၁။ ဆရာ မဂၤလာပါရွင့္။ သမီးေက်ာင္းသူပါ။ အသက္၂၈ႏွစ္။ အိမ္ေထာင္မရွိပါဘူး။ လက္ပ်ဥ္ေၾကာ ငုတ္တတ္တဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး သိခ်င္လို႔ပါ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေနာက္ေက်ာအမွီမပါဘဲ တင္ျပင္ေခြထိုင္ရင္း ကြန္ျပဴတာနဲ႔ စာၾကည့္တာ ဘယ္ဘက္ပုခုံး လက္ဖ်ံရုိးနဲ႔ ေက်ာရုိး ၾကားေနရာေလးက အေၾကာညပ္သလို ျဖစ္ျပီး မသက္သာလို႔ပါ။ အရင္တုန္းကလည္း ျဖစ္ဖူးပါတယ္။ ေက်ာရုိးကိုဟိုဘက္လွည့္ဒီဘက္လွည့္ရင္းသက္သာသြားတတ္ေပမယ့္ အခုတေခါက္က နည္းနည္းၾကာေနလို႔ပါ။ တပတ္ေလာက္ရွိပါျပီ ေနမေကာင္းခ်င္သလိုလည္း ခံစားရလို႔ပါ။ ဘာေဆး ေသာက္ရင္ရမလဲရွင့္။ စာလုံးေပါင္းအမွားပါရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ။
၂။ သမီးတခုေလာက္ထပ္ေမးခ်င္ပါတယ္။ သမီးဘုရားရိွခိုးၿပီးရင္ေျခေထာက္ေတြက ျပန္ထဖို႔အတြက္ ဒူးေခါင္းေတြက မထနိုင္ဘဲနာေနပါတယ္ ၿပီးေတာ့ ေဆးကုလည္းခဏပါဘဲ လူႀကီးေတြအမ်ားဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔လည္း ကုေပမယ့္ မရပါဘူး။ ဘယ္လိုကုရင္သက္သာနိုင္မလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္ဆရာ။
လူဆိုတာ ေလ်ာင္း-ထိုင္-ရပ္-သြား ဣရိယာပုတ္ေလးပါး မွ်တေနဘို႔လိုပါတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြကိုသြားျပီး အလုပ္လုပ္ၾကရသူေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အၾကာၾကီးဆက္တိုက္ မတ္တပ္ရပ္ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ဒုကၡကိုခံၾကရတယ္။ အေရာင္းဆိုင္ေတြမွာ ဝယ္သူမလာခ်ိန္မွာေတာင္ ထိုင္ေနဘို႔ရာ ထိုင္ခံုေပးမထားပါ ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေဆးလိပ္သမေတြက တခ်ိန္လံုးထိုင္ေနရတယ္ ။ ခုေခတ္လူရြယ္ေတြ ကြန္ျပဴတာေရွ႕မွာ အၾကာၾကီးထိုင္ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ကိုယ္အေနအထား တခုခုမွာ မျပဳျပင္ဘဲ အခ်ိန္ၾကာၾကာေနရေလေလ က်န္းမာေရးကို သက္ေရာက္ ထိခိုက္ေလျဖစ္ပါမယ္ ။
“ေသြးေလမေလွ်ာက္ဘူး” လို႔ အရပ္ေျပာ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ မမွားပါ ေသြးလွည့္ပတ္မႈကို သက္ေရာက္မယ္။ အာရံုေၾကာကို ဖိထားသလိုေနလို႔ ထံုတာက်င္တာျဖစ္မယ္။ ေသြးျပန္ရည္စနစ္ကို ဖိထားခံရ လို႔ ေရာင္တာျဖစ္မယ္ ။ ဖိထားခံရတဲ့ (တရွဴး) ေတြ ဒဏ္ခံရမယ္။ ဒါ့ျပင္ စိတ္ဖိအားလဲ ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။
အသက္ၾကီးသူေတြမွာ ပိုဆိုးတယ္။ ဆိုးဝါးတဲ့၊ အသက္ကိုပါရန္ရွာႏိုင္တဲ့ ေသြးေၾကာထဲ ေသြးခဲျဖစ္ျပီး ပိတ္တာမ်ိဳး ျဖစ္လာေစႏိုင္တယ္။ ခါးနာ၊ ခါးရိုးဆစ္ထဲကအာရံုေၾကာအလုပ္နည္းတာ၊ အဆစ္နာ၊ ပခံုးလံုးဝန္းေရာဂါ၊ ဗိုက္ပူတာေတြ ဆက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဆစ္နဲ႔ၾကြက္သားေတြနာမယ္။ ေခါင္းကိုက္မယ္။ အေနအထား ဂရုမစိုက္ႏိုင္ရင္ အဆစ္နာေနသူေတြကို ပိုဆိုးေစမယ္။ လူရုပ္ကို မလွေစဘူး ။
လူေတြကို ေဘးတိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္ ကေလးငယ္ဘဝမွာ အဂၤလိပ္စာလံုး “အက္စ္” လိုရွိတာေတြ႔ပါမယ္။ အသက္ရလာတာနဲ႔ “အက္စ္” ကေန “စီ” လိုျဖစ္လာေတာ့တယ္။ အၾကံေပးခ်က္ရိုးရိုးေလးကေတာ့ “သင့္ၾကြက္သားစကား နားေထာင္ပါ” တဲ့။ နာလာ-ေညာင္းလာရင္ ၾကြက္သားက ေျပာလာလိမ့္မယ္။ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာကိုလဲ ရိုးရိုးေလး ေျပာရရင္ “ျဖစ္ေနခဲ့တာကို ေျပာင္းျပန္လုပ္လိုက္ပါ”။ ကုန္းေနရရင္ ဆန္႔လိုက္ပါ။ ထိုင္ေနရရင္ ရပ္လိုက္ပါ။
နားလို႔ ထိုင္ေနရတာမွာလဲ ဇိမ္က်က်ေနရတာ မေကာင္းပါ။ ေျပာ့အိတဲ့မ်က္ႏွာျပင္မွာ ၾကာၾကာမထိုင္သင့္ပါ။ ပက္လက္ ကုလားထိုင္၊ စပရင္ကိုလားထိုင္၊ ၾကိဳးတပ္ကုတင္ေပၚမွာ မွာလဲ ၾကာၾကာမထိုင္သင့္ပါ။ အိပ္တဲ့အခါ ေမြ႔ယာဆိုတာ ကိုယ့္ခါးနဲ႔ အေနေတာ္သင့္တယ္။ ေခါင္းအံုးက ကိုယ္လည္ပင္းနဲ႔ အေနေတာ္ရမယ္။ အသက္ရေလေလ မာေၾကာတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္နဲ႔ သင့္ေလေလျဖစ္တယ္။ မာလြန္း၊ ၾကမ္းလြန္းတာလဲ မေကာင္းပါ။
စမတ္က်က်ဆံုလည္ကုလားထိုင္မွာထိုင္ျပီး ကြန္ျပဴတာေရွ႕ အလုပ္လုပ္ရသူေတြမွာလဲ မ်က္စိကိုထိခိုက္ေစတယ္။ “မိနစ္ ၂ဝ ၾကာရင္ ေပ ၂ဝ အကြာကို စကၠန္႔ ၂ဝ ၾကာၾကည့္ေပးပါ။”
ဖိခံေနရတဲ့ တင္ပါးမွာ ေသြးေလွ်ာက္တာနည္းလို႔ အနာေပါက္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဗက္တီးရီးယးေတြက လူ႔ကိုယ္မွာ အျပင္မွာေရာ အထဲမွာပါရွိေနတယ္။ သူတို႔ၾကိဳက္တဲ့အေျခအေနျဖစ္လာရင္ ေပါက္ပြါးမ်ားျပားလာတယ္။ ဒဏ္ခံေနရတဲ့ အေရျပားထဲကို ဝင္လာႏိုင္တယ္။ အနာေပါက္မယ္။ တခ်ိဳ႕က ျပည္တည္ေစမယ္။ FIA ဂရင္ဂ်ီနာေပါက္ေနသူေတြက ကရြတ္ေခြနဲ႔သာ ထိုင္ၾကရတယ္။
အမ်ိဳးသမီးက်န္းမာေရးအတြက္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေျပာလိုတာရွိပါတယ္။ အထိုင္မ်ားရင္ စဥ္းစား ၾကည့္ပါ။ ေလဝင္တာ မရသေလာက္နည္းမယ္။ အပူခ်ိန္မ်ားမယ္။ ေခြ်းပိုထြက္မယ္။ ပူအိုက္စိုထိုင္းတာကို ဖန္းဂတ္စ္ (မိႈ) ေတြကၾကိဳက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိန္းကေလး အပ်ိဳစစ္စစ္ေတြမွာ အျဖဴဆင္းတာျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။
ထိုင္ေနရရင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္က ဘယ္နဲ႔ညာေပၚမွာ ညီေနသင့္တယ္။ ဒူးကိုေကြးရရင္ ၉ဝ ဒီဂရီရွိတာက အေကာင္းဆံုး ျဖစ္တယ္။ ေျခဖဝါးက ၾကမ္းျပင္မ်ာ ျပားလိုက္ညီညီခ်ထားသင့္တယ္။ အေနအထားတခုမွာ မိနစ္ ၃ဝ ထက္ မၾကာသင့္ဘူး အသက္ၾကီးသူေတြက ပိုျပီးအခ်ိန္တိုမွာ ျပင္သင့္ၾကတယ္။
ကားေမာင္းရသူေတြ ထိုင္ရတာ အေနေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ပါ။ ခါးေနာက္က တခုခု အဆင္ေျပတာရွာပါ။ ဒူးဟာ တင္ပါးနဲ႔ တတန္းထဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျမင့္ေနသင့္တယ္။ စတီယာရင္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ အေနေတာ္ ေဝးေနေစပါ။ တခုခုကို မ,စရာရွိရင္ ေပါင္ ၃ဝ ထက္မ်ားတာ မေကာင္းပါ။ မ,မခင္ ကိုယ့္ေအာက္ပိုင္းက ေျမျပင္-ၾကမ္းျပင္မွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္္ထားပါ။ မ,မဲ့အရာက ကိုယ့္ခါးေအာက္ ကျဖစ္ေနတာက ပိုသက္သာတယ္ ။ ခါးကို မတ္မတ္ထားျပီးမွသာ မ,ပါ။ စားပြဲေပၚကအရာကို မမယ္ဆိုရင္ စားပြဲစြန္းကို အရင္ဆြဲယူပါ။ ေအာက္ခ်ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဗိုက္ၾကြက္သားေတြတင္းထားပါ။ ခါးနဲ႔ ဒူးေကြးထားပါ။ ကုလားထိုင္အျမင့္ဟာ ကိုယ့္အရပ္အေမာင္းနဲ႔ အေနေတာ္သင့္တယ္။ အလုပ္စားပြဲကလဲ အဲလိုျဖစ္သင့္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ေတာနယ္၊ ျမိဳ႕နယ္ေတြမွာ ခြဲစိတ္ခဲ့ရတာအားလံုးမွာ ခြဲစိတ္ကုတင္ရယ္လို႔ အတင္အခ်လုပ္ႏိုင္တာမ်ိဳးကို တခါမွ မသံုးႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကေလးလူနာ၊ လူၾကီးလူနာ၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခြဲစိတ္ရတာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို အနိမ့္အျမင့္ ညႇိရတာမွာ အုတ္ခဲသာ သံုးးႏိုင္တယ္။ ဒါလဲ အဆင္ေျပလွတာမဟုတ္လို႔ ခါးနာေရာဂါရခဲ့ပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
https://www.facebook.com/drtintswe
