ထိုငါးေလးမ်ားမွာ အလြန္ေသးငယ္သည့္ ငါးသလဲထိုး ငါးမ်ဳိးႏွင့္ ငါးမႈန္ေလးေခၚ ငါးေသးေသးေလးမ်ား ျဖစ္သည္။ ရာသီေပၚ ျဖစ္သျဖင့္ လတ္ဆတ္ၿပီး တစ္ဆယ္ က်ပ္သားလွ်င္ ငါးရာ က်ပ္ဝန္းက်င္သာ ေစ်းရွိသျဖင့္ အိမ္ရွင္မမ်ား အတြက္လည္း ေစ်းသံုးေခြၽတာရာ ေရာက္သည္။
ေခါင္းတစ္ရာသား ငါးကေလးမ်ားကို နံနံပင္၊ ပင္စိမ္းရြက္မ်ားအုပ္၍ ငါးေလး အိုးကပ္ခ်က္ စားလွ်င္ အလြန္ႏႈတ္ၿမိန္ၿပီး ခံတြင္းေတြ႕ေစသည္။ ငါးသလဲထိုး ေလးမ်ားကို ဆန္မႈန္႔ အႏွစ္ျဖင့္ အေၾကာ္ ျပဳလုပ္၍လည္း စားသံုး ၾကသည္။ ဆီျပန္ဟင္းလည္းခ်က္၍ စားႏိုင္သည္။ ငါးေလးမ်ားကို အ႐ိုးပါ ဝါးစားျခင္းျဖင့္ အ႐ိုးအဆစ္ကုိ သန္မာေစႏိုင္ၿပီး အ႐ိုးက်ဳိးလြယ္ ျခင္းကို ကာကြယ္ ႏုိင္သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ သကၠရာဇ္၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္မွ ၂ဝ၁ဝျပည့္ႏွစ္ အထိ (၁ဝ)ႏွစ္ကို'' အ႐ိုးအဆစ္ ဆယ္စုႏွစ္'' အျဖစ္ ကမၻာ့က်န္းမာေရး အဖြဲ႕ႀကီး WHO မွ သတ္မွတ္ ခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႕သတ္မွတ္ ရျခင္းမွာ ကမၻာေပၚတြင္ အ႐ိုးက်ဳိးသူ၊ အဆစ္ေရာင္ ေလးဘက္နာ ျဖစ္သူမ်ား တိုးပြားမ်ားျပားလာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အ႐ိုးမက်ဳိးေစရန္အတြက္ ကာကြယ္ရန္ ဗီတာမင္စီ ရရွိေစ ႏိုင္ေသာ ေနေရာင္ျခည္ ခံျခင္းႏွင့္ ကယ္လစီယံဓာတ္ ၾကြယ္ဝေသာ ႏို႕ႏွင့္ ငါးမ်ား အ႐ိုးပါ ဝါးစားျခင္းကို ဆရာဝန္မ်ားက အႀကံျပဳလာ ၾကသည္။
ယခုအ႐ိုးအဆစ္ ဆယ္စုႏွစ္ လြန္လာေသာအခါ ေခါင္းေထာင္ လာေသာ ေရာဂါမွာ ''အ႐ိုးပြေရာဂါ''ျဖစ္သည္။ အ႐ိုးတြင္ အႏွစ္နည္းၿပီးအ႐ိုးပါး လာေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေရာ ဂါ ျဖစ္သည္။ ေယာက်္ားမ်ား အသက္ (၅ဝ) ေက်ာ္တြင္ ျဖစ္ေလ့ရွိၿပီး မိန္းမမ်ားတြင္ ေသြးဆံုး ၿပီးေနာက္ အ႐ိုးပြ လာသည္ကို ထူးျခားစြာေလ့ လာေတြ႕ရွိရသည္ဟု ဆိုသည္။
အ႐ိုးပြ၊ အ႐ိုးပါးေရာဂါသည္ အာယုေဗဒ ေဆးပညာ အျမင္အားျဖင့္ ပထဝီဓာတ္ အားယုတ္ ေသာ ေရာဂါျဖစ္သည္။ ပထဝီဓာတ္သည္ အ႐ိုးအဆစ္ တို႕၏ အမာခံဓာတ္ ျဖစ္သည္။ ၎ဓာတ္ ခ်ဳိ႕တဲ့လွ်င္ ဝါေယာဓာတ္ ေခါင္းေထာင္လာသျဖင့္ ေလျဖတ္ႏိုင္သည္။ ငါးေလး အိုးကပ္ စားျခင္းသည္ ေလျဖတ္ျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္ဟု ေရွးက ျမန္မာဓာတ္စာ ဆရာႀကီး မ်ားက ၫႊန္ၾကားၾကသည္။
ျမ၀တီ
