အသက္ကေလးရယ္ ရွည္ေစလို မန္းေတာင္ရိပ္ခိုစရာ မလိုပါ။ ေန႔စဥ္ နာရီဝက္ (အေျပး၊ လမ္းေလွ်ာက္၊ စက္ဘီးစီး) ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ဖို႔သာ လိုပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာ အသက္ကို ရွည္ေစပါတယ္။ လူအမ်ားက ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိ ဘူးလို႔ ဆင္ေျခေပးၾကတယ္။ အိမ္အလုပ္၊ ႐ံုးအလုပ္၊ ပရိေယသန ဝမ္းေရး အလုပ္ေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္အလုပ္႐ႈပ္ေနလို႔ အားကစား႐ံုသြားဖို႔၊ ကာယေလ့က်င့္ခန္း တစ္ခုခုလုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္မရွိဘူး ဆိုရင္ တိုက္ေပၚကို ႐ိုး႐ိုးေလွကားနဲ႔တက္ပါ။ ဓာတ္ေလွကား မသံုးပါနဲ႔။ သံုးမိုင္ေလာက္ ခရီးေဝးကို ကားမစီးဘဲ လမ္းေလွ်ာက္ပါ။ ကိုယ့္အိမ္ေရွ႕ ျမက္ခင္းျပင္ကို ကိုယ္တိုင္ရိတ္ျဖတ္ရာမွာ လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီးျဖတ္ရတဲ့ ျမက္ရိတ္စက္သံုးပါ။ ၾကမ္းျပင္ကို ဖုန္စုပ္စက္အစား တံျမက္စည္းနဲ႔လွည္းပါ။ အဲဒီလိုလႈပ္ရွားမႈေတြက ေလ့က်င့္ခန္းလို အသက္ရွည္ေစတယ္။ အသက္ရွည္ျခင္းရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ အသက္ရွည္ျခင္းရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္က လႈပ္ရွားမႈအေပၚ မူတည္ေနတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေစမယ့္၊ စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစမယ့္ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ပါ။ အသက္ရာေက်ာ္ ေနၾကရတဲ့ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြရဲ႕ ဘဝေနထုိင္မႈက ႐ိုးစင္းတယ္။ သူတို႔ခႏၶာကိုယ္ စည္းခ်က္အတြင္း၊ အျပင္ကိုသူတို႔ သိေနၾကတယ္။ လူအမ်ားစုအတြက္ နမူနာယူသင့္တဲ့ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြ သူတို႔မွာ ရွိေနတတ္တယ္။
သြားတိုက္ပါ
ဥပမာ-ေန႔စဥ္ နံနက္အိပ္ရာထနဲ႔၊ ညဘက္ အိပ္ရာဝင္သြား ႏွစ္ႀကိမ္တိုက္တယ္။ ကေလးေတြကိုလည္း သည္အတိုင္း တိုက္ခိုင္းသင့္တယ္။ ဒါဟာ ရာစုႏွစ္ဝက္ေလာက္ သြားေရာဂါ ကင္းစင္ေစတယ္။ အသက္ ၄ဝ မွ သြားက်ဳိး၊ သြားဖာ၊ အံကပ္တပ္ရတာ၊ အသက္တိုတာ နည္းသြားတယ္။ အက်ဳိးရွိတဲ့ က်န္းမာအသက္ရွည္ နည္းပဲျဖစ္တယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းတ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ ကိုရီးယားတို႔မွာ ထိုက္ခ်ိ၊ က်ိကုန္း၊ ကရာေတး၊ ဂ်ဴဒိုကစား ၾကတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္း ေန႔စဥ္လုပ္ရင္း အသက္ရွည္မႈနဲ႔ ဆက္စပ္လာတယ္။ ျပန္လည္ ႏုပ်ဳိေစတဲ့နည္းလို႔ ဆိုၾကတယ္။ တ႐ုတ္႐ိုးရာ ဓာတ္အပ္စိုက္တဲ့ စြမ္းအင္ကုထံုး နည္းရွိတယ္။ စြမ္းအားတိုးေစတယ္။ က်န္းမာေရးေကာင္း တယ္။ စိတ္နဲ႔ကိုယ္မွ်ေစတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါကိုလည္း သိပၸံပညာနဲ႔ အေျဖရွာၾကရဦးမွာ ျဖစ္တယ္။ လုပ္ဖို႔လို တစ္ေန႔တာ ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္ရင္ ညဘက္မွာ အေကာင္းဆံုး အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္မယ္။ ကိုယ္တြင္းက အဆိပ္ေတြ ေျပေလ်ာ့ကုန္မယ္။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္တဲ့ ဘဝေနထုိင္မႈပံုစံနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ မ်ဳိးဗီဇေတြ ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ဖိသိပ္ထားႏိုင္တယ္။
ယခုအခါ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရင္ ေသြးခုန္ႏႈန္းေပၚ မူတည္ၿပီး ေလ့က်င့္ခန္း ယူေလ့ရွိၾကတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ စဥ္ ေသြးခုန္ႏႈန္း အနည္းအမ်ား တိုင္းတာၿပီး မည္သည့္ ေသြးခုန္ႏႈန္း ကာလအထိ လုပ္ရမည္ကို သတ္မွတ္ထားတယ္။ အသက္ ၃ဝ မွ ၄၈ ႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပါက ပထမႏွစ္လမွာ ေလ့က်င့္ခန္း ျပဳလုပ္စဥ္ တစ္မိနစ္ကို ၁၁ဝ ထက္ လံုးဝမပိုရဘူး။ တစ္မိနစ္ကို ၁၁ဝ ေရာက္ရင္ ေလက်င့္ခန္း မွန္မွန္ေလး လုပ္ပါ။ တစ္မိနစ္ ၁၁ဝ ထက္ေက်ာ္ရင္ ရပ္တန္႔ၿပီး အဲဒီေန႔အတြက္ အနားယူပါ။ ႏွစ္လျပည့္ရင္ တစ္မိနစ္ကို ၁၃ဝ အထိတိုး၍ ေလ့က်င့္ခန္း ေန႔စဥ္မွန္မွန္ယူပါ။ ဒုတိယႏွစ္လ ျပည့္ရင္ တစ္မိနစ္ကို ၁၄ဝ အထိတိုး၍ ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္ဆက္လုပ္ပါ။ တတိယ ႏွစ္လျပည့္ရင္ တစ္မိနစ္ကို ၁၄ဝ မွ ၁၅ဝ ၾကားေသြးခုန္ႏႈန္းရွိမယ့္ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္း ဆက္လုပ္သြားႏိုင္တယ္။ ခုနစ္ရက္ၾကာ မလုပ္မိရင္ အစကျပန္လုပ္ရမယ္။
ျမ၀တီ
https://www.facebook.com/mwdmedia
