39ႏွစ္အရြယ္ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ပါးေစာင္က ေပါက္ထြက္ေနတဲ့အနာ က်ေနာ့္ကိုလာျပတယ္၊ မန္းရည္ရယ္ သြားရည္ရယ္ ေသြးရယ္ ျပည္ပုပ္ေတြရယ္ စီးက်လို႔ နံေဟာင္ေနတယ္၊ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဆင့္လြန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ပါးေစာင္ကင္ဆာ၊ ေပါက္ထြက္ေနတာက တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာၿပီ၊ ေအာက္ေမးရုိးက ကင္ဆာဆဲလ္ေတြျပန္႔ၿပီးေဆြးလို႔ က်ိဳးေနၿပီ၊ လည္ပင္းမွာလည္း အက်ိတ္ေတြကခဲလို႔၊ ညာဘက္ျခမ္းကိုပါ ပ်ံံ႕စျပဳေနၿပီ၊ ၂၆ႏွစ္အရြယ္မွာမွကြမ္းစ စားတတ္ခဲ့တာတဲ့။ ေဆးရုံခ်က္ခ်င္းတင္၊ ခံတြင္းသန္႔စင္ေအာင္ ႏွာေခါင္းပိုက္ထည့္၊ အနာကိုေန႔စဥ္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္၊ ပိုးသတ္ေဆးေတြေပးနဲ႔ အနံ႔အသက္ နံေဟာင္ေနတာေတြ ႏွစ္ရက္အတြင္း သိသိသာသာ ေလ်ာ့လာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအေျခအေနဟာ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ပါ၊ ေသမိန္႔ေစာင့္ေနရုံပါပဲ။ အနာေဆးထည့္တိုင္းလည္း ေသြးေတြက စီးက်နဲ႔ လူနာမေျပာနဲ႔ ေဆးထည့္ေပးရတဲ့ ဆရာဝန္ကိုယ္တိုင္ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့လာမိတယ္။
က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားပါတယ္၊ လြန္ခဲ့တဲ့အပါတ္ကပဲ ကြမ္းစားလို႔ျဖစ္တဲ့လၽွာကင္ဆာနဲ႔ အသက္၂၈ႏွစ္အရြယ္ လူနာတစ္ဦးကို ENT surgeon နဲ႔အတူ လည္ပင္းကအက်ိတ္ေတြထုတ္ လၽွာတစ္ျခမ္းျဖတ္ထုတ္တဲ့ ခြဲစိတ္မႈကို လုပ္ေပးခဲ့ရပါတယ္၊ ကြမ္းေၾကာင့္ျဖစ္လိုက္ၾကတဲ့ ပါးေစာင္ကင္ဆာ လၽွာကင္ဆာ သြားဖုံးကင္ဆာ လူနာေတြမနည္းမေနာပါ၊ ကြမ္းက က်ေနာ္တို႔ထင္ထားတာထက္ အမ်ားႀကီးဒုကၡေပးေနပါျပီ၊ က်ေနာ္တို႔ေဆးရုံကို ကြမ္း ေဆးလိပ္တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကင္ဆာေတြျဖစ္လို႔ လာျပၾကတဲ့လူနာေတြ မနည္းမေနာပါ၊ အမ်ားစုမွာ အဆင့္လြန္ကင္ဆာေတြျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ မကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အရင္က ဒီေလာက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္မွာျဖစ္တာ သိပ္မရွိပါဘူး၊ ခုေတာ့ ကြမ္းျပႆနာက ထင္ထားတာထက္ပိုဆိုးေနပါၿပီ၊ က်ေနာ္လည္း ကြမ္းစားခဲ့ဖူးသလို ႀကိဳက္လည္းႀကိဳက္ပါတယ္၊ က်ေနာ့္မွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြမ်ားလာရင္ အံႀကိတ္ၿပီး ကြမ္းဝါးရင္းကေန ႀကိဳက္သြားမိတာ၊ ေနာက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ကင္ဆာျဖစ္တာေတြ ေတြ႕ရလြန္းလို႔ မစားရဲေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္ရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ ေနာင္ေတာ္ ေမ့ေဆးဆရာဝန္ႀကီးလည္း က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ ေတြ႕ရမ်ားလြန္းတဲ့ ဒီလိုကင္ဆာလူနာေတြေၾကာင့္ ကြမ္းျပတ္သြားပါၿပီ။ လမ္းေဘးကြမ္းယာဆိုင္ေတြ မ်ားလာတဲ့နည္းတူ ခံတြင္းကင္ဆာျဖစ္ႏႈန္းဟာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ တက္လာပါတယ္။
လြယ္လြယ္ရ လြယ္လြယ္ဝါးၾကေပမယ့္ တကယ္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္လာေတာ့ ေဆးကုသစရိတ္ မတတ္ႏိုင္ၾကသလို၊ ေဆးကုသစရိတ္တတ္ႏိုင္ေပမယ့္ အဆင့္လြန္ကင္ဆာေတြကို ကုသေပးဖို႔ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ ၾကဳံဖူးသူတိုင္း သိၾကမွာပါ။ တကယ္ေရာဂါကၽြမ္းလာေတာ့ လူနာေတြ အသက္ဆုံးရႈံးရတယ္၊ မိသားစုဝင္ေတြ ဆရာဝန္ေတြ သူနာျပဳေတြ နာက်င္ေၾကကြဲရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကြမ္းစားသူေတြရွိရင္ ေစတနာနဲ႔ သတိေပးတားျမစ္ေပးၾကပါ၊ မေနႏိုင္လို႔စားတဲ့သူေတြကိုလည္း ေလၽွာ့စားဖို႔ ငုံၿပီးမထားဖို႔ ေျပာေပးၾကပါ။
အခုလူနာဘုန္းႀကီးက တပ္ကုန္းနယ္သား၊ လြိဳင္ေကာ္ဘက္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာသီတင္းသုံးပါတယ္။ ပါးေစာင္ကအက်ိတ္ ေပါက္ထြက္တာတစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ၊ ေအာက္ေမးရုိးလည္းက်ိဳးေနၿပီး ေအာက္သြားတခ်ိဳ႕လည္း ကၽြတ္ထြက္ေနပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ကင္ဆာေရာဂါရဲ႕ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈကို သိခ်င္လို႔ CT Scan ရုိက္ခ်င္ေပမယ့္ CT စက္က ပ်က္ေနလို႔ MRI ပဲ ရုိက္လိုက္ပါတယ္၊ ထင္ထားသလိုပဲ အေျခအေနက မေကာင္း! ဒီတိုင္းထားလိုက္ရင္လည္း လပိုင္းခံဖို႔ေတာင္မေသခ်ာ၊ ျဗဟၼာ့ေခါင္းရြက္ထားရသလို ျဖစ္ေနမိတယ္။
ဘုန္းႀကီးဆိုေတာ့ ေငြေရးေၾကးေရးအခက္အခဲကလည္းရွိ၊ ေဆးဖိုးေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ဆိုေတာ့ တကယ့္ကိုေဘးၾကပ္နံၾကပ္ၾကံဳရတယ္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေရးေရးေတာ့ရွိတယ္။ အဲဒါက ကင္ဆာအက်ိတ္ေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔နဲ႔ ဟာသြားတဲ့ေနရာကို အျခားေသာခႏၵာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခုနဲ႔ အစားထိုးျပဳျပင္ခြဲစိတ္ကုသဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ရာခိုင္ႏႉံးနည္းၿပီး ကုန္က်စရိတ္ကလည္း မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ေနမိတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ "ဘုရင့္ေနာင္ ေဖာင္ဖ်က္"ဆိုသလို အရဲစြန္႔ခြဲစိတ္ဖို႔ က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ပထမအဆင့္ခြဲစိတ္ကုသမႈကို နား၊ႏွာေခါင္း၊လည္ေခ်ာင္းအထူးကု ေဒါက္တာေက်ာ္မင္းဦး၊ လက္ေထာက္ဆရာဝန္ ေဒါက္တာျပည့္ၿဖိဳးေအာင္၊ ေမ့ေဆးအထူးကုဆရာဝန္ႀကီး ေဒါက္တာသက္လြင္၊ instrument nurse ေဒၚလွျမတ္သူတို႔နဲ႔အတူ 24.12.2014ရက္ေန႔မွာ ၄နာရီေက်ာ္ၾကာ ခက္ခက္ခဲခဲ ျပဳလုပ္ကုသိုလ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ပဲ က်ေနာ့္ရဲ႕လက္ေထာက္ဆရာဝန္ေလး ေဒါက္တာျပည့္ၿဖိဳးေအာင္ဟာ အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ၿပီး 28.12.2014ရက္ေန႔မွာ ရုတ္တရက္ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။
အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားက ဒုတိယအဆင့္ခြဲစိတ္ကုသမႈကို 29.12.2014ရက္ေန႔ နံနက္၉နာရီမွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ေမ့ေဆးဆရာဝန္ႀကီး ေဒါက္တာသက္လြင္၊ ခြဲစိတ္အဖြဲ႕မွာ က်ေနာ္နဲ႔အတူ နား၊ႏွာေခါင္း၊လည္ေခ်ာင္းအထူးကု ေဒါက္တာေက်ာ္မင္းဦး၊ လက္ေထာက္ဆရာဝန္ ေဒါက္တာေမသူခင္၊ Instrument nurseအျဖစ္ ဗိုလ္ႀကီးေအာင္ေအာင္စံ၊ ဗိုလ္ႀကီးႏိုင္မင္းထြန္း၊ Running nurseအျဖစ္ ေဒၚလွျမတ္သူ နဲ႔ ေဒၚေနာ္ရုိစဲလ္ဒါတို႔က ပါဝင္ကူညီေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒုတိယအဆင့္ခြဲစိတ္ကုသမႈမွာ ညာဘက္ေပါင္ကေန 14×30cm အရြယ္ အသားစိုင္ႏွင့္တကြ ေသြးေၾကာမ်ားကိုပါ ထုတ္ယူၿပီး ပါးေစာင္ဟာကြက္ေနရာမွာ အစားျပန္ထိုးဖို႔ လည္ပင္းမွာရွိတဲ့ ေသြးလႊတ္ေၾကာ ေသြးျပန္ေၾကာမ်ားနဲ႔ ဆက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုခြဲစိတ္မႈမ်ိဳးဟာ ကၽြမ္းက်င္မႈမရွိေသးတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲပင္ပန္းဆင္းရဲသလို႔ ေခတ္မီေဆးပစၥည္းကိရိယာ လိုအပ္ခ်က္ရွိေနေသးလို႔ က်ေနာ္တို႔ အားလုံးအတြက္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ စိန္ေခၚမႈႀကီးတစ္ခုပါ။ အရင္က အလားတူ လူနာႏွစ္ေယာက္ကို က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႕ကပဲ ဇမၺဴသီရိေဆးရံုႀကီးမွာ ေအာင္ျမင္စြာ ခြဲစိတ္ကုသေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလူနာဘုန္းႀကီးမွာေတာ့ ကင္ဆာအက်ိတ္ေတြဟာ ဘယ္ဘက္က လည္ပင္းေသြးျပန္ေၾကာမႀကီး( internal jugular vein)ကို ငံုထားတဲ့အတြက္ အဲဒီေသြးျပန္ေၾကာမႀကီးကို ပထမအဆင့္ခြဲစိတ္မႈျပဳလုပ္စဥ္မွာ ထုတ္ပစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒုတိယအဆင့္ခြဲစိတ္မႈအတြက္ ေသြးလႊတ္ေၾကာဆက္ရာမွာ အခက္အခဲ သိပ္မရွိႏိုင္ေပမယ့္ ေသြးျပန္ေၾကာဆက္ရာမွာ အခက္အခဲအႀကီးအက်ယ္ရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာ ပထမအဆင့္ခြဲစိတ္မႈျပဳလုပ္ေနရင္း က်ေနာ္ႀကိဳတင္တြက္ဆခဲ့မိပါတယ္။ ကံအားေလ်ာ္စြာနဲ႔ပဲ ေပါင္ကအသားစိုင္ကို ေသြးေၾကာမ်ားနဲ႔တကြ ေအာင္ျမင္စြာ ထုတ္ယူႏိုင္ခဲ့သလို လည္ပင္းမွာရွိတဲ့ေသြးလႊတ္ေၾကာေသြးျပန္ေၾကာေတြနဲ႔လည္း ေအာင္ျမင္စြာဆက္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယအဆင့္ခြဲစိတ္မႈအတြက္ စုစုေပါင္းခြဲစိတ္ခ်ိန္ ၇နာရီခြဲ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းခဲ့တာက ၾကာခ်ိန္ ၁၄နာရီပါ။ ကံအားေလ်ာ္စြာနဲ႔ အခ်ိန္အမ်ားႀကီးေစာၿပီး ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကံမေကာင္းရင္ ေသြးထြက္လြန္ၿပီးလူနာေသသြားႏိုင္သလို ေသြးခဲသြားရင္လည္း အစားထိုးထားတဲ့အသားစိုင္ ပုပ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲလိုပုပ္သြားခဲ့ရင္လည္း လူနာကို မၾကာခင္အတြင္း က်ေနာ္တို႔ဆံုးရံႉးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မေန႔ကခြဲစိတ္အၿပီး အစားထိုးထားတဲ့အသားစိုင္ရဲ႕ ေသြးလွည့္ပတ္မႈအေျခအေနကို ဒီေန႔ စက္နဲ႔စစ္ေဆးၾကည့္ရာမွာ ေကာင္းမြန္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရင္တမမနဲ႔ ခြဲစိတ္ကုသရင္း ဒီတစ္ႀကိမ္လည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေအာင္ျမင္မႈအတြက္ က်ေနာ္တို႔ကို သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးခဲ့တဲ့ မိဘ၊ ဆရာသမားမ်ား၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၊ ခြဲစိတ္ကုသမႈခံယူဖို႔ယံုၾကည္စြာနဲ႔ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့တဲ့ လူနာမ်ား၊ အဆင့္ျမင့္ခြဲစိတ္ကုသမႈမ်ားျပဳလုပ္ႏိုင္ေရး အားေပးခဲ့ၾကေသာ အထက္အႀကီးအကဲမ်ား၊ ဝိုင္းဝန္းေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ ဇမၺဴသီရိေဆးရံုႀကီးမွ ဆရာဝန္မ်ား၊ သူနာျပဳမ်ား၊ သူနာျပဳအကူမ်ား၊ သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းမ်ား၊ ဓာတ္မွန္ ဓာတ္ခြဲမွ ပါရဂူမ်ား ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ား အားလုံကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဒီလိုခြဲစိတ္မႈမ်ိဳးဟာ ျပည္ပနိင္ငံမ်ားမွာ သိန္းေထာင္ခ်ီ ကုန္က်ႏိုင္ၿပီး အခုအခါမွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ဇမၺဴသီရိေဆးရုံႀကီးမွာ သိန္း ၅၀ - ၁၀၀ ဝန္းက်င္နဲ႔ ျပဳလုပ္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း ....
Min Zaw Aung
https://www.facebook.com/minzawaung/posts/939393542740033
