နားေလး ေရာဂါသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ မထင္မွတ္ဘဲ မ်ားျပားလာသည္။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားတြင္ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ နားေလးေရာဂါ ရွိသည္။
နားေလး ေရာဂါ၏ ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ နားျပည္ယိုျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ စာမလိုက္ႏိုင္သည့္ ကေလးမ်ားတြင္ နားေလးေရာဂါကို ခံစားေနရသူမ်ား ပါဝင္ေနသည္။ နားေလး ေရာဂါကို ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ႏုိင္သည္ ျဖစ္ရာ ေရာဂါျဖစ္မွ ကုသျခင္းထက္ မျဖစ္မီ ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ျခင္းက ပိုမို အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ရွိေစသည့္ အျပင္ ေငြကုန္မႈ၊ အခ်ိန္ကုန္မႈလည္း သက္သာ ေစသည္။ နားကို အျပင္နား၊ အလယ္နား၊ အတြင္းနားဟူ၍ သံုးပိုင္း ခြဲျခားႏုိင္သည္။ အျပင္နားႏွင့္ အလယ္နားသည္ အသံကို ဖမ္းယူၿပီး အတြင္းနားထဲသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးသည္။ အျပင္နားႏွင့္ အလယ္နား၏ အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ခ်ဳိ႕ယြင္း ပ်က္စီးခဲ့လွ်င္ ပို႔ေဆာင္မႈ ေလ်ာ့နည္း၍ နားေလးျခင္း ျဖစ္သည္။ အတြင္းနားတြင္ အသံႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ အာ႐ံုေၾကာမ်ား တည္ရွိရာ အတြင္းနား၏ အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ခ်ဳိ႕ယြင္း ပ်က္စီးလွ်င္ အာ႐ံုေၾကာ နားေလးျခင္း ျဖစ္သည္။ နားျပည္ယိုျခင္းသည္ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း ေရာဂါမ်ားမွ တစ္ဆင့္ စတင္ ျဖစ္ေပၚေလ့ ရွိၿပီး ႏွာေစးျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္းနာျခင္း စတင္ ျဖစ္ေပၚခ်ိန္တြင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ကုသပါက နားထဲသို႔ ေရာဂါပိုး ပ်ံ႕ႏွံ႕ျခင္းမွ ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ နားျပည္ယိုျခင္းကို ကာကြယ္ တားဆီးႏုိင္သည္။ ေရာဂါပိုးမ်ား အလယ္နား အတြင္း ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားပါက ေကာင္းစြာ ကုသပါ။ မကုသပါက နားအဂၤါ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ေရာဂါပိုးမ်ားက ဖ်က္ဆီးပစ္ႏုိင္ၿပီး ဦးေႏွာက္ အတြင္းသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႕ ေရာက္ရွိ သြားႏုိင္ကာ အသက္ အႏၲရာယ္ ေပးႏုိင္သည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိ ႏုိင္ပါသည္။
ကေလးသူငယ္ မ်ားတြင္ အျခား ျဖစ္တတ္သည့္ နားေလးေရာဂါမွာ အလယ္နားအတြင္း ခြၽဲစုေဆာင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းေရာဂါ စတင္ ခ်ိန္တြင္ အလယ္နားမွ ခြၽဲမ်ားကို စုပ္ထုတ္ေပးလွ်င္ နားေလးေရာဂါကို ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ ေပးႏုိင္သည္။ ေရာဂါကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေနပါက နားအံု အေျမႇးသည္ အတြင္းထဲသို႔ ကပ္ဝင္ၿပီး တစ္သက္လံုး နားေလးေရာဂါ ျဖစ္သြား တတ္သည္။ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ အဆုိပါ ေရာဂါကို ခံစားရပါက နားေလးသျဖင့္ ေက်ာင္းစာကို ေကာင္းစြာ မၾကားရေသာေၾကာင့္ စာမလုိက္ႏုိင္ဘဲ ရွိသည့္အျပင္ မိဘမ်ား၏ ေခၚေျပာျခင္းကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေနသလို အထင္ ခံရတတ္သည္။ ထိုမွ်သာမက ထံုသည္၊ အသည္ဟု အထင္ ခံရသည္။ ဝမ္းတြင္းပါ နားေလးျခင္းမွာ ကေလးမ်ားသည္ ေမြးကတည္းက နားေလး လာပါက စကားလည္း ေျပာႏုိင္ျခင္း မရွိဘဲ ဆြံ႕အ ေနလိမ့္မည္။ အသံကိုၾကားမွ အသံ၏ အဓိပၸာယ္ကို ဦးေႏွာက္က ဆက္စပ္ နားလည္ၿပီး စကား ေျပာႏုိင္သည္။ ဝမ္းတြင္းပါ နားေလး ဆြံ႕အသည့္ ေရာဂါကို ဝဋ္ေၾကာင့္၊ ကံေၾကာင့္ဟု ယူဆကာ ကာကြယ္ျခင္း၊ ကုသျခင္း မလုပ္ၾကေပ။ အခ်ဳိ႕ မိဘမ်ားက ရွက္ၿပီး နားပါရဂူထံ ျပသျခင္း မရွိၾကေပ။ ျပသ ပါကလည္း ေနာက္က် တတ္သည္။ မေမြးမီ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္ သိထားသင့္သည္မွာ မိခင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ ဝက္သက္ေပါက္ျခင္း၊ ကိုယ္ဝန္ရွိစဥ္ အျပင္းဖ်ားျခင္း၊ မိခင္ ကိုယ္ဝန္ရွိစဥ္ နားေလးေစသည့္ ေဆးမ်ား ေသာက္သံုးျခင္း၊ နားေလးဗီဇ ပါသည့္ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးသည့္ ကေလးတြင္ ေမြးရာပါ နားေလးေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိသည္။
မိခင္ ကိုယ္ဝန္ရွိစဥ္ ပထမ သံုးပတ္အတြင္း ဝက္သက္ ေပါက္ပါကနား၊ ႏွလံုး၊ မ်က္စိ စသည့္ အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းမ်ားမွာ ပ်က္စီးႏုိင္သျဖင့္ ေမြးလာသည့္ ကေလးသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ နားေလးေရာဂါ ခံစား ရတတ္သည္။ ဝက္သက္ ကာကြယ္ေဆး ထိုးျခင္း သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ဝန္ ဖ်က္ျခင္းကို အခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံ၌ ခြင့္ျပဳ ထားသည္။ ေမြးရာပါ နားေလးေရာဂါသည္ ဗီဇေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တတ္သည္။ မိဘ တစ္ဦးဦး သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ဦးစလံုး နားေလးပါက ေမြးလာသည့္ ကေလးပါ နားေလးသည္။ နားေလးေရာဂါ ျဖစ္ေပၚေသာ ရာခိုင္ႏႈန္း မ်ားပါက သင့္ေလ်ာ္သည့္ အႀကံဥာဏ္ ရယူ၍ ေမြးရာပါ နားေလးေရာဂါကို ကာကြယ္ ႏုိင္သည္။ ေန႔စဥ္ ေသာက္သံုးရသည့္ ေဆးမ်ားေၾကာင့္လည္း နားေလးေစသည္။ တီဘီေဆး ထဲတြင္ စထရပ္တိုမိုင္ဆင္တို႔ ေဆးသည္ နားေလး ေစသည္။ လူႀကီးမ်ား နားေလးေရာဂါ ကာကြယ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ ဆူညံသည့္ အလုပ္႐ံုတြင္ အလုပ္ လုပ္သူမ်ား၊ ဆူညံသည့္ ရပ္ကြက္၊ စက္မႈဇုန္တြင္ ေနထိုင္သူမ်ား၊ ေလယာဥ္ကြင္း အနီးတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားသည္ နားေလးေရာဂါ ခံစားရသည္။ ေသြးလည္ ပတ္မႈ ခ်ဳိ႕ယြင္းပါကလည္း နားေလး၊ နားအူ၊ နားေလထြက္ကာ နားေလး တတ္ပါသည္။ ။
ျမ၀တီ
https://www.facebook.com/mwdmedia
