ေဆးခန္းမွာ အဲ့လို အေမးခံရတိုင္း လြန္ခဲ့တဲ့ 7 ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ေျမာက္ဥကၠလာပ ေဆးရံု ကေလးလူနာေဆာင္က ကေလးေလး နဲ႔ သူ႔အဖြား မ်က္ႏွာကို ေျပးျမင္ေယာင္မိတယ္။
''ဆရာေရ ကေလးတက္ေနလို႔ လာၾကပါအုန္း'' လို႔ ဖိနပ္မစီးႏိုင္၊ထမိန္စြန္ေတာင္ ဆြဲၿပီး လာေခၚေနရတာ တေန႔ကို ၁ဝႀကိမ္ ေလာက္....
ကေလးက ဖ်ားတယ္...ၿပီးေတာ့ တက္တက္သြားလို႔ ေဆးရံုကိုေရာက္လာတာ။
သူဖ်ားၿပီးတက္တယ္ဆိုက febrile convulsion လို တရက္မွာ တခါေလာက္ပဲ မဟုတ္...တရက္ကို ၁၀ခါ ေလာက္တက္တက္ေနတာ...
ေဆးခန္းကို လာတဲ့ febrile convulsions ေတြေတာင္ ကေလးနည္းနည္းတက္သြားတာနဲ႔ အေမေတြက ငိုႀကီးခ်က္မ လူးလိမ့္ေနေအာင္ စိုးရိမ္ၾကတာ...အဲ့ကေလး အေမ ဘယ္လို ခံစားေနရမလဲ ေတြးေတာင္ မေတြးရဲ.... ၂ နာရီ ၃ နာရီ တခါေလာက္ တက္ေနတဲ့ ကေလးေလးလည္း ဘယ္ေလာက္ အထိ ခံစားရမလဲ...
ကေလးကို စစ္လို႔ရတာ အကုန္စစ္တယ္...TB,malaria,ေသြးစစ္၊ဆီးစစ္...ေက်ာ႐ိုးက အရည္ကို ေဖာက္ၿပီးစစ္...diagnosis မထြက္ေသးဘူး...ေဆးရံုမွာ ၁၀ ရက္ေက်ာ္ေနၿပီ ...အတက္က မက်ေသး...Professor ေတြလည္း ေခါင္းေျခာက္ေနၿပီ။
ေနာက္ဆံုး ေသြးေတြက္ို ေဖာက္ၿပီး singapore ပို႔စစ္တာေတာင္ ၂ ခါ ၊၃ ခါ.... ကေလးက တိုက္ႀကီးလား လွည္းကူးလား(ေသခ်ာမမွတ္မိ) မွာေနတာ။
ဒီ ကေလးတေယာက္အတြက္နဲ႔ တင္ သိန္းရာဂဏာန္းေလာက္ ကုန္ၿပီ...ျပန္ေကာင္းဖို႔ မေျပာနဲ႔ ဘာျဖစ္တာလဲေတာင္ ရွာေနတုန္း...hopeless လို႔ေျပာရမယ့္ အေျခအေန၊
ကေလးမိသားစု နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ရင္းနီးလာေတာ့ သူ႔အေဖကို မေတြ႕မိလို႔ေမးၾကည့္မိတယ္...အေဖ နဲ႔ အဖိုးက ကုန္စံုဆိုင္မွာ ပိုက္ဆံ အလ်င္မီ ပို႔ႏိုင္ေအာင္ ကုန္း႐ုန္း ရွာေနတာ။ ကိုယ့္သားသမီးေတာင္ လာမၾကည့္ႏိုင္ရွာဘူး....
ေနာက္ဆံုး...ေဆးရံုက ကိုယ့္အိမ္လိုျဖစ္ၿပီး..ပိုက္ဆံေတြလည္းေတာ္ေတာ္ကုန္ၿပီး...လူေတြလဲ ျဖဴကာျပာကာ က်ၿပီးတဲ့ေနာက္....အေျဖထြက္လာတယ္ ...ဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ေရာင္ ပိုးတဲ့....
အေျဖထြက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္း ေဆးရံုက အဲ့အိမ္ရွိတဲ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျခင္ေဆးမႈတ္ဖို႔ လုပ္တာ...အဲ့ေလာက္ထိ ေၾကာက္ရတဲ့ ေရာဂါ။
ကံတရားေၾကာင့္ အဲ့ကေလးေလး မေသလိုက္ဘူး...သူ႔အဖြားက ေဆးရံုဆင္းတဲ့ ေန႔မွာ ကိုယ့္အတြက္ ကေလးဓါတ္ပံုေလး ၂ ပံု လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ကေလးေနေကာင္းတုန္းကပံု...
အဲ့ပံုထဲက ကေလးမ်က္ႏွာျပံဳးျပံဳး နဲ႔ ဝဝကစ္ကစ္ေလး ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ပံု(ေအာက္မွာ ဆရာေလး အတြက္ အမွတ္တရ သားသား လို႔ေတာင္ စာေလးေရးထားေသးတယ္) အဲ့ပံု နဲ႔ ေဆးရံုက ဆင္းသြားတဲ့ ပိန္ပိန္ ႏြမ္းႏြမ္းကေလးေလး၊ တက္တဲ့ အႀကိမ္ မ်ားလြန္းလို႔ လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ ႏိုင္တဲ့ ကေလးကို ယွဥ္ၾကည့္ရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္လိုက္တာ...
ေဆးရံုက ဆင္းသြားေပမဲ့ ဇာတ္လမ္း မၿပီးေသးဘူး...ကေလး ဦးေႏွာက္ နဲ႔ အာရံုေၾကာထိသြားလို႔ ျပန္လည္ သန္စြမ္းေရး ဌာနကို သြားသြားျပရတယ္။ ကိုယ္ပဲ လိုက္ျပေပးရတာ...
ဆရာဝန္မႀကီးေျပာတဲ့ 'လမ္းေတာ့ ျဖည္းျဖည္း ျပန္ေလွ်ာက္မွာပါ၊အိမ္မွာလည္း ဝါးလံုးတန္းေလးေတြ လုပ္ေပးၿပီး က်င့္ေပးပါ့' လို႔ ေျပာတဲ့ စကားေတြၾကားၿပီး ကေလးေလး လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ပါေစ၊ဒုကၡိတ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းမိတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ကာကြယ္ေဆးထိုးခိုင္းလဲ ရိပ္မိေလာက္ပါၿပီ။လံုးဝ မထိုးခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ နည္းတခုရွိတယ္...သူက culex ျခင္ ကိုက္လို႔ ျဖစ္တာဆိုေတာ့ ျခင္မကိုက္ေအာင္ ၂၄ နာရီ သံကြန္ျခာနဲ႔ အုပ္ထားဖို႔ ႀကိဳးစားေပါ့ 🙂
100% safe ျဖစ္တယ္ မေျပာေပမယ့္ ကာကြယ္ေဆးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္။ဒီႏိုင္ငံလို ျခင္ကို control မလုပ္ႏိုင္လို႔ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေတာင္ အၿမဲ out break ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမ်ိဳးမွာ ထိုးကိုထိူးသင့္ပါတယ္။
ေအာက္မွာ မထိုးသင့္တဲ့ အေျခအေနေတြ ကိုတင္ေပးထားပါတယ္။ G6PD ကေလးေတြလည္း ထိုးလို႔ရပါတယ္တဲ့။
"ရင္က်ပ္ ပန္းနာေရာဂါေၾကာင့္ steroid ႐ွဴေဆးသံုးေနရတဲ့ ကေလးေတြလည္းထိုးလို႔ရပါတယ္။WHO အသိအမွတ္ျပဳၿပီးသားေဆးမလို႔ ကမာၻမွာ အလံုးေပါင္း သန္း ၄၀၀ ေက်ာ္ ထိုးၿပီးပါၿပီ။" လို႔ ကေလးအထူးကုဆရာဝန္ႀကီး ပါေမာကၡ ဆရာဦးေစာဝင္း ရဲ႕ facebook မွာတင္ေပးထားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
(P.S ထိုးေဆးတိုင္းကေတာ့ မတည့္တာရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံတဝွမ္း ကေလးေပါင္းသိနိးဂဏာန္း ေက်ာ္မွာေတာင္ ေဆးထိုးလို႔ အေသအေပ်ာက္မရွိခဲ့ေတာ့ ထိုးသင့္တယ္ပဲ ေျပာရမွာေပါ့။တခ်ိဳ႕ ကေလးေတြ အင္ပ်ဥ္ေလးေတြ ထ တတ္တယ္၊ေနာက္ေန႔ ကိုယ္နည္းနည္းပူတတ္တယ္။ ေဆးထိုးၿပီး တခုခု သံသယ ျဖစ္ရင္ေတာ့ နီးစပ္ရာ ျပန္ျပသင့္တယ္။)
Credit # Nyein Htetဂ်ပန္ဦးေႏွာက္ေရာင္ ကာကြယ္ေဆးမထိုးရဲဘူး ရတယ္မလားဆရာ??
ေဆးခန္းမွာ အဲ့လို အေမးခံရတိုင္း လြန္ခဲ့တဲ့ 7 ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ေျမာက္ဥကၠလာပ ေဆးရံု ကေလးလူနာေဆာင္က ကေလးေလး နဲ႔ သူ႔အဖြား မ်က္ႏွာကို ေျပးျမင္ေယာင္မိတယ္။
''ဆရာေရ ကေလးတက္ေနလို႔ လာၾကပါအုန္း'' လို႔ ဖိနပ္မစီးႏိုင္၊ထမိန္စြန္ေတာင္ ဆြဲၿပီး လာေခၚေနရတာ တေန႔ကို ၁ဝႀကိမ္ ေလာက္....
ကေလးက ဖ်ားတယ္...ၿပီးေတာ့ တက္တက္သြားလို႔ ေဆးရံုကိုေရာက္လာတာ။
သူဖ်ားၿပီးတက္တယ္ဆိုက febrile convulsion လို တရက္မွာ တခါေလာက္ပဲ မဟုတ္...တရက္ကို ၁၀ခါ ေလာက္တက္တက္ေနတာ...
ေဆးခန္းကို လာတဲ့ febrile convulsions ေတြေတာင္ ကေလးနည္းနည္းတက္သြားတာနဲ႔ အေမေတြက ငိုႀကီးခ်က္မ လူးလိမ့္ေနေအာင္ စိုးရိမ္ၾကတာ...အဲ့ကေလး အေမ ဘယ္လို ခံစားေနရမလဲ ေတြးေတာင္ မေတြးရဲ.... ၂ နာရီ ၃ နာရီ တခါေလာက္ တက္ေနတဲ့ ကေလးေလးလည္း ဘယ္ေလာက္ အထိ ခံစားရမလဲ...
ကေလးကို စစ္လို႔ရတာ အကုန္စစ္တယ္...TB,malaria,ေသြးစစ္၊ဆီးစစ္...ေက်ာ႐ိုးက အရည္ကို ေဖာက္ၿပီးစစ္...diagnosis မထြက္ေသးဘူး...ေဆးရံုမွာ ၁၀ ရက္ေက်ာ္ေနၿပီ ...အတက္က မက်ေသး...Professor ေတြလည္း ေခါင္းေျခာက္ေနၿပီ။
ေနာက္ဆံုး ေသြးေတြက္ို ေဖာက္ၿပီး singapore ပို႔စစ္တာေတာင္ ၂ ခါ ၊၃ ခါ.... ကေလးက တိုက္ႀကီးလား လွည္းကူးလား(ေသခ်ာမမွတ္မိ) မွာေနတာ။
ဒီ ကေလးတေယာက္အတြက္နဲ႔ တင္ သိန္းရာဂဏာန္းေလာက္ ကုန္ၿပီ...ျပန္ေကာင္းဖို႔ မေျပာနဲ႔ ဘာျဖစ္တာလဲေတာင္ ရွာေနတုန္း...hopeless လို႔ေျပာရမယ့္ အေျခအေန၊
ကေလးမိသားစု နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ရင္းနီးလာေတာ့ သူ႔အေဖကို မေတြ႕မိလို႔ေမးၾကည့္မိတယ္...အေဖ နဲ႔ အဖိုးက ကုန္စံုဆိုင္မွာ ပိုက္ဆံ အလ်င္မီ ပို႔ႏိုင္ေအာင္ ကုန္း႐ုန္း ရွာေနတာ။ ကိုယ့္သားသမီးေတာင္ လာမၾကည့္ႏိုင္ရွာဘူး....
ေနာက္ဆံုး...ေဆးရံုက ကိုယ့္အိမ္လိုျဖစ္ၿပီး..ပိုက္ဆံေတြလည္းေတာ္ေတာ္ကုန္ၿပီး...လူေတြလဲ ျဖဴကာျပာကာ က်ၿပီးတဲ့ေနာက္....အေျဖထြက္လာတယ္ ...ဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ေရာင္ ပိုးတဲ့....
အေျဖထြက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္း ေဆးရံုက အဲ့အိမ္ရွိတဲ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျခင္ေဆးမႈတ္ဖို႔ လုပ္တာ...အဲ့ေလာက္ထိ ေၾကာက္ရတဲ့ ေရာဂါ။
ကံတရားေၾကာင့္ အဲ့ကေလးေလး မေသလိုက္ဘူး...သူ႔အဖြားက ေဆးရံုဆင္းတဲ့ ေန႔မွာ ကိုယ့္အတြက္ ကေလးဓါတ္ပံုေလး ၂ ပံု လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ကေလးေနေကာင္းတုန္းကပံု...
အဲ့ပံုထဲက ကေလးမ်က္ႏွာျပံဳးျပံဳး နဲ႔ ဝဝကစ္ကစ္ေလး ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ပံု(ေအာက္မွာ ဆရာေလး အတြက္ အမွတ္တရ သားသား လို႔ေတာင္ စာေလးေရးထားေသးတယ္) အဲ့ပံု နဲ႔ ေဆးရံုက ဆင္းသြားတဲ့ ပိန္ပိန္ ႏြမ္းႏြမ္းကေလးေလး၊ တက္တဲ့ အႀကိမ္ မ်ားလြန္းလို႔ လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ ႏိုင္တဲ့ ကေလးကို ယွဥ္ၾကည့္ရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္လိုက္တာ...
ေဆးရံုက ဆင္းသြားေပမဲ့ ဇာတ္လမ္း မၿပီးေသးဘူး...ကေလး ဦးေႏွာက္ နဲ႔ အာရံုေၾကာထိသြားလို႔ ျပန္လည္ သန္စြမ္းေရး ဌာနကို သြားသြားျပရတယ္။ ကိုယ္ပဲ လိုက္ျပေပးရတာ...
ဆရာဝန္မႀကီးေျပာတဲ့ 'လမ္းေတာ့ ျဖည္းျဖည္း ျပန္ေလွ်ာက္မွာပါ၊အိမ္မွာလည္း ဝါးလံုးတန္းေလးေတြ လုပ္ေပးၿပီး က်င့္ေပးပါ့' လို႔ ေျပာတဲ့ စကားေတြၾကားၿပီး ကေလးေလး လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ပါေစ၊ဒုကၡိတ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းမိတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ကာကြယ္ေဆးထိုးခိုင္းလဲ ရိပ္မိေလာက္ပါၿပီ။လံုးဝ မထိုးခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ နည္းတခုရွိတယ္...သူက culex ျခင္ ကိုက္လို႔ ျဖစ္တာဆိုေတာ့ ျခင္မကိုက္ေအာင္ ၂၄ နာရီ သံကြန္ျခာနဲ႔ အုပ္ထားဖို႔ ႀကိဳးစားေပါ့ 🙂
100% safe ျဖစ္တယ္ မေျပာေပမယ့္ ကာကြယ္ေဆးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္။ဒီႏိုင္ငံလို ျခင္ကို control မလုပ္ႏိုင္လို႔ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေတာင္ အၿမဲ out break ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမ်ိဳးမွာ ထိုးကိုထိူးသင့္ပါတယ္။
ေအာက္မွာ မထိုးသင့္တဲ့ အေျခအေနေတြ ကိုတင္ေပးထားပါတယ္။ G6PD ကေလးေတြလည္း ထိုးလို႔ရပါတယ္တဲ့။
"ရင္က်ပ္ ပန္းနာေရာဂါေၾကာင့္ steroid ႐ွဴေဆးသံုးေနရတဲ့ ကေလးေတြလည္းထိုးလို႔ရပါတယ္။WHO အသိအမွတ္ျပဳၿပီးသားေဆးမလို႔ ကမာၻမွာ အလံုးေပါင္း သန္း ၄၀၀ ေက်ာ္ ထိုးၿပီးပါၿပီ။" လို႔ ကေလးအထူးကုဆရာဝန္ႀကီး ပါေမာကၡ ဆရာဦးေစာဝင္း ရဲ႕ facebook မွာတင္ေပးထားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
(P.S ထိုးေဆးတိုင္းကေတာ့ မတည့္တာရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံတဝွမ္း ကေလးေပါင္းသိနိးဂဏာန္း ေက်ာ္မွာေတာင္ ေဆးထိုးလို႔ အေသအေပ်ာက္မရွိခဲ့ေတာ့ ထိုးသင့္တယ္ပဲ ေျပာရမွာေပါ့။တခ်ိဳ႕ ကေလးေတြ အင္ပ်ဥ္ေလးေတြ ထ တတ္တယ္၊ေနာက္ေန႔ ကိုယ္နည္းနည္းပူတတ္တယ္။ ေဆးထိုးၿပီး တခုခု သံသယ ျဖစ္ရင္ေတာ့ နီးစပ္ရာ ျပန္ျပသင့္တယ္။)
Credit # Nyein Htetဂ်ပန္ဦးေႏွာက္ေရာင္ ကာကြယ္ေဆးမထိုးရဲဘူး ရတယ္မလားဆရာ??
ေဆးခန္းမွာ အဲ့လို အေမးခံရတိုင္း လြန္ခဲ့တဲ့ 7 ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ေျမာက္ဥကၠလာပ ေဆးရံု ကေလးလူနာေဆာင္က ကေလးေလး နဲ႔ သူ႔အဖြား မ်က္ႏွာကို ေျပးျမင္ေယာင္မိတယ္။
''ဆရာေရ ကေလးတက္ေနလို႔ လာၾကပါအုန္း'' လို႔ ဖိနပ္မစီးႏိုင္၊ထမိန္စြန္ေတာင္ ဆြဲၿပီး လာေခၚေနရတာ တေန႔ကို ၁ဝႀကိမ္ ေလာက္....
ကေလးက ဖ်ားတယ္...ၿပီးေတာ့ တက္တက္သြားလို႔ ေဆးရံုကိုေရာက္လာတာ။
သူဖ်ားၿပီးတက္တယ္ဆိုက febrile convulsion လို တရက္မွာ တခါေလာက္ပဲ မဟုတ္...တရက္ကို ၁၀ခါ ေလာက္တက္တက္ေနတာ...
ေဆးခန္းကို လာတဲ့ febrile convulsions ေတြေတာင္ ကေလးနည္းနည္းတက္သြားတာနဲ႔ အေမေတြက ငိုႀကီးခ်က္မ လူးလိမ့္ေနေအာင္ စိုးရိမ္ၾကတာ...အဲ့ကေလး အေမ ဘယ္လို ခံစားေနရမလဲ ေတြးေတာင္ မေတြးရဲ.... ၂ နာရီ ၃ နာရီ တခါေလာက္ တက္ေနတဲ့ ကေလးေလးလည္း ဘယ္ေလာက္ အထိ ခံစားရမလဲ...
ကေလးကို စစ္လို႔ရတာ အကုန္စစ္တယ္...TB,malaria,ေသြးစစ္၊ဆီးစစ္...ေက်ာ႐ိုးက အရည္ကို ေဖာက္ၿပီးစစ္...diagnosis မထြက္ေသးဘူး...ေဆးရံုမွာ ၁၀ ရက္ေက်ာ္ေနၿပီ ...အတက္က မက်ေသး...Professor ေတြလည္း ေခါင္းေျခာက္ေနၿပီ။
ေနာက္ဆံုး ေသြးေတြက္ို ေဖာက္ၿပီး singapore ပို႔စစ္တာေတာင္ ၂ ခါ ၊၃ ခါ.... ကေလးက တိုက္ႀကီးလား လွည္းကူးလား(ေသခ်ာမမွတ္မိ) မွာေနတာ။
ဒီ ကေလးတေယာက္အတြက္နဲ႔ တင္ သိန္းရာဂဏာန္းေလာက္ ကုန္ၿပီ...ျပန္ေကာင္းဖို႔ မေျပာနဲ႔ ဘာျဖစ္တာလဲေတာင္ ရွာေနတုန္း...hopeless လို႔ေျပာရမယ့္ အေျခအေန၊
ကေလးမိသားစု နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ရင္းနီးလာေတာ့ သူ႔အေဖကို မေတြ႕မိလို႔ေမးၾကည့္မိတယ္...အေဖ နဲ႔ အဖိုးက ကုန္စံုဆိုင္မွာ ပိုက္ဆံ အလ်င္မီ ပို႔ႏိုင္ေအာင္ ကုန္း႐ုန္း ရွာေနတာ။ ကိုယ့္သားသမီးေတာင္ လာမၾကည့္ႏိုင္ရွာဘူး....
ေနာက္ဆံုး...ေဆးရံုက ကိုယ့္အိမ္လိုျဖစ္ၿပီး..ပိုက္ဆံေတြလည္းေတာ္ေတာ္ကုန္ၿပီး...လူေတြလဲ ျဖဴကာျပာကာ က်ၿပီးတဲ့ေနာက္....အေျဖထြက္လာတယ္ ...ဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ေရာင္ ပိုးတဲ့....
အေျဖထြက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္း ေဆးရံုက အဲ့အိမ္ရွိတဲ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျခင္ေဆးမႈတ္ဖို႔ လုပ္တာ...အဲ့ေလာက္ထိ ေၾကာက္ရတဲ့ ေရာဂါ။
ကံတရားေၾကာင့္ အဲ့ကေလးေလး မေသလိုက္ဘူး...သူ႔အဖြားက ေဆးရံုဆင္းတဲ့ ေန႔မွာ ကိုယ့္အတြက္ ကေလးဓါတ္ပံုေလး ၂ ပံု လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ကေလးေနေကာင္းတုန္းကပံု...
အဲ့ပံုထဲက ကေလးမ်က္ႏွာျပံဳးျပံဳး နဲ႔ ဝဝကစ္ကစ္ေလး ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ပံု(ေအာက္မွာ ဆရာေလး အတြက္ အမွတ္တရ သားသား လို႔ေတာင္ စာေလးေရးထားေသးတယ္) အဲ့ပံု နဲ႔ ေဆးရံုက ဆင္းသြားတဲ့ ပိန္ပိန္ ႏြမ္းႏြမ္းကေလးေလး၊ တက္တဲ့ အႀကိမ္ မ်ားလြန္းလို႔ လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ ႏိုင္တဲ့ ကေလးကို ယွဥ္ၾကည့္ရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္လိုက္တာ...
ေဆးရံုက ဆင္းသြားေပမဲ့ ဇာတ္လမ္း မၿပီးေသးဘူး...ကေလး ဦးေႏွာက္ နဲ႔ အာရံုေၾကာထိသြားလို႔ ျပန္လည္ သန္စြမ္းေရး ဌာနကို သြားသြားျပရတယ္။ ကိုယ္ပဲ လိုက္ျပေပးရတာ...
ဆရာဝန္မႀကီးေျပာတဲ့ 'လမ္းေတာ့ ျဖည္းျဖည္း ျပန္ေလွ်ာက္မွာပါ၊အိမ္မွာလည္း ဝါးလံုးတန္းေလးေတြ လုပ္ေပးၿပီး က်င့္ေပးပါ့' လို႔ ေျပာတဲ့ စကားေတြၾကားၿပီး ကေလးေလး လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ပါေစ၊ဒုကၡိတ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းမိတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ကာကြယ္ေဆးထိုးခိုင္းလဲ ရိပ္မိေလာက္ပါၿပီ။လံုးဝ မထိုးခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ နည္းတခုရွိတယ္...သူက culex ျခင္ ကိုက္လို႔ ျဖစ္တာဆိုေတာ့ ျခင္မကိုက္ေအာင္ ၂၄ နာရီ သံကြန္ျခာနဲ႔ အုပ္ထားဖို႔ ႀကိဳးစားေပါ့ 🙂
100% safe ျဖစ္တယ္ မေျပာေပမယ့္ ကာကြယ္ေဆးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္။ဒီႏိုင္ငံလို ျခင္ကို control မလုပ္ႏိုင္လို႔ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေတာင္ အၿမဲ out break ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမ်ိဳးမွာ ထိုးကိုထိူးသင့္ပါတယ္။
ေအာက္မွာ မထိုးသင့္တဲ့ အေျခအေနေတြ ကိုတင္ေပးထားပါတယ္။ G6PD ကေလးေတြလည္း ထိုးလို႔ရပါတယ္တဲ့။
"ရင္က်ပ္ ပန္းနာေရာဂါေၾကာင့္ steroid ႐ွဴေဆးသံုးေနရတဲ့ ကေလးေတြလည္းထိုးလို႔ရပါတယ္။WHO အသိအမွတ္ျပဳၿပီးသားေဆးမလို႔ ကမာၻမွာ အလံုးေပါင္း သန္း ၄၀၀ ေက်ာ္ ထိုးၿပီးပါၿပီ။" လို႔ ကေလးအထူးကုဆရာဝန္ႀကီး ပါေမာကၡ ဆရာဦးေစာဝင္း ရဲ႕ facebook မွာတင္ေပးထားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
(P.S ထိုးေဆးတိုင္းကေတာ့ မတည့္တာရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံတဝွမ္း ကေလးေပါင္းသိနိးဂဏာန္း ေက်ာ္မွာေတာင္ ေဆးထိုးလို႔ အေသအေပ်ာက္မရွိခဲ့ေတာ့ ထိုးသင့္တယ္ပဲ ေျပာရမွာေပါ့။တခ်ိဳ႕ ကေလးေတြ အင္ပ်ဥ္ေလးေတြ ထ တတ္တယ္၊ေနာက္ေန႔ ကိုယ္နည္းနည္းပူတတ္တယ္။ ေဆးထိုးၿပီး တခုခု သံသယ ျဖစ္ရင္ေတာ့ နီးစပ္ရာ ျပန္ျပသင့္တယ္။)
Nyein Htet
Health Guide
https://www.facebook.com/mmhealthguide
