အႏုပညာရွင္မ်ားထဲတြင္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကို စိတ္ဝင္တစားလုပ္ ကိုင္ေနၾကသူေတြ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ကိုင္ၾကသူ ေတြထဲမွာ အႏုပညာရွင္မ်ားစြာ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ေမတၱာသဂၤဟအဖြဲ႕မွ အကယ္ဒမီခန႔္စည္သူလည္း အပါအဝင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခန႔္စည္သူနဲ႔ သူ႔ရဲ့ 'ပရဟိတ'လုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္းကို အခုလိုပဲ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္။
ေမး - ပရဟိတဆိုတာကို ကိုခန႔္ ဘယ္လိုခံယူထားလဲ။
ေၿဖ - ပရဟိတဆိုတာက လူေတြ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိ ၾကဖို႔ပါပဲ။ လူဆိုတာ ဘာလဲ။ လူပီသဖို႔ဆိုရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကိုယ္ ခ်င္းစာတရား ရွိရမယ္။ ကိုယ္က သူမ်ားကိုၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း နစ္နစ္နာနာေျပာဆိုလိုက္မယ္ဆိုရင္ မေျပာခင္ကတည္းက စဥ္းစား သင့္တယ္။ ငါ့ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ကသာ ဒီလိုမ်ိဳးလာေျပာမယ္ ဆိုရင္ ငါသည္းခံနိုင္မလား။ ငါသည္းမခံနိုင္ရင္ သူမ်ားကလည္း ငါ ေျပာတာကို လက္ခံခ်င္ပါ့မလားဆိုတာကို စဥ္းစားသင့္တယ္။ ငါလုပ္ လိုက္တဲ့လုပ္ရပ္က မွန္ရဲ့လား။ ငါေျပာလိုက္တဲ့စကားက သူ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္နစ္နာသြားမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ဒီ ထက္ပိုၿပီးေတာ့ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြ ပိုၿပီးမ်ားလာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပရဟိတဆိုတာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကိုယ္ခ်င္း စာစိတ္ရွိတတ္ဖို႔ပဲ လိုအပ္တယ္လို႔ထင္တယ္။ လူတိုင္းက ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္ေတြ႕ၾကဳံခံစားရေတာ့မွ ခံစားရေကာင္းမွန္း သိၾကတာပါ။ ပရဟိတ လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ဓာတ္က ဘယ္လိုအရာေတြနဲ႔မွ ႏွိုင္းယွဥ္ျပလို႔ မရပါဘူး။
ေမး - ပရဟိတအေနနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့လွူဒါန္းတဲ့ေနရာေတြမွာ ၾကဳံ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အေတြ႕အၾကဳံေလးေတြလည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေၿဖ - ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာက လူတန္းစားႏွစ္ရပ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ထားစရာမရွိတဲ့ လူတန္းစားနဲ႔ စားစရာမရွိတဲ့လူတန္းစား ဆိုၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚေန တဲ့အေျခအေနမွာ ထားစရာမရွိတဲ့ သူေတြက်ေတာ့လည္း ကားေတြတစ္စီးၿပီးတစ္စီးဝယ္၊ ေျမေတြ တစ္ဧကၿပီးတစ္ဧကပိုင္ ျဖစ္ ေနတဲ့အေျခအေနမွာ စားစရာမရွိတဲ့သူေတြက်ေတာ့လည္း တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္စားရဖို႔အတြက္ အတင္း႐ုန္းကန္ေနရ ၿပီး သူတို႔အတြက္ တစ္ေန႔တာျဖတ္သန္းမွုက သိပ္ကိုပင္ပန္းဆင္းရဲ ဒုကၡမ်ိဳးစုံနဲ႔ ၾကဳံေတြ႕ေနတယ္။ ဒီလိုကြာျခားရတဲ့အထဲ သဘာဝေဘး အႏၲရာယ္ေတြ၊ ၿပီးေတာ့ စစ္ေဘးဒုကၡေတြေၾကာင့္ သူတို႔မွာ ဒုကၡအ မ်ိဳးမ်ိဳးကို ခါးစည္းခံေနရတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပတယ္ ဆိုတာကလည္း ဘဝေပးအေျခအေနေတြ ကြာျခားတယ္ဆိုတာကို ႏွိုင္းယွဥ္ျပတာပါ။
ေမး - ေမတၱာသဂၤဟအဖြဲ႕အေနနဲ႔ ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးေတြကို သြားေရာက္ လွူဒါန္းၿပီးၿပီလဲ။
ေၿဖ - ေမတၱာသဂၤဟအဖြဲ႕အေနနဲ႔က ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွ လွူမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ေနရာမွန္သမၽွကို လွူဒါန္းသြားတာပါပဲ။ အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ရန္ကုန္ကေလးေဆး႐ုံ၊ ပညာေရးေဖာင္ေဒးရွင္း၊ ကူးစက္ေဆး႐ုံ၊ စာၾကည့္တိုက္ေဖာင္ေဒးရွင္း၊ အင္းစိန္အက်ဥ္းဦးစီးဌာန၊ ကရင္ျပည္ နယ္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြ၊ ဒုကၡသည္စခန္းေတြ၊ ေဆး႐ုံေတြ အခု ဆိုရင္ သြားလွူတာ ေနရာ ၂ဝေက်ာ္ေနပါၿပီ။ ဒီထက္လည္း ေနာက္ပိုင္း မွာ သြားလွူနိုင္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
ေမး - ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာရွိေနတဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြရဲ့ ပညာေရး အေျခအေနေလးေတြကိုလည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေၿဖ - တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ အဓိကအက် ဆုံးနဲ႔ အေျခခံအက်ဆုံးက ကေလးသူငယ္ေတြပါပဲ။ ဒုကၡေရာက္ေန တဲ့အတြက္ သူတို႔ေလးေတြရဲ့ပညာေရးအေျခအေနက အင္မတန္ရင္ ေလးစရာေကာင္းပါတယ္။ ပညာသင္ရမယ့္အရြယ္ေတြမွာ ပညာမ သင္နိုင္ၾကဘဲ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ေတြ၊ စစ္ေဘးအႏၲရာယ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုရင္ဆိုင္ေနၾကရေတာ့ သူတို႔ေလးေတြရဲ့ ပညာေရးအေၿခ အေနက ဆိုးရြားလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၀၈ခုႏွစ္မွာ က်ေရာက္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္က အဆိုးထဲက အေကာင္းလို႔ေတာင္ေျပာရမယ္။ နာဂစ္ဒဏ္ ကိုခံလိုက္ၾကရတဲ့အတြက္ ျမန္မာနိုင္ငံသူ၊ နိုင္ငံသားေတြအားလုံးကို လွုပ္ႏွိုးလိုက္သလိုပါပဲ။ အဲဒီေတာ့မွ ပရဟိတစိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာ ၾကၿပီး ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြကို အရင္ကထက္ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္လာၾက တယ္။ အရင္ကထက္စာရင္ အခုက လူတိုင္းလိုလို၊ ေနရာတိုင္းလိုလို ပရဟိတလုပ္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကတဲ့အတြက္ ဝမ္းသာစရာ ေကာင္းပါတယ္။
ေမး - ျမန္မာနိုင္ငံမွာ လက္ရွိလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြ အတြက္ ေျပာခ်င္တာေတြရွိရင္လည္း ေျဖၾကားေပးပါ။
ေၿဖ - အဓိကလိုအပ္တာက ပရဟိတအဖြဲ႕အစည္းေတြကို စနစ္ တက်နဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားနိုင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ စည္းစနစ္ က်တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြေပၚေပါက္လာရင္ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ အဆင္ ေျပလာနိုင္မယ္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာကို လူ ငယ္လူရြယ္တိုင္း ၾကည့္တတ္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုအေျခအေနမွာ ဘာေတြလုပ္ေပးနိုင္သလဲဆိုတာကို စဥ္းစားတတ္ဖို႔ေတြ လိုအပ္ေန ပါတယ္။
ေႏြးေႏြးေတြ႕ဆုံေမးျမန္းသည္
The Yangon Times
