တစ္ခါတေလ အင္ပ်ဥ္ေၾကာင့္ အဖုအပိမ့္မွာ အဖတ္ေတြ ကြာေနရင္ အာသာေျပ ပြတ္ေပးၿပီး ေရခဲနဲ႔ လိွမ့္ေပးရမယ္။ မေပ်ာက္ရင္ မက္ဇင္တယ္၊ ဆကီနာ လိမ္းေဆးလိမ္း။ ၿပီးေတာ့ ေသာက္ေဆး ဘာမီတြန္၊ စီထရင္ စားေဆးေကြၽး။ သိပ္ျဖစ္လို႔ မသက္သာေတာ့မွ ဆရာဝန္ဆီ ေရာက္ေတာ့တယ္။ ပိုဆိုးလာလို႔ ဘာေၾကာင့္ အဖုအပိမ့္ ထြက္တာလဲလို႔ၾကည့္ရင္ ကေလးေတြဆိုရင္ ဝက္သက္၊ ေရေက်ာက္၊ ဝဲစို၊ ဝဲေျခာက္နဲ႔ လက္အဖ်ားေတြဟာ အဖုအပိမ့္ ထြက္တတ္တဲ့ ေရာဂါပါပဲ။
လူႀကီးေတြဆုိရင္ ထိမိလို႔၊ ယားယံတာျဖစ္လို႔ လိမ္းေဆးလိမ္း႐ံု စားေဆးနဲ႔ မေပ်ာက္တတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ရာသီေျပာင္းရင္ အနည္းဆံုး တစ္ႀကိမ္ အဖုအပိမ့္ ထြက္တယ္။တစ္ခါတစ္ရံ မဝတ္ဖူးတဲ့ သားေမြး အက်ႌေတြ၊ ေရမေလွ်ာ္ရေသးတဲ့ အက်ႌအဝတ္အစား အသစ္ေတြက လူကို ယားယံေစတာမ်ဳိးကို ေတြ႕ရတယ္။
ဝဲႏွင္းခူလို ယားယံတဲ့ ေရာဂါေတြဟာ စိတ္ပိုင္း ဆုိင္ရာနဲ႔လည္း သက္ဆုိင္ေနတယ္။ ရင္ဆုိင္ရမယ့္ အမႈအခင္း၊ စည္းေဝးပြဲ စတာေတြအတြက္ ႀကိဳတင္ စဥ္းစားမိရင္ ယားယံတဲ့ အဖုအပိမ့္ေတြ ထြက္တတ္တာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါက လူၾကားထဲ ပြဲထုတ္ဖန္မ်ားေလ ပိုသတိၱရွိေလပဲ။ သည္လိုပဲ စာေမး ပြဲ ေျဖခါနီး အဖုအပိမ့္ထြက္တဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ နည္းနည္းေလး မုိးေအးတာနဲ႔ ရင္က်ပ္၊ အင္ပ်ဥ္ထတတ္တဲ့ ကေလးေတြ၊ လူႀကီးေတြကို ေတြ႕ရဖန္ မ်ားပါတယ္။
ေဆးနဲ႔မတည့္ရင္ ဥပမာ- ဘားပလက္ မတည့္ဘဲ အရဲစြန္႔ ထိုးႏွံလို႔ အဖုအပိမ့္ထြက္၊ ရင္က်ပ္လာတာမ်ဳိး၊ ပင္နီဆီလင္နဲ႔ မတည့္ဘဲ ပင္နီဆီလင္ ေသာက္မိ လို႔ အဖုအပိမ့္ ထြက္တာမ်ဳိးေတြ႕ဖူးတယ္။ အဲဒီ အဖုအပိမ့္ေတြကို အေရးေပၚ ေဆးကုသမႈေတြ လုပ္ဖူးတယ္။ ဆာလ္ဖာ မတည့္လို႔ အေရျပားအားလံုး ကြာက်တဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ ေတြ႕ဖူးတယ္။
အေရျပားမွာ ပိုးဝင္ရင္ ေျခာက္ေသြ႕လာၿပီး ထိခိုက္ရင္ ယားလြယ္တဲ့ အေရျပားမွာ ကုတ္လုိက္တာနဲ႔ ပိုးဝင္တတ္တယ္။ ေနာက္ မႈိေၾကာင့္ရတဲ့ ေပြးဟာ အဖုအပိမ့္ထြက္ၿပီး မ်က္ႏွာျပင္က ေဖာင္းၿပီးတက္ေနတယ္။ ဒီလို အဖုအပိမ့္ ေတြကို ေပြးသတ္ေဆး ခရင္မ္လိမ္းေပးရမယ္။
ေနာက္တစ္ခုက အေရျပားေရာဂါျဖစ္တဲ့ အင္ပက္တီဂို အေရျပား ေရာင္ရမ္းျခင္းပဲ။ အေရျပား အဖုအပိမ့္ ထြက္တာ အျခားေရာဂါေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး ေရေက်ာက္၊ ဝက္သက္၊အသားေရာင္ျခင္း၊ မိတ္ဖုေပါက္ျခင္းနဲ႔ ေမြးကြၽတ္နာေပါက္ျခင္း တို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ တခ်ဳိ႕ ဝက္ၿခံပုန္း ေပါက္တာဟာလည္း အင္ပ်ဥ္ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ႏွင္းခူကေတာ့ အေရျပား ယားယံတဲ့ ေရာဂါထဲမွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ကုသရတဲ့ နာတာရွည္ ေရာဂါ တစ္မ်ဳိးပဲ။ ႏွင္းခူမျဖစ္ေအာင္ ဝဲေပါက္တာက အစ စနစ္တက် ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသရမယ္။ ဆပ္ျပာနဲ႔ေဆးၿပီး ဝဲေဆးလိမ္းၿပီးရင္ ဖ်ဴစင္ေဖာ့ ေသာက္ႏိုင္တဲ့ အျပင္ အက္ကိုေဇာလည္း လိမ္းေပးႏုိင္တယ္။
ေနာက္တစ္မ်ဳိးက မကၡ႐ု ေပါက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ မကၡ႐ုဟာ မႈိေရာဂါ တစ္မ်ဳိးျဖစ္ၿပီး ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ တခ်ဳိ႕မွာ ႏို႔မလိုင္ဖတ္လို အျဖဴဖတ္ေပါက္ေန တယ္။ မကၡ႐ု အျဖဴဖတ္ ခြာၾကည့္ရင္ ေသြးဆုိ႔ၿပီး ပြားတတ္လို႔ ေရွာင္ၾကဥ္သင့္တယ္။ စီဗစ္နဲ႔ ဖ်ဴဆင္ေဖာ့ တစ္ေန႔တစ္လံုး စီ ႏွစ္ႀကိမ္နဲ႔(၅ရက္-၇ရက္)ေလာက္ ေသာက္ရတယ္။ ဒါမွ ေပ်ာက္ကင္း သက္သာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
ျမ၀တီ
