ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး
ျမန္မာေတြ ဝိတ္ခ်တယ္ဆိုၿပီး ဘာေၾကာင့္ မပိန္ေသးတာလဲ။ ပိန္ေအာင္ လုပ္ခ်င္သူ၊ ႀကိဳးစားခ်င္သူေတြ အမ်ားႀကီးထဲ မွာမွ တကယ္ ဝိတ္ခ်ႏိုင္တဲ့ ဦးေရက ဘာေၾကာင့္နည္း ရတာပါလဲ။ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား စဥ္းစားရ က်ပ္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ျပန္ေမး မိတယ္။ ေသခ်ာ ေလ့လာၾကည့္ တဲ့အခါ နံပါတ္ တစ္ ေတြ႕တာ က ဝိတ္ခ်နည္းကုိ ေကာင္းေကာင္း မသိလို႔။ အသံုးမခ် တတ္လို႔ပါ။ ဘယ္လို ဝိတ္ခ်ရင္ က်မလဲ။ စနစ္တက် မလုပ္တတ္ ေသးလို႕ဆိုတာ ေတြ႕တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ က ဝိတ္က်ေဆးေတြ ေစ်းႀကီးေပး ဝယ္ေသာက္ ရင္ ေပ်ာက္မယ္ ထင္ေန ၾကသူေတြ တစ္ေန႔တျခား မ်ားလာလို႕ ဆိုရင္လဲ မမွားဘူး။ အမ်ားစုက ေဆးအေပၚမွာ အားကိုးမွီခို လြန္းတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ထမင္းတစ္နပ္ ေလွ်ာ့စားရင္ ဝိတ္က်မယ္ ထင္သူေတြလဲ ရွိေသးတယ္။ တကယ္တမ္း ေလွ်ာ့စား ၾကည့္တဲ့အခါ သိပ္ၾကာၾကာ မခံဘူးဆို တာ ေတြ႕ရ ပါတယ္ ။ ပိုဆိုးတာက ညစာေတာ့ ေရွာင္ပါရဲ႕။ အဆာေျပ အာလူး ေခ်ာင္းေၾကာ္ တစ္ထုပ္ စားမိလိုက္ တယ္ ။
ဝင္လာတဲ့ ကယ္လိုရီကို သတိမထား မိဘူး။ ကစီဓာတ္၊ အဆီဓာတ္၊ အသားဓာတ္ ေတြရဲ႕အေျခခံ အေၾကာင္းအရာ ကို နားမလည္ ေသးရင္ ဝိတ္ခ်ရတာ ခက္တယ္။ ဝိတ္ခ်သူေတြ ထဲမွာမွ စားႏိုင္ ေသာက္ႏိုင္၊ ခ်မ္းသာသူေတြ အတြက္ ဝိတ္ခ်ရတာ အခက္ခဲဆံုး ျဖစ္ေန ၾကတယ္။ တကယ္က သူတို႔ရဲ႕ ေနထိုင္ စားေသာက္ပံု ေၾကာင့္ပါ။ ေလ့လာ ၾကည့္ရင္ ေန႕စဥ္ လႈပ္ရွားမႈ အလြန္နည္း တယ္။ ပိုဆိုးတာက လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္း ေတာင္ မလုပ္မိဘူး။ အလုပ္စားပြဲ မွာပဲ အခ်ိန္ကုန္တာ မ်ားတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈ မ်ားသူထက္ ပိုတယ္။ အစားအေသာက္ မွာလဲ အတူတူပဲ။ စားပြဲ၊ ေသာက္ပြဲေတြ က ေပးလိုက္တဲ့ အဆီေတြလဲ မနည္းလွဘူး။ ဘီယာ၊ အရက္ကိုလဲ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္ေအာင္ ေသာက္တယ္ ။ သက္တမ္းေစ့ ေအာင္ မေနရတာ သတိမထား မိဘူး။
ဒါေတြကို သတိထား ျပဳျပင္ရမယ္။ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အစား အေသာက္၊ လူေနမႈ ပံုစံေတြက အဲဒီ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး ေပၚ အဓိက သက္ေရာက္ ေစတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြမွာ သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အစားအေသာက္၊ ကုိယ္ပိုင္ လူေနမႈ ပံုစံရွိပါတယ္။ ျမန္မာေတြ ဘာနဲ႕ စားၾကလဲ။ ထမင္းစားတယ္ လို႕ အမ်ားစု ေျဖလိမ့္မယ္။ အဲဒါက သမား႐ိုးက် တြက္ခ်က္သူေတြ ေျပာတဲ့စကား ျဖစ္တယ္။ တကယ္က ျမန္မာေတြေလာက္ ဆီစားတာ ကမၻာမွာမရွိဘူး။ ထမင္းဆို ဆီဆမ္း၊ ဟင္းဆိုလဲ ဆီျပန္၊ လက္ဖက္ဆိုလဲ ဆီရႊဲရႊဲ ေလးနဲ႔မွ စားၾကတာ။ ျမန္မာလူမ်ဳိး အမ်ားစုရဲ႕ ေနထိုင္ စားေသာက္ ပံု ျဖစ္တယ္ ။ ေန႔စဥ္ပံုမွန္ စားေသာက္ေနတဲ့ အစားအေသာက္ ေတြထဲမွာ ဆီနဲ႕ကင္းတာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါဘူး။ အိမ္ တိုင္းမွာ ဆီျပန္ဟင္း ခ်က္ၾကတယ္။ ၾကက္သားဆီျပန္၊ ဝက္သားဆီျပန္ ခ်က္ေလးလဲ ပါမွ ထမင္းၿမိန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာေတြ ဝလာတယ္။ ပိုဆိုးတာ ရွိေသးတယ္။ ျပန္ေၾကာ္ဆီ ေတြကို သိမ္းထားၿပီး ေနာက္ ရက္ေတြမွာ ျပန္သံုးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေၾကာ္ပါမ်ားေတာ့ ျပည့္ဝဆီ ေတြျဖစ္ လာတယ္။
ျပည့္ဝဆီနဲ႕ ေၾကာ္ထားတဲ့ ဆီေၾကာ္စာ ေတြက လူေတြကို ပိုဝလာ ေစတယ္။ ဆိုင္ကဝယ္တဲ့ အေၾကာ္ေတြက အရင္ရက္က သံုးထားတဲ့ဆီ အက်န္ေတြ မဟုတ္ပါလား။ က်န္းမာေရး ဘက္က ၾကည့္ေတာ့ အဆိုးဘက္က ခ်ည္းပဲ။
ေနာက္ဆက္တြဲ အဆီဖံုးတာ၊ ေသြးေၾကာပိတ္ တာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ျမန္မာမိဘ ေတြက သင္ေပးထားတဲ့ အေလ့အက်င့္ တစ္ခု ရွိေသးတယ္။ အစာစားရင္ ကုန္ေအာင္စား၊ မက်န္ေစနဲ႔ ဆိုတာ မ်ဳိး။ ဒီလို သင္ၾကား မႈ ေတြက ကိုယ့္ကေလး ေတြကို လုိတာထက္ ပိုစားတတ္ေအာင္၊ ေရာဂါထူေျပာ လာေအာင္ သင္ေပး ေန တယ္ ဆိုတာ သတိမျပဳမိ ၾကဘူး။ တကယ္ သင္ေပးရမွာက အစာကို သင့္တင့္ မွ်တ႐ံု စားတတ္ဖို႕၊ ဗိုက္ျပည့္႐ုံ စားတတ္ဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီ အေၾကာင္းအရာ ေတြက ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြ သတိမထား မိဘဲ ဝေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း ခံေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဝိတ္တက္တဲ့ သီအိုရီက ႐ိုးရွင္းပါတယ္။ ဝင္လာတဲ့ Calorie (အစားအေသာက္) က သံုးစြဲတဲ့ Calorie (လႈပ္ရွားမႈ) ထက္ မ်ားေနလို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ အသားတင္ Calorie ၃၅ဝဝ ေလာက္ ပိုလွ်ံတိုင္း ဝိတ္ တစ္ေပါင္စီ တက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လုပ္စရာက ႏွစ္မ်ဳိး ပဲရွိတယ္။ အစားေလွ်ာ့ စားမလား။ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္မလား။
ေမးစရာ ရွိတာက ဘယ္ေလာက္ထိ အစားေလွ်ာ့ စားရမွာလဲ။ သာမန္လူ တစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္ထိ အစားေရွာင္ ႏိုင္မလဲ တြက္ခ်က္ ဖို႕ေတာ့ လိုပါတယ္။ ကယ္လိုရီ ၂၅ဝဝ ေန႔စဥ္ လိုအပ္သူ တစ္ေယာက္ ဟာ ေန႕စဥ္ ကယ္လိုရီ ၅ဝဝ ေလွ်ာ့စားလို႕ ရတယ္။ အဲဒီမွာ ထည့္တြက္ ရမယ့္ အခ်က္က ဗိုက္ဆာ တဲ့ ျဖစ္စဥ္ အတြက္ အေရးပါတဲ့ Leptin ဆိုတဲ့ ဓာတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဓာတ္က ဗိုက္ျပည့္ေနၿပီ ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ျဖစ္ေပၚ ေစတယ္။ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္တုန္းက ဗိုက္ဆာတဲ့ ျဖစ္စဥ္နဲ႕ Leptin လက္ခံဆဲလ္ ( Leptin Receptor ) ေတြရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈကို ေလ့လာၾကည့္ တဲ့အခါ အဆီ အစားမ်ားသူ ေတြရဲ႕ အစာအိမ္မွာ ရွိတဲ့ Leptin လက္ခံဆဲလ္ ေတြက သိပ္ အလုပ္မလုပ္ ေတာ့တာ ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီ ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ အဆီ အစားမ်ား သူေတြဟာ ဗိုက္ျပည့္ ေနၿပီဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိး မရွိတာပါ။ အဲဒီမွာ စားၿပီးရင္း စားခ်င္၊ ဝိတ္တက္ ၿပီးရင္း တက္လာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဆီစားမ်ား သူေတြဟာ ဝိတ္ခ်ရ ခက္ခဲသူေတြ ျဖစ္လာ ပါတယ္။ ပိုဆိုးတာက ဝိတ္က် ရင္ေတာင္ ဒီေျပာင္းလဲမႈ က ၾကာရွည္ခံ ေနတာ ျဖစ္တယ္။
ေနာက္ေတြ႕တာ တစ္ခုက ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ပါဆိုလို႔ လုပ္ပါတယ္။ အလြယ္ဆံုးနဲ႔ အသက္သာဆံုး နည္းျဖစ္တဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ ၾကတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ေလွ်ာက္သလား ဆိုေတာ့လဲ မေလွ်ာက္ပါဘူး။
တစ္ပတ္ (သို႔မဟုတ္) တစ္လေလာက္ ေနေတာ့ နားလိုက္တယ္။ ပိုဆိုးတာက လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး အျပန္ မနက္စာေတာင္ ဝင္စားေသးတယ္။ စားေတာ့လဲ အဆီမ်ားတဲ့ ဆီေၾကာ္စာ၊ မုန္႕တီစတာ ေတြမွ ေရြးစား ၾကတယ္။ ဒီလို အစားအေသာက္ ေတြကေန ကယ္လိုရီ (၃ဝဝ-၅ဝဝ) ၾကား ဝင္သြားတာ သတိမျပဳမိ ၾကဘူး။ အဲဒါက ဘာကိုျပလဲ ဆိုေတာ့ ကယ္လိုရီရဲ႕ သေဘာတရား ေတြကို မသိေသးဘူး။ စနစ္တက် ဝိတ္မခ် တတ္ေသးဘူး ဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။
ဝိတ္က်ဖုိ႕ ဘယ္ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ ေကာင္းလဲ။ ကယ္လိုရီ ၁ဝဝ ကုန္ဖို႕ ဘယ္ ေလ့က်င့္ခန္းကို ဘယ္ေလာက္ လုပ္ရင္ရမလဲ သိထား သင့္တယ္။ ဥပမာ - နာရီဝက္ လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း ကယ္လိုရီ ၁ဝဝ ကုန္တယ္။ ၁၅ မိနစ္ ေလာက္ေျပးရင္ ကယ္လိုရီ ၁ဝဝ ကုန္တယ္။ ဒါေတြ သိရမယ္။ ဝိတ္က်ဖို႕ ကယ္လုိရီ မ်ားမ်ားျဖဳန္းတ့ဲ ေလ့က်င့္ခန္းသာ အေကာင္းဆံုးပါ။ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ရတဲ့ ေလ့က်င့္ခန္း မ်ဳိးက ျမန္ျမန္ က်တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္း လို႕ ေယဘုယ် မွတ္ပါ ။ ဗိုက္အဆီျပင္ မ်ားသူေတြ အတြက္ အိပ္ထမတင္ ေလ့က်င့္ ခန္းမ်ဳိး လုိပါတယ္ ။ ဒါဆို ေလ့က်င့္ခန္း မလုပ္ခ်င္သူေတြ အတြက္ နည္းမရွိ ဘူးလား။ အဆီစုပ္တာ၊ အဆီေျခတာ မ်ိဳးေတြ တခ်ဳိ႕လုပ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတယ္။ သိပ္ၾကာၾကာ မခံပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဝိတ္ျမန္ျမန္ က်သူဟာ ဝိတ္ျမန္ျမန္ တက္ဖို႕ အခြင့္အလမ္း ပိုမ်ားလို႕ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေနထိုင္ စားေသာက္ပံု ကို မျပဳျပင္ သေရြ႕ ေရရွည္ ဝိတ္က်ဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ပိုဆိုးတာက ေဘးထြက္ ဆိုးက်ိဳးေတြ ရွိေနတာပါ။
ဝိတ္ခ်ရတာ အေျပာလြယ္ သေလာက္ တကယ္လုပ္တဲ့ အခါ ခက္ခဲပါတယ္။ ဝိတ္က်ခ်င္ ပါတယ္လုိ႔ စိတ္ထဲက ေအာ္ေန႐ံုနဲ႕ေတာ့ မရဘူး။ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္မႈက အေရးႀကီးတယ္။ နည္းနည္းေလာက္ ဝိတ္က်သြားၿပီ ဆိုတိုင္း မၿပီးေသးဘူး။ ဆက္လုပ္ ရမွာေတြ ရွိေသးတယ္။ ထူးထူးျခားျခား သိသိသာသာ ပိန္ဖို႕ အနည္းဆံုး အခ်ိန္သံုးလ ေလာက္ လိုအပ္တယ္။ ပိန္ၿပီဆိုတိုင္း ဝမ္းမသာ ပါနဲ႕အံုး။ ပိန္ၿပီး တစ္ႏွစ္ေလာက္ ထိ ဝိတ္ထိန္းႏိုင္မွ တကယ္စိတ္ခ် ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဝိတ္ခ်တယ္။ ဝိတ္ထိန္းတယ္ ဆိုတာ အဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္ ရမယ့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာေတြ ပိန္ဖို႔၊ ဝိတ္က်ဖို႔ ဆိုရင္ အထက္မွာ ေဖာ္ျပ ထားတဲ့ အခ်က္ေတြကို သတိထား ျပဳျပင္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
#Yadanarpondaily
#ရတနာပံုေန႔စဥ္
http://myawady-myawady.blogspot.com/2014/12/blog-post_201.html
