္ကမ္း ရယူႏိုင္ခဲ့ေပသည္။
ပရဟိတကို စိတ္ဝင္တစား လုပ္ကိုင္ေနၾကသူမ်ားစြာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေနထိုင္ရာ လူ႔ကမာၻတြင္ ရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိဘဝကို ႏွစ္ျမႇဳပ္၍ မိမိကူညီလိုသူ အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ တစ္သားတည္း ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး အခ်ိန္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ၾကသူမ်ားမွာကား အလြန္နည္းလွေပသည္။ ယင္းသို႔ မြန္ျမတ္သည့္ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သူမ်ားအနက္ တစ္ေယာက္ဟု ဆိုႏိုင္သည့္ ဆရာဝန္ႀကီး ေဒါက္တာပရာကက္ရွ္ႏွင့္ မိသားစု အေၾကာင္းကို မွ်ေဝေပးရင္း ပရဟိတကို ဘဝေပး အေစခံေနၾကသူမ်ားကုိ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ရေပသည္။
(သန္႔ဇင္စိုး)
The Voice Weekly
