Voice ။ ။ မၾကာခင္က ထြက္ထားတဲ့ ဂ်ီလတ္ရဲ႕ ‘အစြန္းႏွစ္ဖက္’ စီးရီးရဲ႕ အေျခအေနေလးကေန စေျပာျပေပးပါ။
G.L ။ ။ ဒီေခြကို အခု ကြၽန္ေတာ္ ဗီစီဒီ႐ိုက္ဖို႔ လုပ္ေနၿပီ။ ဒီလ ကုန္ေလာက္မွာ စ႐ိုက္ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။
Voice ။ ။ ဒီေခြထဲမွာ ပရိသတ္ေတြက ဘယ္သီခ်င္းေတြကို ႀကိဳက္ၾကတယ္ ၾကားလဲ။
G.L ။ ။ Title Song ျဖစ္တဲ့ ‘အစြန္းႏွစ္ဖက္’ ကိုေတာ့ အားလံုး ႀကိဳက္ၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ‘တစ္ေန႔ေတာ့’ ႀကိဳက္ၾကတယ္။
Voice ။ ။ ေနာက္ထပ္ လုပ္ေနတဲ့ စီးရီးေတြ ဘာေတြရွိလဲ။
G.L ။ ။ အခု လတ္တေလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး။ အခုထြက္ထားတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္ ေခြေလးက ပရိသတ္ေတြလည္းသိတယ္။ ေရာင္းအားအေနနဲ႔လည္း အဆင္ေျပတယ္ဆိုေတာ့ ဗီစီဒီ႐ိုက္ဖို႔အတြက္ စဥ္းစားေနတယ္။ ေနာက္ေခြ အတြက္က စတီးေနၿပီ။
Voice ။ ။ ေနာက္ေခြမွာက ပရိသတ္ေတြကို ဘယ္လိုသီခ်င္းပံုစံမ်ဳိးေတြ ခ်ျပမယ္လို႔ စဥ္းစားထားလဲ။
G.L ။ ။ ေနာက္ေခြမွာကလည္း ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳက္ေနတဲ့ သီခ်င္းပံုစံေတြပါပဲ။ ေခြတစ္ေခြလုပ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္က အခ်ိန္ယူျဖစ္တယ္။ ဒီအစြန္းႏွစ္ဖက္ေခြဆို ေလးႏွစ္ေတာင္ ၾကာတယ္။ အစြန္းႏွစ္ဖက္ မထြက္ခင္ကတည္းက ေနာက္ေခြအတြက္ အတီးပိုင္းေတြစေနၿပီ။ ေရွ႕က ေခြေတြနဲ႔ေတာ့ ပံုစံအနည္းငယ္ ကြဲျပားမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တီးထားတာ ၁၁ ပုဒ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္တီးဦးမွာ။ ေနာက္စီးရီးအတြက္ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ အခ်ိန္ယူဦးမွာဆိုေတာ့ အဲဒီ အေတာအတြင္းမွာ ဘယ္လို သီခ်င္းမ်ဳိးေတြ အႀကိဳက္ေတြ႕ဦးမလဲ မသိေသးဘူး။
Voice ။ ။ ဒီေခြမွာက သီခ်င္းေတြက Copy နဲ႔ Own Tune ဘယ္ဟာပိုမ်ားလဲ။
G.L ။ ။ ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္ Own Tune ေတြ လုပ္ျဖစ္တာ မ်ားတယ္ဗ်။ Own Tune လုပ္ရတာကို ပိုအရသာ ေတြ႕ေနတယ္။ အခုကိုယ္ပိုင္ Band နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ သံစဥ္သီခ်င္းေတြပဲ လုပ္ျဖစ္တာ မ်ားတယ္။ Voice ။ ။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတြ ဖန္တီးရတာကို ပိုႀကိဳက္လာတာက ဘာေၾကာင့္လဲ။
G.L ။ ။ ဒါကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ေခတ္က ေတာင္းဆိုရင္ အဲ့ဒီဘက္ကိုပဲ လိုက္ၾက ရတာပဲ။ ပရိသတ္ေတြက ေနာက္ပိုင္းမွာ Own Tune ကို ပိုၿပီး ေတာင္းဆိုလာၾကတယ္။ Copy ေတြ ေပၚခဲ့တာကလည္း ေခတ္ကေတာင္းဆိုလို႔ ေပၚခဲ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တုိင္လည္း Own Tune လုပ္ရတာ ပိုႀကိဳက္လာတယ္။ ဒီလိုလုပ္တာက ႏိုင္ငံတကာကို ေရာင္းဖို႔အထိေတြးၿပီး လုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို ပြင့္လင္းျမင္သာလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ တျခားႏိုင္ငံေတြက ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို အာ႐ံုစိုက္ လာေတာ့ အေရးအေၾကာင္းရွိလို႔ မင္းဘာေတြဆိုလဲ ေမးတဲ့အခါ ဒါေတြဆိုပါတယ္ဆိုၿပီး Copy သီခ်င္း ေတြ ထုတ္ျပလိုက္ရင္ ဟာ မင္း Cover Version ေတြ ဆိုတာလားလို႔ ေျပာလိမ့္မယ္။ သူတို႔က Copy လို႔ မေျပာဘူး။ သူတို႔က Copy ဆိုတဲ့လူကို Professional လို႔မသတ္မွတ္ဘူး။ ဒီလို ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီခ်င္းေတြ ထုတ္ျပႏိုင္ျခင္း မျပႏိုင္ျခင္းက တစ္ကိစၥေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း အမ်ားႀကီး လုပ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အႏုပညာသမားဆိုတာက အခ်ိန္အကန္႔ အသတ္ရွိတာကိုး။ ဒီအေတာအတြင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ဟာေလးေတြ လုပ္ၾကည့္သြားခ်င္တဲ့ သေဘာပါ။
Voice ။ ။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတြ ပိုၿပီး ဖန္တီးျဖစ္လာတာက မၾကာခင္ က်င့္သံုးေတာ့မယ့္ မူပိုင္ခြင့္ ဥပေဒေၾကာင့္ေရာ ပါမလား။
G.L ။ ။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတြ လုပ္ျဖစ္တာက ဒီမူပိုင္ခြင့္ဥပေဒ မတိုင္ခင္ကတည္းက သေႏၶတည္ခဲ့တယ္လို႔ ထင္တယ္။ မူပိုင္ခြင့္ စမွာမို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အႏုပညာသမားေတြက ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ဘက္ကို ေျပာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကိုယ္တုိင္က ဒီလို ျဖစ္ခ်င္လာတာ။ ေခတ္ကလည္း အဲဒီဘက္ကို ေတာင္းဆိုလာတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရွ႕မွာ Copy ဆိုခဲ့တဲ့ အဆိုေတာ္ႀကီးေတြကလည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ဘက္ကို ေျပာင္းလာတယ္။ ေနာက္လာမယ့္ မ်ဳိးဆက္ေတြကလည္း အဲဒီဘက္ကိုပဲ ဦးတည္သြားလိမ့္မယ္။
Voice ။ ။ Copy သီခ်င္းနဲ႔ Own Tune သီခ်င္း ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ခံစားခ်က္က ဘယ္လို ကြာျခားလဲ။
G.L ။ ။တခ်ဳိ႕ လူေတြက ပြဲေတြမွာ Copy ပဲ ဆိုေနတယ္ဆိုၿပီး ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ နစ္နာ တာက်ေတာ့ ဆိုတဲ့သူက နစ္နာတယ္။ ေတးေရးကို သီခ်င္း အပ္တဲ့အခါ Copy မို႔လို႔ အႏုပညာေၾကး ေလွ်ာ့ၿပီး ေပးရတာ မဟုတ္ဘူး။ တီးဝိုင္း ကလည္း Copy မို႔လို႔ ေလွ်ာ့ယူ လုိက္မယ္။ စတူဒီယို ကလည္း Copy မို႔လို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပးလို႔ ေတာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ Copy ျဖစ္ေစ၊ Own Tune ျဖစ္ေစ အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္ အတြက္ အားစိုက္ ထုတ္ရတဲ့ ေငြေရး ေၾကးေရးနဲ႔ အခ်ိန္က အတူတူပဲ။ ပရိသတ္ က်ေတာ့ Copy ဆိုတဲ့ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ပယ္ခ် လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကိုအျပစ္ ေျပာလို႔ေတာ့ မရဘူး။ Copy ျဖစ္ျဖစ္၊ Own Tune ျဖစ္ျဖစ္ အားထုတ္ ရတာခ်င္း တူေပမယ့္ ပရိသတ္ရဲ႕ အျမင္မွာက်ေတာ့ ေျပာင္းလဲ သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကြၽန္ေတာ့္ ဟာေလးကို ကြၽန္ေတာ္ ပိုင္ခ်င္တဲ့ သေဘာေပါ့။ Own Tune မွာက ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ Create လုပ္ထား တာေလးေတြ ပါတယ္။ ေနာက္အႏွစ္ ငါးဆယ္ၾကာရင္ ၾကာသြား ႏုိင္ေပမယ့္ ဒါကေတာ့ ဂ်ီလတ္ Create လုပ္ထားတာ ေလးဆိုၿပီး ျဖစ္ခ်င္လာတယ္။
Voice ။ ။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ရဖို႔ ေတးသံရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အားစိုက္ထုတ္မႈက အမ်ားႀကီးေလ။ ဒီလိုသီခ်င္းေတြကို ႐ုပ္သံလိုင္းအခ်ဳိ႕က ခြင့္မေတာင္းဘဲ အသံုးျပဳၾကတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ရွိလာတဲ့အေပၚ ဂ်ီလတ္အျမင္က ဘယ္လိုရွိလဲ။
G.L ။ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သီခ်င္းေတြကို ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အဆိုၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာဘူး။ တစ္ခုက အဆိုၿပိဳင္ပြဲဆိုတာ အျခားသူရဲ႕ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ရတာ။ ဒါေပမဲ့ အျခားေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းနဲ႔ ထုတ္လႊင့္တဲ့အပိုင္းေတြမွာေတာ့ ဆိုတဲ့သူကို ေျပာဖို႔လိုတယ္။ အဆိုေတာ္တိုင္းမွာ ပရိသတ္အားလံုးသိတဲ့ သီခ်င္းေတြရွိတယ္။ ဥပမာ- ညေမႊးပန္းလို သီခ်င္းမ်ဳိးေတြ အဲဒီလိုသီခ်င္းေတြကို ေတးေရးဆရာနဲ႔ ညႇိၿပီး လႊင့္ေစခ်င္တယ္။ အခု ‘သအို’ သင္ခန္းစာေခြ ထြက္တယ္။ အဲ့ဒီသီခ်င္းကို တျခားတစ္ေယာက္က ဆိုၿပီး Live လႊင့္လိုက္တယ္။ သူ႔ေခြက အခုမွ ထြက္ကာစ ရွိေသးတဲ့အတြက္ ဗီစီဒီ မ႐ိုက္ရေသး ဘူး။ သူဘယ္လို ေရာင္းမွာလဲ ဒီေခြကို။ သအိုက ဒီသီခ်င္းကို သူဆိုခ်င္လို႔ အပ္ခဲ့တာ။ သူ႔အားထုတ္မႈနဲ႔ ဖန္တီးထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက မူရင္းအဆိုေတာ္ရဲ႕ ေခြထြက္ၿပီး အခ်ိန္ကာလတစ္ခု ေရာက္တဲ့အခါ တိုင္ပင္ညႇိႏိႈင္းၿပီး ဆိုပါ။ ျပႆနာမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ လတ္တေလာ ထြက္ထားတဲ့ သီခ်င္းေတြဆိုရင္ေတာ့ မူရင္းအဆိုေတာ္ေတြအတြက္ ရပ္တည္ရတာ ခက္ခဲႏိုင္တယ္ဗ်။ မူရင္းအဆိုေတာ္ရဲ႕သီခ်င္းကို တျခားတစ္ေယာက္က ခြင့္မေတာင္းဘဲဆိုရင္ သူ႔သီခ်င္းေတြကိုလည္း သူ႔ေနာက္ကလူက ဒီလိုထပ္လုပ္ရင္ ဘယ္လိုမွ သီခ်င္းေကာင္းေတြ၊ အဆင့္ျမင့္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ေပၚမလာ ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူမ်ားသီခ်င္းနဲ႔သာ ပိုက္ဆံရွာလို႔ရတယ္ ဆိုတဲ့အသိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ ဝင္လာရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း ေခြမထုတ္ေတာ့ဘူး။ ေလးျဖဴတို႔၊ အငဲတို႔၊ မ်ဳိးႀကီးတို႔ ထြက္လာမယ့္ ေခြေတြကို ေစာင့္ၿပီးေတာ့ ဆိုမွာေပါ့။
Voice ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မၾကာခင္ က်င့္သံုးေတာ့မယ့္ မူပိုင္ခြင့္ဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဂ်ီလတ္ရဲ႕ ခံစားမႈက ဘယ္လိုရွိလဲ။
G.L ။ ။ မူပိုင္ခြင့္ဥပေဒ ေပၚလာရင္ ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ ကာကြယ္ႏိုင္မွာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သေဘာက်တယ္။
Voice ။ ။ ဒီကေတးသံရွင္ေတြက မူပိုင္ခြင့္ အေၾကာင္းေျပာေနေပမယ့္ သူတို႔ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြ က်ေတာ့ Copy ပါပဲဆိုတဲ့ ပရိသတ္အခ်ဳိ႕ရဲ႕ အျမင္အေပၚမွာေရာ ဂ်ီလတ္ဘာေျပာခ်င္လဲ။
G.L ။ ။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္နီးစပ္ရာကို ေျဖရွင္းေပးတယ္။ ဒါအမ်ားနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္မေျပာတာပါ။ သေဘာတစ္ခုက ေကေအတီ ေရးတဲ့သီခ်င္းကို သူမ်ား တစ္ေယာက္က အသိမေပးဘဲ ဆိုတယ္။ သူေရးထားတဲ့ သီခ်င္းက Copy ႀကီးပါလို႔ ေျပာ႐ံုနဲ႔မၿပီးဘူး။ သူဆိုတဲ့ သီခ်င္းက မူရင္းအဂၤလိပ္လို ဆိုတာလား။
ေကေအတီ ေရးထား တဲ့ စာသားအတိုင္း ဆိုတာလား အေရးႀကီးတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ဘာသာျပန္ စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ စာအုပ္ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားၿပီး ေမာင္ထြန္းသူ ဘာသာျပန္ ထားတဲ့ စာအုပ္ကို Copy ေရးတာပဲ ဆိုၿပီး အလကား ယူသြားလို႔ မရဘူး။ ဒါဆို စာအုပ္ဆိုင္က ဖမ္းမွာ၊ တရား စြဲမွာပါ။ ဒီသေဘာပါပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အၿမဲတမ္း ဒီလိုျဖတ္သန္း လာခဲ့ၿပီး သြားၿပီ။ စာအုပ္စာတမ္း ေတြမွာ ဒီအခ်က္ကို သတိျပဳမိၿပီး သီခ်င္းေတြမွာ က်ေတာ့ ဘာလို႔ သတိမျပဳမိ ၾကတာလဲ။ ဗီဒီယို၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြမွာလည္း အိႏၵိယကားေတြကို မွီျငမ္းၿပီး ႐ိုက္ကူးၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ဒီအတြက္ ပိုက္ဆံေပးၿပီး မၾကည့္ႏုိင္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။ သူၾကည့္တာက ဒီဇာတ္ကားထဲမွာ ပါတဲ့ ေအာင္ရဲလင္းကိုၾကည့္တာ မဟုတ္ဘူးလား။
ဒီအတြက္ ပိုက္ဆံေပးရမယ္။ ေမာင္ထြန္းသူ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ စာအုပ္ေပမယ့္ သူဖတ္တဲ့ Myanmar Version အတြက္ ပိုက္ဆံေပးရမယ္။ Copy ေတြ Own Tune ေတြ ခဏဖယ္ထားလိုက္။ ဒီလုိပဲ ေကေအတီ ေရးထားတဲ့ စာသားနဲ႔ဆိုရင္ သူ႔ကို ပိုက္ဆံေပးရမယ္။ သူကလည္း ေတြ႕ကရာ အလြယ္တကူ ေလွ်ာက္ေရးထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီသီခ်င္း အတြက္ သူ႔ရဲ႕ ဥာဏအားထုတ္မႈ ရွိတယ္။ Copy ေတြ၊ Own Tune ေတြကေတာ့ ေခတ္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈနဲ႔ သြားလိမ့္မယ္။ Copy ေတးေရးဆရာရဲ႕ သီခ်င္းမို႔လို႔ ပိုက္ဆံေပးစရာ မလိုဘူးဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ မွားေနတဲ့အေတြး။ ေမာင္ထြန္းသူရဲ႕ ဘာသာျပန္စာအုပ္ တစ္အုပ္မွာလည္း သူ႔ရဲ႕ ကုန္က်စရိတ္ ရွိတယ္။ ေမာင္ထြန္းသူ ဘာသာျပန္တယ္။ စာအုပ္ေတြ ခ်ဳပ္ရတယ္။ ပံုႏွိပ္တုိက္ကေန ပို႔ရတယ္။ ေကေအတီ ေရးထားၿပီး ေလးျဖဴဆိုတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က ဒီအတိုင္းထုတ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေလးျဖဴက သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ ဆိုရတယ္။Iron Cross နဲ႔ တီးရတယ္။ ၿပီးမွ ျဖန္႔တဲ့အေခြကို လူနားေထာင္ၾကတာ။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာေနတာက Copy ကိုအားေပးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ Copy ျဖစ္ျခင္း၊ မျဖစ္ျခင္းက သူ႔ကိစၥ၊ မင္း သူ႔ဟာကိုယူသံုးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ပိုက္ဆံေပးရမယ္။ Voice ။ ။ လက္ရွိ ခိုးကူးေခြေတြရဲ႕ အေျခအေနကေရာ ဘယ္လိုရွိလဲ။
G.L ။ ။ အဲဒါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မမွန္းတတ္ဘူး။ ဒါေတြက ဖမ္းတစ္လွည့္၊ မဖမ္း တစ္လွည့္ေတြလား။ ေရာင္းတစ္လွည့္၊ မေရာင္းတစ္လွည့္ေတြလား မသိဘူး။ အနီးအနား ေတြ႕တဲ့ဆိုင္ေတြမွာ မေရာင္းၾကေတာ့တာေတာ့ သတိထားမိတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လိုေရာင္း ေနၾကလဲ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။ ဒါေတြက တားဆီးရေအာင္ အင္မတန္ခက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဂီတေလာကကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ဆို အမ်ားႀကီး လိုေသးတယ္လို႔ ထင္တယ္။ အြန္လိုင္း Website ေတြမွာ သီခ်င္းစီးရီးေတြ တင္ေပးေနတာေတြ ရွိတယ္။ ဒါကေတာ့ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ အင္တာနက္ လည္းသံုးတတ္ဦးမွ Download လည္း ဆြဲတတ္ဦးမွ ဒီသီခ်င္းေတြကို ရမွာကိုး။ လမ္းေဘးတင္ အလြယ္တကူ ေရာင္းေနၾကတာေတြလည္း ရွိတယ္။ တားရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးတားရမယ့္ သေဘာမွာ ရွိပါတယ္။
Voice ။ ။ ေတးသံရွင္ေတြက မူရင္းေခြေတြ ဝယ္ဖို႔ ေျပာဆိုၾကေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ လူအမ်ားစုရဲ႕ ဝင္ေငြေၾကာင့္ေရာ၊ ေနာက္ၿပီး ေခြေတြမွာက တကယ္ေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းက သံုး၊ ေလးပုဒ္ေလာက္ပဲ ပါတဲ့အတြက္ မတန္ဘူး ဆိုၿပီး လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခိုးကူးေခြ ေတြကိုပဲ ဝယ္ေနၾကတာ ရွိတယ္ေလ။ အဲဒီအေပၚမွာ ဂ်ီလတ္ရဲ႕ အျမင္နဲ႔ သံုးသပ္ေပးပါဦး။
G.L ။ ။ တစ္ကမၻာလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ယွဥ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေရာင္းတဲ့ေခြေစ်းက အင္မတန္ နည္းတယ္။ ဘန္ေကာက္မွာဆို အဂၤလိပ္ သီခ်င္းေခြ တစ္ေခြကို ခုနစ္ေထာင္ေလာက္ ေပးရတယ္။ ဘန္ေကာက္မွာ လူတစ္ေယာက္ေန႔လယ္စာစားတဲ့ ကုန္က်စရိတ္က ျမန္မာျပည္နဲ႔ယွဥ္ရင္ အတူတူပါပဲ။ အျခားေသာ ကုန္ပစၥည္းနဲ႔ စားေသာက္ကုန္ပစၥည္း ေတြရဲ႕ေစ်းက အတူတူပဲ။ ဒါေပမဲ့ အႏုပညာပစၥည္း ေတြမွာေတာ့ ေစ်းမတူပါဘူး။ CD တစ္ခ်ပ္က ဘန္ေကာက္မွာ ခုနစ္ေထာင္၊ ရွစ္ေထာင္ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေကာ ဝယ္လားဆိုေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့ေခြေတြ ဝယ္ပါတယ္။ သိမ္းပါတယ္။ ပရိသတ္က မူရင္းေခြကို ေခြတိုင္းဝယ္ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ႀကိဳက္တာ သူတို႔ဝယ္တယ္။
ဥပမာ- ကိုေလးျဖဴတို႔၊ စိုင္းစိုင္းတို႔ ေခြေတြဆို မူရင္းေခြ ဝယ္ၾကတယ္။ ေသာင္းဂဏန္း ခ်ီေအာင္ ေရာင္းရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု မီဒီယာ စိန္ေခၚမႈအေနနဲ႔က ဒီသီခ်င္း CD တစ္ခ်ပ္ထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြကို ပရိသတ္ေတြရဲ႕ ယိမ္းယိုင္ မႈေတြရွိတယ္။ ေခြတိုင္းကို မူရင္းေခြေတြ ဝယ္ၾကပါလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
တကယ္ႀကိဳက္တဲ့ေခြကိုေတာ့ မူရင္းေခြဝယ္ၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္တာ။ အဲဒါက လူတစ္ေယာက္မွာရွိတဲ့ အႏုပညာစိတ္အေပၚ မူတည္တယ္။ မူရင္းေခြဝယ္ႏုိင္ဖို႔က လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ဝင္ေငြနဲ႔ လည္းဆိုင္ပါတယ္။ ပရိသတ္ေတြကို ခိုးကူးေခြ မဝယ္ၾကနဲ႔လို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။ ဒီကိစၥက ေရာင္းတဲ့လူရွိလို႔ ဝယ္တာလား၊ ဝယ္တဲ့လူရွိလို႔ ေရာင္းတာလားဆိုတဲ့ အေျဖကိုရဖို႔က ခက္ေနတာ။ မေရာင္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ သိပ္မဝယ္ၾကေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ ပရိသတ္မွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဂ်ီလတ္ႀကိဳက္ရင္ ဂ်ီလတ္ဝယ္ လိမ့္မယ္။ စိုင္းစိုင္းႀကိဳက္ရင္ စိုင္းစိုင္းဝယ္လိမ့္မယ္။ ကိုယ္ပိုင္ေခြေလးဝယ္ရတဲ့ ပီတိေလး ရေစခ်င္တာပါ။
By The Voice Journal
