ဆရာ သမီးအမ်ိဳးသားကအသက္ ၄၀ ပါ။ ေသြးတိုး႐ွိပါတယ္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ လေလာက္က အူအတက္ခြဲရပါတယ္ဆရာ။ အူအတက္က ဗိုက္ထဲေပါက္ၿပီး အစာေတြျပန္႔ကုန္ပါတယ္။ ေပါ့ဆတာလည္းပါတာေပါ့။ ဗိုက္ခြဲေတာ့ပုပ္ေစာ္ေတာင္နံတယ္တဲ့ ဆရာ၀န္ေျပာျပတာ။ ႏွလံုးခုန္ျမန္လာလို႔ သန္႔စင္ေအာင္ေဆးေၾကာခ်ိန္မရလိုက္ဘူးေျပာပါတယ္။ အမွန္ဆိုရင္ဘတ္ကခြဲသင့္တယ္တဲ့။ အဲ့ဒါ နဲ႔ခြဲၿပီးေနာက္ပိုင္း ျပည္ရည္ေတြလို အႏွစ္ရည္ေတြထြက္ပါတယ္။ အဲ့အရည္ေတြကိုယူၿပီး ပိုးေမြး တယ္ေျပာပါတယ္။ မေအာင္ျမင္ပါဘူးဆရာ။ ပိုးသတ္ေဆးအမ်ိဴးမ်ိဴးသံုးၾကည့္တယ္ဆရာ။ မႏိုင္ဘူး။ ၂၉ ရက္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးၾက ႂကြက္သားအားထုတ္မႈ႐ွိေအာင္ စိတ္လက္ေပါ့ပါးေအာင္ ကုန္က်စရိတ္သက္သာေအာင္ အိမ္ျပန္ၿပီး တပါတ္တခါ ေဆးလာထည့္ ၾကားရက္ေတြမွာ လည္းေဆး ထည့္လို႔ရေအာင္ သမီးကိုေသခ်ာသင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ဆရာ အဲ့ဒီ ျပည္ရည္ေတြက မခမ္းသြားဘူး ဆရာ။ ၾကာလာေတာ့ အေပါက္ထဲကိုအ၀တ္စထိုးထည့္မႈ အားနည္းေတာ့ အေပါက္ပိတ္လာပါတယ္။
ဆရာ၀န္ကေတာ့ကပ္ေၾကးနဲ႔ထိုးထည့္ေတာ့၀င္တာေပါ့။ သမီးကလက္နဲ႔၀င္သေလာက္ထည့္ေတာ့မ၀င္ဘူး။ ၾကာလာေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္တာ ၅၀ ေလာက္ျဖစ္သြားေတာ့ နဲနဲသက္သာလာတာနဲ႔ ဆက္မျပျဖစ္ေတာ့ဘူးဆရာ။ အေပါက္ကေတာ့ပိတ္သြားပါတယ္။ သမီးသိခ်င္တာက ေနာက္ဆက္တြဲဆိုးက်ိဴးေတြ ႐ွိႏိုင္သလား။ အ႐ွင္းေကာေပ်ာက္ရဲ႕လား။ တခါတေလ အထဲကစူးသလိုနာတယ္ေျပာလို႔ပါဆရာ။ ျပည္လိုအရည္ေတြကဘာလို႔ျဖစ္တာလဲဆိုတာရယ္ပါ။ ဆရာအားမွေျဖေပးပါ ေမးရတာလည္းအားနာလွၿပီ သိခ်င္တာလည္းတအားျဖစ္ေနလို႔ပါ။ အမွားပါခဲ့လွ်င္လည္းခြင့္လႊတ္ပါဆရာ။ သူ႔လိုအူအတက္ခြဲတာမျမင္ဖူးမၾကားဖူးလို႔ပါ။ မေသတာကံေကာင္းလို႔ ဆရာ၀န္ကေျပာပါတယ္။ စာ႐ွည္သြားလို႔အားနာရပါတယ္ဆရာ။ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္မွေျပာျပေပးပါဆရာ။ အားနာလြန္းလို႔ပါ။ အလကားေကြၽးတဲ့အလႈမွာ ၀ေအာင္စားၿပီးတဲ့အျပင္ အထုပ္ပါထုပ္ခ်င္တဲ့လူလို ခံစားရတယ္။ေက်းဇူးမဆပ္ႏိုင္ေပမဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ။
ေဆာရီး။ အူအတက္ေရာင္တာကို ေစာေစာခြဲႏိုင္ေလ ေကာင္းေလ။ ျပည္တည္မွခြဲရရင္ အဲလိုျဖစ္တယ္။ ပိုး + ေရာင္ျခင္းက ဘယ္အထိျပန္႔ေနသလဲအေပၚမူတည္ျပီး နလံထ ျမန္မယ္၊ ေႏွးမယ္။ ပိုးေသးေဆးေတြက ႏိုင္ပါတယ္။
အနာျဖစ္ေနေသးတာကုိလည္း ဆက္ကုသရမယ္။ ထြက္စရာမက်န္မွသာ အနာေပ်ာက္တယ္။ ထြက္စရာကုန္မွ အသားႏု တက္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြကသာအသားႏုတက္ျပီး တေနရရာက ထြက္စရာက်န္ေသးရင္ မေပ်ာက္ႏိုင္ေသး။
ျပည္ဆိုတာ လူတကိုယ္လံုး ဘယ္ေနရာမွရွိရွိ ထြက္ေအာင္လုပ္ရတယ္။ ျပည္နဲ႔ ပိုးကင္းသြားေပမယ့္ ၾကိဳးစ စတာ ထြက္စရာရွိေနတာလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ အကုန္မေပ်ာက္ေသးရင္ မန္းရည္လို႔ေခၚတာ ထြက္ေနမယ္။
အနာဆိုတာ ေအာက္ဆံုးကစက်က္မွသာ ေကာင္းတယ္။ အေပၚက အနာက်က္ အတြင္းကမေကာင္းေသးရင္ မေပ်ာက္ေသး။ အဆင္မသင့္ရင္ ဆိုင္းနပ္စ္ ေခၚ တလမ္းသြားအနာျဖစ္တတ္တယ္။ မလိုအပ္တာေတြ ျခစ္ထုတ္တာ လုပ္ရတတ္တယ္။ ကံဆိုးရင္ ျပြန္ထိပ္တဖက္က အတြင္းအဂၤါတခုခုနဲ႔ ေနာက္ျပြန္ထိပ္အဝက အေရျပားျဖစ္ေနတတ္တယ္။ အဲတာကို ဖစ္စက်ဴလာေခၚတယ္။ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ခြဲစိတ္ကုသေပးရတယ္။
အနာ ဒဏ္ရာေဆးထည့္တည္း သပ္သပ္ေရးထားတယ္။ အနာေဘးအေရျပားကို ေဆးရံုသံုးအရက္ပ်ံနဲ႔သန္႔ရတယ္။ အနာကထြက္စရာ ထြက္ေစေအာင္လုပ္ျပီးရင္ အနာထဲကို စီပလာဒင္းေဆးထည့္ျပီး အေပၚက ပိုးသန္႔ထားတဲ့ ပတၲီးစ၊ ေဂါ့စ္နဲ႔ ဖံုးထားေပးရတယ္။ တေန႔တၾကိမ္ေဆးထည့္ရတယ္။ ျပည္လိုထြက္စရာရွိတဲ့အနာဆိုရင္ စိုလာရင္ ေဆးထပ္ထည့္ရတယ္။ တေန႔တၾကိမ္မကျဖစ္သြားမယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ျပည္ထြက္ဘို႔ ျပြန္ စတာပါထည့္ထားေပးရတယ္။
တခ်ိဳ႕လူနာေတြ မန္းရည္ေၾကာင့္ အနာေဘးမွာ အပူဖူးလိုျဖစ္တယ္။ ပလာစတာေၾကာင့္ အလာဂ်ီရတတ္တယ္။ ဇင့္ေအာက္ဆိုက္ လိမ္းႏိုင္တယ္။
အခုလူနာ အေျခအေနေတာ့ ဆရာ ေသခ်ာ မသိ။ ေဆးပညာကိုသာ ေရးတာျဖစ္တယ္။ တခါတခ္နာတာအတြက္ေတာ့ စိုးရိမ္စရာ မရွိေလာက္ပါ။ ပံုမွန္ခြဲစိတ္ထားရသူေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
• After Surgery ခြဲစိတ္ထားျပီးသူ http://doctortintswe.blogspot.com/2016/11/after-surgery.html
• Exercise after Surgery ခြဲစိတ္ထားျပီး ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျခင္း http://doctortintswe.blogspot.com/2014/12/after-surgery.html
• Infections ေရာဂါပိုးဝင္ျခင္းမ်ား http://doctortintswe.blogspot.com/2016/02/infections.html
• Wound Dressing အနာ ဒဏ္ရာ ေဆးထည့္နည္း http://doctortintswe.blogspot.com/2016/12/sterilization-add-on.html
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
https://www.facebook.com/drtintswe/
