ေလမ်ဳိး ၈ဝ တြင္ ကိုယ္တြင္လွည့္လည္ ေနေသာေလရွိသည္။ ထုိေလသည္ အထက္သုိ႔ ဆန္လုိက္၊ ေအာက္သုိ႔ စုန္လိုက္ လွည့္လည္ေနေသည္။ ပံုမွန္လွည့္လည္ေနရာမွ ေလပူျဖစ္ၿပီး အထက္သုိ႔ အဆန္မ်ားလာျခင္း၊ ေအာက္သို႔ အစုန္နည္းလာျခင္းျဖစ္တတ္သည္။ ထုိအထက္သုိ႔ဆန္ေသာ ေလပူေၾကာင့္ ဆံပင္ကြၽတ္ျခင္း၊ ထိပ္ေျပာင္ျခင္း၊ ေခါင္းေခြၽးထြက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ရေပသည္။
အခ်ဳိ႕သူမ်ားမွာ အပူအစပ္၊ င႐ုတ္သီး အစပ္၊ င႐ုတ္ေကာင္းအစပ္ခတ္ထားေသာ ဟင္းခ်ဳိရည္ေသာက္ေသာအခါမွ အစပ္ေၾကာင့္ ေလပူသည္ အစာအိမ္မွ အထက္သို႔ ေရာက္၍ျဖစ္ေစ၊ ေသြးေၾကာမ်ားအတြင္းမွ တစ္ဆင့္ျဖစ္ေစ၊ အာကာသဓာတ္ပြင့္၍ ႐ုတ္တရက္ေခြၽးျပန္လာသည္။ ဤသို႔ ေခါင္းေခြၽးျပန္ျခင္းမွာ ေရာဂါမဟုတ္ေပ။ ေခတၱခဏတုံ႔ျပန္မႈသာျဖစ္သည္။ ခဏၾကာလွ်င္ အစပ္ကုိေျဖလုိက္လွ်င္ ျပန္ေပ်ာက္သြား မည္ျဖစ္သည္။
ေသြးတုိးေရာဂါရွိသူ၊ အလုပ္ပင္ပန္းလွ်င္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ျမင့္တက္တတ္သူမ်ားတြင္ ေခါင္းေခြၽးထြက္မ်ားေလ့ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ ဆီးခ်ဳိေရာဂါရွိသူမ်ား ညအိပ္ေပ်ာ္ေသာအခါ ေခါင္းေခြၽးထြက္တတ္သည္။ ေခါင္းေခြၽး အထြက္မ်ားလွ်င္ အာေခါင္ေျခာက္ၿပီး ေရငတ္၍ လန္႔ႏိုးလာတတ္သည္။ ဆီးခ်ဳိ၊ ေသြးခ်ဳိ ရွိသူမ်ားသည္ ညအိပ္ရာဝင္ ေရမ်ားမ်ား ေသာက္ဖုိ႔လိုသည္။ အိပ္ရာနံေဘးတြင္ ေရပုလင္းထားၿပီး အိပ္လွ်င္ ညတစ္ေရးႏိုး ေရငတ္လွ်င္ ထေသာက္ႏိုင္သည္။
စာေရးသူ၏ မိတ္ေဆြတစ္ဦးသည္ အသက္ (၄၅)ႏွစ္ေက်ာ္ (၅ဝ)တြင္း ေရာက္လာၿပီးမွ ေသြးတုိးအနည္းငယ္ဝင္လာၿပီး ညအိပ္လွ်င္ ေခါင္းေခြၽးထြက္ေသာေရာဂါ ျဖစ္လာသည္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါမရွိေသးေသာ္လည္း မ်ဳိး႐ိုးရွိသည္။ သူ၏မိခင္မ်ဳိး႐ိုးမွာ ဆီးခ်ဳိရွိသည္။ အသားစားမ်ားေသာရက္၊ ဧည့္ခံပြဲရွိ၍ အရက္၊ ဘီယာေသာက္မိေသာ ရက္မ်ားတြင္ ပုိ၍ေခါင္းေခြၽးရႊဲေနေအာင္ ထြက္ေလ့ရွိသည္ကုိ သတိထားမိသည္ဟု ဆုိသည္။
အဝလြန္ေနသူတစ္ဦးသည္ ပူအုိက္သည့္ရာသီတြင္ အပူဒဏ္သက္သာေစရန္ ေလေအးေပးစက္၊ အဲယားကြန္းျဖင့္ အိပ္သည္။ အေအးဓာတ္ေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေသာ္လည္း ညဥ့္တစ္ဝက္ေက်ာ္ေသာအခါ ေခါင္းေခြၽးမ်ားျပန္ၿပီး ႏုိးလာသည္ဟုဆုိသည္။ ထုိသုိ႔ႏိုးလာခ်ိန္တြင္ ေရလည္းငတ္ၿပီး အာေခါင္ေျခာက္သျဖင့္ ေရထေသာက္ရသည္။ ထုိသုိ႔ျဖစ္ေနသူသည္ ညအိပ္ရာဝင္ ခ်ိန္တြင္ ေျခဖဝါးဆားပြတ္ၿပီး ဒူးအထက္မွ ေအာက္ပုိင္းသုိ႔ ေရေအးေလာင္းၿပီးအိပ္လွ်င္ အပူမ်ား ေအာက္သုိ႔ သက္ဆင္းသြားသျဖင့္ ေခါင္းေခြၽးထြက္ျခင္းကုိ သက္သာေစႏုိင္သည္။
ေခါင္းေခြၽးထြက္သူမ်ား၏ အျခားျပႆနာမွာ ေျခသလုံးေၾကာမ်ားတင္းမာျခင္း၊ ေျခဆီမထြက္ဘဲ ေျခဖေနာင့္မ်ားအက္ကြဲျခင္း ျဖစ္သည္။ အေရွ႕တုိင္း အိႏိၵယေက်းလက္ တုိင္းရင္းေဆးနည္းမ်ားတြင္ ေျခဖဝါးႏွစ္ဖက္ ကုိ ဆားရည္စိမ္ၿပီး အဝတ္ေျခာက္ျဖင့္ သုတ္ကာ အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားအတြင္းသုိ႔ ႏြားႏုိ႔မွရသည့္ ေထာပတ္အဆီကုိ လိမ္းၾကသည္။ ဦးေခါင္းေခြၽးထြက္မ်ား၍ ဆံပင္ကြၽတ္ ထိပ္ေျပာင္သူမ်ားကုိလည္း ေျခဖဝါးႏွစ္ဖက္ကုိ ဆားရည္စိမ္ျခင္း၊ ေျခဖဝါးတြင္ ေထာပတ္လိမ္း၍ အိပ္ျခင္းျဖင့္ သက္သာေစ ႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။
ေခါင္းေခြၽးျပန္ျခင္း၊ ေခါင္းေခြၽး အထြက္မ်ားျခင္း၊ မ်က္စိၾကည့္မေကာင္းျခင္း၊ မ်က္စိေသြးေၾကာမ်ား နီရဲျခင္း၊ မ်က္သား တက္ျခင္း၊ မ်က္စိတိမ္စြဲျခင္း၊ မ်က္မွန္ဒီဂရီ တုိးျခင္းအတြက္ သက္သာေစႏုိင္ေသာ နည္း လမ္းမွာ ေျခဖဝါးဆားပြတ္ၿပီး ညအိပ္ရာဝင္ ခါနီးအခ်ိန္တြင္ ဒူးဆစ္အထက္မွ ေအာက္သုိ႔ ေရေလာင္းေျခေဆးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤနည္းကုိ မွန္မွန္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ေခါင္းေခြၽး ထြက္သက္သာသည့္အျပင္ အေညာင္း အကုိက္မ်ားျခင္း၊ ေျခသလုံးၾကြက္တက္ျခင္း၊ ေျခဖဝါးေခြၽးမထြက္ အက္ကြဲျခင္းမ်ားပါ သက္သာေစႏုိင္သည္။
ေျခဖဝါးဆားပြတ္ျခင္းသည္ ေခါင္းေခြၽး ျပန္ျခင္းသာမက ခါးနာေရာဂါ၊ ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါမ်ားကုိလည္း သက္သာေစႏုိင္သည္။ ေရွးက ျမန္မာအႏွိပ္ဆရာမ်ားကုသည့္နည္းတြင္ ခါးနာသူကုိ ေရစုိအဝတ္ကုိ ေရကုန္ ေအာင္ညႇစ္ၿပီး ခါးတြင္ပတ္ေစ၍ ပက္လက္ အိပ္ေစၿပီး ေျခဖဝါးကုိ ဆားပြတ္၊ ေရေလာင္း ေပးေသာအခါ ေျခဖဝါးမွ အပူအခုိးအေငြ႕ မ်ားထြက္လာသည္။ ခါးတြင္ ပတ္ထားေသာ ေရစုိအဝတ္မွာလည္း အပူေငြ႕မ်ားပ်ံၿပီး အဝတ္ေျခာက္ျဖစ္သြားသည္။ ဤနည္းျဖင့္ အပူခဲ၍ျဖစ္ေသာ ခါးနာေရာဂါမ်ား လက္ေတြ႕ ေပ်ာက္ကင္းသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
ဆားသည္ ပင္လယ္ေရထြက္ပစၥည္း ျဖစ္ၿပီး အပုပ္အငန္တုိ႔စုေဝးရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ပစၥည္းျဖစ္ေသာ္လည္း အပုပ္ကုိႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။ ေျမထြက္ဆား၊ တြင္းထြက္ဆား၊ သိေႏၶာဆားတုိ႔ထက္ ပင္လယ္ထြက္ဆားသည္ ပုိ၍ငန္သည္။ ပုပ္သုိးမည့္အရာမ်ားကုိ ဆားျဖင့္ ထိန္းထားႏုိင္သည္။ ေရွးကလူႀကီးမ်ားသည္ နံနက္ အိပ္ရာထသြားတုိက္ရာတြင္ပင္ မီးဖုိေခ်ာင္ သုံးဆားျဖင့္ သြားတုိက္ေလ့ရွိသည္။ သြားနာ ျခင္း၊ သြားဖုံးနာျခင္း၊ အပူကန္ျခင္းမ်ားကို ဆားကသက္သာေစႏုိင္သည္ဟုဆုိသည္။
ဓာတုရသေဆးက်မ္းအလိုအရ နာနာ နယ အာဟာရစြယ္စုံက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ဆားသည္ငန္ေသာအရသာရွိသည္။ ဝါေယာဓာတ္ကိုႏုိင္၏။ ပထဝီကိုလည္း ျဖစ္ေစတတ္၏။ ေသြးကိုလည္း ၾကည္လင္ေစ တတ္သည္။ ဓာတ္မီးအခုိးေရာက္သည္ျဖစ္၍ ပထဝီဓာတ္စုခဲသည္ကိုလည္း ေၾကေစတတ္၏။ သလိပ္ေစးကိုလည္း ေၾကေစတတ္၏။ အပုပ္၊ ျပည္၊ ေသြးကိုလည္း ေၾကေစတတ္ ၏။ သည္းေျခကိုလည္း ေျဖာင့္မတ္ေစတတ္ ၏။ ဓာတ္တုိ႔၏ အခုိးအကင္းေရာက္သမွ် ႏုိင္သည္။ လူတို႔သည္ မသုံးေဆာင္ရလွ်င္ ဝါေယာဓာတ္ပ်က္၏။ အရသာမ်ဳိးတို႔၏ အရသာထက္လြန္၏။ ဓာတ္အေပါင္းတို႔ကုိ ခ်ဳပ္၏ဟု ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။
ဆားပြတ္ရာတြင္ ေျခႏွစ္ဖက္ဆင္း အိပ္ၿပီး ေျခဖဝါးေအာက္တြင္ အဝတ္ေဟာင္း တစ္ခု ခံထားပါ။ အင္တုံငယ္တစ္ခုတြင္ ဆားထည့္ပါ။ ဟင္းခတ္အုိင္အုိဒင္းပါေသာဆား မသုံးပါႏွင့္။ ဆားၾကမ္းကုိသုံးလွ်င္ ပိုေကာင္း ပါသည္။ အဝတ္ေရစိုျဖင့္ ေျခဖဝါးကိုသန္႔စင္ ေအာင္ ပြတ္ေပးပါ။ ထို႔ေနာက္ ဆားၾကမ္း ျဖင့္ ပြတ္ပါ။ ၿပီးလွ်င္ ေရဝတ္ျဖင့္ ျပန္ပြတ္ပါ။ ဤနည္းအတုိင္း တစ္လွည့္စီျပဳလုပ္ေပးပါ။
ဆားပြတ္ခ်ိန္သည္ ၁၅ မိနစ္မွ နာရီ ဝက္အတြင္းသာ ၾကာပါသည္။ ဆားပြတ္ ေပး၍ ၁ဝ မိနစ္ခန္႔ၾကာလွ်င္ ေျခဖဝါးမွ အပူမ်ားထြက္လာပါလိမ့္မည္။ ဦးေခါင္းေခြၽး ထြက္မ်ားေလ ေျခဖဝါးအပူထြက္ေလ ျဖစ္ သည္။ ဤကဲ့သို႔ ဆားပြတ္ျခင္းကို ညေန ေစာင္းတြင္ ျပဳလုပ္လွ်င္ ေျခမေဆးပါႏွင့္။ ညအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္မွျပဳလုပ္လွ်င္ ၿပီးလွ်င္ ဒူးေအာက္ပုိင္း ေျခႏွစ္ဖက္ ေရေဆးပါ။ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ၊ ခါးနာေရာဂါ၊ မ်က္စိ မၾကည္ မ်က္မွန္ဒီဂရီတုိးသည့္ေရာဂါမ်ားပါ သက္သာေစႏုိင္ပါသည္။ ။
ၾကည္လြင္ျမင့္(မုျဒာ)
The Mirror Daily
https://www.facebook.com/TheMirrorDaily
