မ်က္ႏွာသာေပးလိုက္ပါတယ္။ မိုး တိတ္သြားေရာဗ်..
အဲ..ဒါေပမဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေတြက အစုံမေရာက္ေသးဘူးဗ်။ ဒီေတာ့ နားေနတဲ့ အိမ္ကေလးထဲမွာ အဝတ္အစားအထုပ္ ခဏခ်ထားၿပီး ပါဝင္မယ့္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေ တြ ျမန္ျမန္ လာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရျပန္ေရာ။ ႏို႔မိုဆို မိုးက ရြာခ်လိုက္ရင္ အိမ္က ဆန္အိုးေလး မ်က္ႏွာငယ္ရေတာ့ မယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူျဖစ္လာက တည္းက ဘုရား ရွိခိုး ဆုေတာင္းလိုက္ ရတာကလည္း ႏွစ္ေပါင္းမနည္း ေတာ့။ ဟိုကိစၥမျဖစ္ပါေစနဲ႔၊ သည္ ကိစၥမျဖစ္ပါေစနဲ႔၊ ဟိုကိစၥ ျမန္ျမန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါေစ စတာ ေတြေပါ့ေ လ ေတာင္းလိုက္ရတဲ့ဆု ေတြ၊ ဆုေတြ..ဟိုသီခ်င္းလိုေပါ့၊ ဆုေတာင္းတိုင္းသာျပည့္မယ္ဆိုရင္။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့လည္း ျပည့္ပါ တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ မျပည့္တ ျပည့္။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့လည္း ေလ်ာ့ရိေလ်ာ့ရဲ..။
“ရွက္တယ္ေရာက္ၿပီ။ ေဟာ မင္းသမီးလည္း ေရာက္ၿပီ”
“ကိုေက်ာ္ထူးန႔ဲတြဲမယ့္ ခ်ာတိတ္ ႏွစ္ေယာက္ မလာေသးလို႔ ခဏ ေစာင့္ေနာ္”
ခဏေစာင့္ဆိုတဲ့စကားဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြခုန္ေစတဲ့စကား ပါ။ အမွတ္တမဲ့ မိုးေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္မိလိုက္တယ္။
”ဟိုက္ ဒယ္အိုးဖင္ႀကီးျဖစ္လာ ျပန္ၿပီ”
”အင္ဒိုး သာတီဆဲဗင္း၊ ေအာက္ဒိုး သာတီဆဲဗင္း ေဘာ္ဒီ ကတ္ သာတီဆဲဗင္း ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ္မူပါ”
ဘယ္လုိပဲ ဆုေတာင္းဆု ေတာင္း ဇူလိုင္မိုးေလ သိတယ္ မဟုတ္လား။ လာေခ်ၿပီေပါ့။ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း လိုင္းကားေတြလို ပါပဲ။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မွတ္တိုင္မွာ ခရီး သည္ေတြက မရပ္၊ နီးစပ္ရာမွာ ေစာင့္စီး၊ သည္ေတာ့ လိုင္းကားေတြ ကလည္း မွတ္တိုင္ဆိုတာဘာလဲ ခရီးသည္ေတြရွိတဲ့ ေနရာ မွာ အတင္း တိုးဝင္းရပ ္TAXI သမားေ တြလို တစ္ေယာက္၊ႏွစ္ေယာက္ လက္လွမ္း တားလည္း ထိုးရပ္ေပးနဲ႔ ဝုန္းဒိုင္းကို ႀကဲေနတာပါပဲ။ မိုးရြာေနၿပီဆိုမွေတာ့ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ မခ်စ္မႏွစ္ သက္ေသာသူ၊ခိုးသူ၊မင္း၊မီးစတာ ေတြလိုေပါ့။ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးေလ။ အဝတ္အစားအိတ္ေလးေပၚေခါင္း အုံးၿပီး ခဏေမွးလိုက္ပါတယ္။
”ဟာ ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ”
”မင္းတူမ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္ ဆို”
”ဟုတ္တယ္ေလ။ အဲဒါနဲ႔ ခင္ ဗ်ားနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ”
”ဟားဟား ဆိုင္တာေပါ့..ရွင္ ကြၽန္မက..ကြၽန္မက..” စကား ဆက္ မေျပာေတာ့ဘဲ ငိုပါေလေရာ။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ကမန္းကတန္း ထထိုင္လုိက္ၿပီး..
”ေဟ့ မငိုနဲ႔ေလ ကြၽန္ေတာ္ဘာ ကူညီရမလဲသာေျပာ”
”အဟင့္..ကြၽန္မက လပြတၱာ နယ္ လျပြတ္ေက်းရြာ၊ အဲေလ သခြတ္ ေက်းရြာကပါ။ နာဂစ္မွာ အပူလုံးၾ<ြက လူလုံးမလွဘဲ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ဘဝနဲ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့ရ သူပါ”
”ဟားဒါဆိုမင္းကဝိညာဥ္ေပါ့”
”ဟုတ္ပါတယ္။ နာဂစ္ဝိညာဥ္ ဒုကၡသည္ေလးပါ”
”အဲဒီေတာ့”
”ရွင့္တူမ ဗိုက္ထဲ လူဝင္စား ဘဝနဲ႔ ေနခ်င္လို႔”
”ဟာ..အဲဒါ က်ဳပ္နဲ႔ဘာဆိုင္ လဲ၊ ထြက္သြား ထြက္သြားေနာ္”
အဲဒါနဲ႔ ငိုၿပီး ထြက္သြား ေလရဲ႕၊ ျပန္လွဲမယ္အလုပ္..
”အစ္ကို..”
”ဗ်ာ..ဟာလာ ျပန္ၿပီး ဘာလဲဗ်ာ..ေကာင္း ေကာင္း မအိပ္ရဘူး”
”ဒီလိုပါအစ္ကိုရယ္ ကြၽန္ ေတာ္ကကြၽန္ေတာ္ က”
ငိုျပန္ေလၿပီ။ သုခ ပါပဲ။ လာ႐ိုက္ တာ က..ဟာသ ကား၊ ဘယ့္ႏွယ္လာငို ေနရျပန္ၿပီလဲ..
”ေျပာစရာရွိ တာေျပာဒါဇာတ္ ေတာ္ႀကီးခင္းေန တာ မဟုတ္ဘူး”
”ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါ့မယ္ဗ်ာ။ ဒီလိုပါအမယ္ႀကီးေျပာရေတာ့ မယ္..”
”အမေလးလည္း မဟုတ္ဘူး အမယ္ႀကီး တဲ့..”
”အမယ္ႀကီးဆိုတာက ကြၽန္ ေတာ့ဘဝႀကီးကိုပါ ကြၽန္ေတာ့္ အေၾကာင္း၊ကြၽန္ေတာ့္ဘဝေျပာရရင္ ျဖင့္”
”ခင္ဗ်ား မင္းသားေတြလို ငိုခ်င္းရွည္နဲ႔ မေျပာဘဲ ႐ိုး႐ိုးေျပာစမ္း ပါဗ်ာ”
ဟုတ္ပါ့ ပုံစံက ဇာတ္မင္းသား ပုံစံမ်ဳိး လက္ဟန္ေျခဟန္ေတြနဲ႔
”ကြၽန္ေတာ္ဟာ မင္းသားတစ္ ေယာက္ပါ”
”ဆရာဝန္လည္း မဟုတ္ဘူး.. ကဲ ေျပာ..ေျပာ”
”ဇာတ္ေထာင္ဖို႔ မႏၲေလးမွာရွိ တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြဆီမွာ ပိုက္ဆံ ယူဖို႔အသြား ေနျပည္ေတာ္ဟိုက္ေဝး လမ္းမႀကီးေပၚမွာ စပယ္ယာက ဒ႐ိုင္ဘာေနရာမွာ ကားတက္ေ မာင္း လို႔ ကားေမွာက္ၿပီး ေသခဲ့သူပါဗ်ာ”
”ဒါဆို..ခင္ဗ်ားလည္း ဝိညာဥ္ ပဲေပါ့”
”ဟုတ္ပါ တယ္ ဗ်ာ..အဲဒါ ခင္ဗ်ားရဲ႕ တူမေလး ဗိုက္ထဲ”
”တိတ္ ခုထြက္ သြား..ဘာ ေတြ လာေျပာေနတာလဲ..ဇာတ္က ခ်င္ရင္တျခားေနရာသြားက.. က်ဳပ္တူမ ဗိုက္ထဲဝင္ကလို႔ မရဘူး။ သြား..သြား ထြက္သြား”
ကြၽန္ေတာ္ ထကန္မယ္လုပ္ ေတာ့မွ အိမ္ေပၚကဆင္းေျပးသြား ေလရဲ႕။ လာေနာက္ေနတယ္။
“ကို ေက်ာ္ ထူး”
”လာျပန္ၿပီေနာက္ တစ္ေယာက္ ဘာလဲ”
”ေၾသာ္ အစ္ကိုရယ္ ကြၽန္ေတာ္ က လႈိင္သာယာကပါ အစ္ကို႔ ပရိ သတ္ပါ”
”ေက်းဇူးပဲ ကဲထိုင္”
႐ုပ္ကို ဖမ္းခ်က္လိုက္ေတာ့ အာပါး..ရွပ္ဘဲ႐ုပ္..အနံ႔က ထြက္ေန ေသး။
”အရက္ေတြထဲမွာ ကံစမ္းမဲပါ တာ ၾကားဖူးမွာေပါ့”
”ၾကားဖူးတယ္ေလ။ အဲဒါ ဘာ ျဖစ္လဲ”
”ဘာျဖစ္ရမွာလဲဗ်ာ..ေတာက္၊ အဲဒီကံစမ္းမဲေတြ ေပါက္ရ ေအာင္ဆိုၿပီး ေန႕မလင္း၊ညမလင္း ဝယ္ေသာက္ခဲ့တာ ခုေတာ့ က်ဳပ္ အသည္းေတြ ေၾကြၿပီဗ်ာ သိလား”
”အဲဒါ က်ဳပ္နဲ႔ မဆိုင္ဘူးေလ”
”ဟုတ္ပါတယ္..ခင္ဗ်ားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ဆိုင္တာက က်ဳပ္မိန္းမ။ က်ဳပ္မဲေပါက္တဲ့ကားကို လင္ငယ္နဲ႔ စီးေနၿပီေလ”
”ဟုတ္လား..ဘယ္မလဲ အဲဒီ ကား”
”က်ဳပ္..က်ဳပ္ အသုဘခ်တဲ့ ေန႔မွာ က်ဳပ္ကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဲဒီကားနဲ႔ လိုက္ပို႔ၾကတယ္ဗ်ာ။ ေၾကြ ၿပီ၊ က်ဳပ္အသည္းေတြ ေၾကြၿပီ”
”ဗ်ာ..ဟာ..ခင္ဗ်ား..ခင္ဗ်ား”
”ဟုတ္ပါတယ္ က်ဳပ္က ရွပ္ဝိညာဥ္ပါ။ ခင္ဗ်ား တူမဗိုက္ထဲ ဝင္စားၿပီး က်ဳပ္ကံစမ္းမဲကားေလး ျပန္စီးခ်င္လို႔”
”ဝုန္း..ဖုန္း”
နီးစပ္ရာတုတ္နဲ႔ လွမ္း႐ိုက္လိုက္ တယ္။ ရွပ္ငနဲတန္းေနတာပါပဲ။ မိုး ရြာလို႔ ကားမ႐ိုက္ရတဲ့ၾကားထဲ။
“ေသသြားတာ ေတာင္ကားက စီးခ်င္ေသးတယ္။ ဒီေလာက္ လမ္း ေတြ ပိတ္ဆို႔ ေနရတဲ့ ၾကား ထဲ ေခြးမသား”
ဖ်တ္ခနဲ ပခုံးလာ ပုတ္လို႔လွည့္ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ဟိုက္ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ပါလား။ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တစ္ ေယာက္ေယာက္မ်ား သူ႔အဝတ္ အစားေတြယူဝတ္လာၿပီး..
”အစစ္ပါဗ်ာ အစစ္ မ်က္ႏွာက လြဲရင္ အားလုံး ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ပါ”
”ေၾသာ္..ဟုတ္လား၊ ဘာကိစၥ။ အခုမွ ႏိုင္ငံျခားဝိညာဥ္ျမင္ဖူးေတာ့ တယ္”
”ဝိညာဥ္ေတြကို မခြဲျခားပါနဲ႔ ဗ်ာ။ ဂုဏ္ေတာင္ယူရဦးမွာ။ ကေနဒီ က်ေတာ့ ဂုဏ္ယူၿပီးေတာ့”
”မတူဘူးေလ ဟိုက သမၼတ၊ ခင္ဗ်ားက အဆိုေတာ္”
”ကမၻာေက်ာ္တာခ်င္းေတာ့ တူ ပါတယ္ဗ်ာ”
”ခင္ဗ်ားကေကာ က်ဳပ္တူမ ဗိုက္ထဲဝင္ခ်င္ျပန္ၿပီလား”
”ရက္(စ္) ျမန္မာျပည္မွာ လူဝင္ စားလုပ္ၿပီး စီးရီးထုတ္ခ်င္လို႔”
”ေၾသာ္ ဝိညာဥ္ဘဝနဲ႔ ဘဝပ်က္ ခ်င္တယ္ေပါ့”
မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္က သူ႔ပုံစံ အတိုင္း ထကလိုက္ၿပီး လက္ေဖ်ာက္ တီးလိုက္ကာ..
”ခိုးေခြေတြ ဖမ္းေနၿပီဆို”
”အဲဒါ ျမန္မာဗီဒီယိုေခြ၊ ႏိုင္ငံ ျခားေခြ၊ ႏိုင္ငံေရးအေခြေတြ”
”ေၾသာ္ ဟုတ္လား..သိပါဘူး ဗ်ာ။ လာမယ့္သာလာရတာ ေလ ယာဥ္က ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ရယ္”
”ဒါဆို အေဝးေျပးကား ေနျပည္ ေတာ္အျမန္လမ္း ကားစီးခဲ့ေလ”
”ႏွစ္ခါ မေသပါရေစနဲ႔ဗ်ာ။ ျပန္ဆိုျပန္ပါ့မယ္”
ဒီငတိက်ေတာ့ ႏွင္စရာမလို ဘူး။ သူ႔အသိစိတ္ဓာတ္နဲ႔သူျပန္သြား ေလရဲ႕။ အဲဒါနဲ႔ ျပန္ၿပီး တုံးလုံးလဲ လိုက္ယုံရွိေသး၊ အိတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး တုန္ခါသြားပါေရာ။
”ဟိုက္ မိုးရြာတုန္း ငလ်င္လႈပ္ၿပီ နဲ႔တူတယ္။ ဟင္..ဆူမို၊ ဆူမိုဂ်ပန္ ႀကီး ဦးမန္းဝင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ေနာ္”
”ဆူမို အစစ္၊ ဂ်ပန္အစစ္ပါ မစၥတာေက်ာ္”
”နယ္ခ်ဲ႕ေတြကို ေတာ္လွန္ခဲ့ၿပီး ၿပီေလ။ ဘာလာလုပ္ျပန္ၿပီလဲ”
”က်ဳပ္က နယ္ခ်ဲ႕မဟုတ္ပါဘူး ဗ်ာ။ နယ္ခံပါ။ ဟီ႐ိုရွိးမားဗုံးႀကဲတုန္း က ခံလိုက္ရတဲ့ နယ္ခံပါ”
”ခင္ဗ်ားဘာသာ နယ္ပဲခံခံ၊ၿမိဳ႕ ပဲခံခံ က်ဳပ္နဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ”
”အဲဒီလို သူစိမ္းဆန္ဆန္ မေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဟိုမွာက ငလ်င္ေတြ ခဏခဏ လႈပ္ေနေတာ့ သဘာ ဝေဘးဒဏ္ေၾကာက္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆီလာခဲ့တာပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီက ဗုဒၶဘာသာေတြဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ရ တယ္ေလ”
သိလိုက္ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္တူမဗိုက္ ကိုပဲ ျမားဦးလွည့္ေတာ့မွာ..
”သြားေတာ့..ခင္ဗ်ား သြား လိုက္။ တိုင္းတစ္ပါးသားေတြ လက္ မခံဘူး”
”လုပ္ပါဗ်ာ မျပန္ပါရေစနဲ႔ လြယ္လြယ္ကူကူဝင္လို႔၊ထြက္လို႔ရတာ ခင္ဗ်ားတို႔ တိုင္းျပည္ပဲ ရွိလို႔ပါ”
”ႏွစ္ခါမေျပာဘူးေနာ္။ တိုး တက္ေနတဲ့ေခတ္မွာ လက္နက္မ်ဳိး စုံရွိတယ္။ ေဆး႐ုံတက္သြားရမယ္။ အေရျပားေတြ စုတ္ျပတ္သတ္ၿပီး မီး ေလာင္သြားခ်င္လား”
ဆူမိုငနဲ တြန္႔ခနဲျဖစ္သြားၿပီ။ ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ဆုတ္နဲ႔
”ဟာ.. အဲဒါနဲ႔ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔။ သြားဆိုသြားပါ့မယ္။ ဝိညာဥ္ဘဝ မွာ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေတာ့ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး”
”သြားေတာ့ေနာ္”
”ကိုေက်ာ္ထူး ဘယ္ကို သြားရ မွာလဲ”
”ဟင္ ႐ႈတင္မန္ေနဂ်ာ..”
”ဟုတ္တယ္ မိုးတိတ္သြားၿပီ အစ္ကို ႐ိုက္ေတာ့မယ္တဲ့ ေခၚခိုင္း လို႔။ အမေလး ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ဇူ လိုင္မိုးေလးနဲ႔တေရးေပ်ာ္သြားမိပါ တယ္။ ဘာေတြအိပ္မက္မက္ေနမိပါ လိမ့္။ ဘုရား၊ ဘုရား ဆက္မမက္လို႔ ေတာ္ ပါေသးရဲ႕ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဆု ေတာင္းျပည့္ခဲ့ပါလား၊ အဲဒါနဲ႔ပဲ အဲဒါ ပဲေပါ့ဗ်ာေနာ္။”
ေက်ာ္ထူး
Popular Journal
