HIV ေရာဂါပိုးရွိသူမ်ားတြင္ AIDS ေရာဂါလကၡဏာမ်ား စတင္ျပသျခင္းမျပဳမီ (သို႔) ေသြးျဖဴဥဆဲလ္အေရအတြက္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ပမာဏေအာက္ က်ဆင္းျခင္းမျပဳမီ ကုသမႈခံယူျခင္းက ဗႈီS ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားျခင္းႏွင့္ ေသဆုံးျခင္းကို သိသာစြာ ေႏွာင့္ေႏွးေစသည္ဟု ဆိုသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္မူ ေရာဂါလကၡဏာမျပေသးသည့္ လူနာအား မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ စတင္ ကုသမႈခံယူရမည္ဆိုသည့္ အခ်က္မွာ ရွင္းလင္းမႈမရွိေသးေပ။ ထို႔အျပင္ AIDS ေရာဂါအတြက္ ဗၽြဠ ေဆးမ်ား ေစာစီးစြာ အသုံးျပဳပါက လူနာတြင္ ႏွလုံးႏွင့္ေက်ာက္ကပ္ဆိုင္ရာ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားႏိုင္ေျခ ျမင့္မားသည္ဆိုေသာ စိုးရိမ္မႈမ်ားလည္း ရွိသည္။ CD 4 ေသြးျဖဴဥဆဲလ္အေရအတြက္ တစ္ကုဗမီလီမီတာတြင္ ၃၅၀ အထက္ရွိေနခ်ိန္၌ လူနာအား ကုသမႈ စတင္ခံယူေစရမည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုေက်ာ္ အျငင္းပြားမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။
ယခုေလ့လာမႈတြင္ HIV ေရာဂါ ပိုးရွိသူ ၄၆၈၅ ဦးအား ပ်မ္းမၽွ ၃ ႏွစ္ ၾကာမွ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႔မွ ထက္ဝက္မွာ CD 4 ပမာဏ ၅၀၀ အထက္ရွိေနခ်ိန္တြင္ ARV ေဆးျဖင့္ ကုသမႈ ခ်က္ခ်င္းစတင္ေစ ၿပီး အျခားသူမ်ားကို CD 4 ပမာဏ ၃၅၀ ေအာက္ေရာက္မွ ကုသမႈခံယူေစခဲ့သည္။ ရလဒ္မွာ သိသာစြာကြာျခားခဲ့သျဖင့္ စမ္းသပ္မႈကို သတ္မွတ္ခ်ိန္ မတိုင္မီ ရပ္ဆိုင္းကာ လူနာအားလုံးကို ARV ေဆးျဖင့္ ကုသမႈခံယူေစခဲ့သည္။ ကုသမႈ ေစာစီးစြာခံယူျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚႏိုင္သည့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး မွာ ျပႆနာတစ္ရပ္မဟုတ္ဟု ဆို သည္။ ေလ့လာမႈအရ ေစာစီးစြာ ကုသမႈခံယူျခင္းေၾကာင့္ ႏွလုံးႏွင့္ေက်ာက္ ကပ္ေရာဂါျဖစ္ပြားႏိုင္ေျခ သိသာစြာ တိုးလာျခင္းမရွိဟု ဆိုသည္။ ေစာစီး စြာ ကုသမႈခံယူသူမ်ားမွာ တီဘီ၊ AIDS ႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ ကင္ဆာမ်ား ျဖစ္ပြားႏိုင္ေျခ ေလ်ာ့နည္းသည္ဟု ဆိုသည္။
KHTun
The Ladies News Journal
https://www.facebook.com/News.TheLadies
