အေရျပား ယားယံျခင္းဟာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတြ႕ေလ့ေတြ႕ထ ရွိတဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္တယ္။
ခႏၶာကိုယ္ အေရျပားနဲ႔ အေရျပားေအာက္ရွိ အာ႐ံုေၾကာငယ္ေတြ အထိမခံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေစတဲ့အထိ ယားယံ ျခင္းမ်ဳိးကို ခံစားရတတ္တယ္။ အာ႐ံုေၾကာငယ္ အထိမခံ ျဖစ္လာရင္ နာလာတယ္။ ယားယံတာ ကလည္း တစ္ေနရာတည္းမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ဝဲ၊ ယားနာမ်ား ေပါက္လို႔ ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ ယားယံျခင္းလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ ေျခေခ်ာင္းမ်ား အၾကား၊ လက္ဖဝါး၊ ေျခဖဝါးမ်ား အၾကား၊ တံေတာင္ဆစ္၊ ေပါင္ၿခံတစ္ဝိုက္ ေတြမွာ ယားယံ တတ္တယ္။ ဝဲစုိနဲ႔ ဝဲေျခာက္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးလံုးဟာ ကူးစက္ တတ္တယ္။
ဝဲယားနာ
ဝဲေရာဂါဟာ ကမ်ဥ္းနီ ပိုးေကာင္ငယ္၊ မႈိ(ဖန္းဂပ္) တစ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ အေရျပားေပၚမွာ ေပါက္ပြားႀကီးထြား လာျခင္း၊ မစင္စြန္႔ရာ ေျမက်င္းတူးရာမွ အေရျပားေပၚမွာ ယားယံျခင္း ခံစားရတယ္။ မတည့္တဲ့ အစားအစာ မ်ားစားမိရင္ အဖုအပိမ့္မ်ား ထြက္ျခင္း၊ ပန္းနာရင္က်ပ္ျခင္း၊ ယားယံျခင္းေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။
ဆီးခ်ဳိ
ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ရွိသူရဲ႕ ကုိယ္တြင္းမွာ သန္ေကာင္ေန ရွိရင္ ယားယံ တတ္တယ္။ သည္းေျချပြန္ေပါက္ ပိတ္ၿပီး မ်က္လံုး ဝါလာျခင္း၊ အသား ဝါလာျခင္း၊ ယားယံျခင္း၊ အင္ျပင္ ထျခင္း၊ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ဗိုက္ေအာင့္ျခင္း တို႔ ျဖစ္တတ္တယ္။ သည္းေျခဆား (Bile Sults) မ်ား အူထဲ မဆင္းႏုိင္ေတာ့လို႔ ေသြးေၾကာမ်ားထဲကို ျပန္႔ႏွံ႕ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး ယားယံျခင္းေတြ ျဖစ္ေပၚတတ္တယ္။ သည္းေျခ ေက်ာက္မ်ား၊ သန္ေကာင္မ်ား ပိတ္ဆုိ႔ျခင္းေၾကာင့္ ကင္ဆာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။
ေဟာ္မုန္းဓာတ္ခ်ဳိ႕တဲ့
အမ်ဳိးသမီးေတြ ကေလး မီးဖြားခါနီးမွာ ယားယံေလ့ ရွိတယ္။ အသက္အရြယ္ ႀကီးလို႔ ေသြးဆံုးခ်ိန္ နီးရင္လည္း ေဟာ္မုန္းဓာတ္ ခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့ အခါ ယားယံေလ့ ရွိတယ္။
ေပြး၊ ဝဲ၊ ႏွင္းခူ
ေပြး၊ ဝဲ၊ ႏွင္းခူတို႔ လက္ေခ်ာင္း၊ ေျခေခ်ာင္း၊ ခ်ဳိင္း၊ ေပါင္ၿခံမွာ ေပါက္ရင္ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ယားယံ တတ္တယ္။ ၾကမ္းပိုး ကိုက္ျခင္း၊ ပင့္ကူလွ်ပ္ျခင္း၊ မိတ္ထြက္ျခင္းေတြ ကလည္း ယားယံ တတ္တယ္။ အထူး သျဖင့္ အလြန္ပူျပင္းတဲ့ ေႏြအခါ၊ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ဒဏ္ ခံရတဲ့ အေရျပားမ်ား အညိဳအမည္းစြဲၿပီး ယားယံ တတ္တယ္။
မိန္းမကိုယ္ ယားယံျခင္း
အမ်ဳိးသမီး အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႕ရၿပီး သားေမြးလမ္းေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ ထ႐ိုင္ခုိမိုနပ္ (Trichomonura) ေရာဂါေၾကာင့္ အျဖဴဆင္းၿပီး ယားယံေစတယ္။ တစ္ကိုယ္ရည္ သန္႔ရွင္းမႈ အားနည္းၿပီး ေဆးဝါး သံုးစြဲမႈ မရွိေသာ မိန္းမမ်ားမွာ အေတြ႕မ်ားတယ္။
စအိုဝ ယားယံျခင္း
စအိုဝ ယားယံျခင္းမွာ ေခြၽးထြက္လြန္ကဲျခင္း၊ မစင္စြန္႔ၿပီး စအိုဝ စင္က်ယ္ေအာင္ မေဆးျခင္း၊ အူထဲမွာ သန္ေကာင္ ရွိျခင္းတို႔ဟာ စအုိဝ ယားယံေစတယ္။ တုတ္ေကာင္ စြဲကပ္ရင္ ညဘက္မွာ စအိုအျပင္ ထြက္လာ တတ္တဲ့ အတြက္ အလြယ္တကူ ဖမ္းလို႔ ရႏုိင္တယ္။ လူတိုင္း ႏွစ္စဥ္ တစ္ႏွစ္မွာ သန္ခ်ေဆး ႏွစ္ႀကိမ္ ေသာက္သင့္ ပါတယ္။
ယားယံတဲ့အခါ မကုတ္မိေအာင္
ယားယံတဲ့အခါ မကုတ္မိေအာင္ ေျခသည္း၊ လက္သည္း အရွည္မထားရပါ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ကုတ္မိတတ္တဲ့ အတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေရျပား ယားနာေရာဂါမ်ား မျဖစ္ပြား မျပန္႔ႏွံ႔ေစဖို႔ တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္းေရး ဂ႐ု စိုက္သင့္တယ္။ အေရျပား အထူးကု သို႔မဟုတ္ တတ္ကြၽမ္းေသာ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပသင့္တယ္။
ယားယံျခင္း မျဖစ္ရန္
ယားယံျခင္း မျဖစ္ေစဖို႔ ခႏၶာကိုယ္ အေရျပားကို သန္႔ရွင္းစြာ ထားရမယ္။ မိတ္ဖု ေပါက္ရင္ ဘာစေကဘီ သို႔မဟုတ္ မဲဇင္ကယ္ေဆး လိမ္းေပးႏုိင္တယ္။
ပါးလႊာၿပီး ေလဝင္ေလထြက္ ေကာင္းတဲ့ အဝတ္အထည္မ်ားကို ဝတ္သင့္တယ္။ ေန႔စဥ္ ေရမွန္မွန္ခ်ဳိး၊ ေျခာက္ေအာင္သုတ္၊ ေဆးလိမ္း၊ ဝဲေဆး၊ ဘာစေကဘီ၊ စကီနာ စသည္ျဖင့္ လိမ္းၿပီး သန္ခ်ေဆး ေသာက္သင့္တယ္။
အမ်ဳိးသမီးမ်ားဟာ တင္းက်ပ္တဲ့ အဝတ္အစားေတြ မဝတ္သင့္ဘူး။ အဝတ္အစား အသစ္ဆိုရင္ ေလွ်ာ္ၿပီးမွ ဝတ္သင့္တယ္။ ထ႐ိုင္ခုိမုိနပ္ ေရာဂါျဖစ္ရင္ မက္ထ႐ုိတေဆး သုိ႔မဟုတ္ ဆရာဝန္ၫႊန္တဲ့ ေဆး သံုးႏိုင္တယ္။ တတ္ကြၽမ္းတဲ့ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပသၿပီး ၫႊန္ၾကားခ်က္ ခံယူ သင့္ပါတယ္။ ။
ေဒါက္တာ လြင္သန္႔ (ေဆး-၂)
ျမ၀တီ
