ေျဖ- ဝတာက အဓိကအေၾကာင္းအရင္း ႏွစ္ခုေပါ့ေလ။ နံပါတ္တစ္က ဗီဇ၊ နံပါတ္ ႏွစ္က ပတ္ဝန္းက်င္ပါ။
ေမး- ဗီဇအရ ဘယ္လိုဝပါသလဲ။
ေျဖ- ဗီဇက အေဖဝ၊ အေမဝ ညီအစ္ ကိုေမာင္ႏွမေတြဝ ဒါေတြက ဗီဇနဲ႔ပတ္ သက္ၿပီးေျပာတာပါ။ တစ္ခါတေလက် ေတာ့ ျငင္းစရာေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ။ အ ေဖအစားေသာင္းက်န္းတယ္။ အေမ အ စားေသာင္းက်န္းတယ္။
ကေလးက အတု ယူၿပီးအစားေသာင္းက်န္းလို႔ ဝလာတာ မ်ဳိးေရာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ဗီဇေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ တစ္အိမ္လံုးကအစားေသာင္း က်န္းလို႔ဝတာလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ ေပမဲ့ အႁမႊာညီအစ္မေတြ အေၾကာင္းအ မ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ကြဲကြာသြားၾကတယ္။ အဲဒါကိုလိုက္ေလ့ လာၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဝတယ္။ ပိန္ရင္လည္း ႏွစ္ေယာက္စလံုးပိန္တယ္။ အေနအထားက ေတာ္ေတာ္ တူတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ဗီဇေၾကာင့္ေပါ့။
ေမး- ေနထိုင္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကိုဝၿဖိဳးေအာင္ ဘယ္လိုဖန္တီးႏိုင္ပါသလဲ။
ေျဖ- အဓိကကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ပဲ။ အခုလူေတြ အဝ လြန္လာတယ္။ ဆီးခ်ဳိေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ေသြးတိုးေတြျဖစ္ ၾကတယ္။ ႏွလံုးေရာဂါေတြျဖစ္ၾကတယ္။ အဓိကကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ပါပဲ။ နံပါတ္တစ္က အစားအေသာက္ပဲ။ ဟိုတုန္းက ႐ိုးရာအစားအေသာက္ေတြျဖစ္တဲ့ ထမင္း ေလးနဲ႔၊ေကာက္ညႇင္းေလးနဲ႔၊ မုန္႔စိမ္းေပါင္းေလးနဲ႔ျမန္မာ ေတြရဲ႕႐ိုးရာအစားအစာေတြစားၾကတယ္။ အခုအခ်ဳိ မ်ားတဲ့အစားအစာေတြ၊ အဆီမ်ားတဲ့အစားအစာေတြ စားလာတယ္။ ဒါက ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံတည္းေတာ့မဟုတ္ ဘူး။ ဒိုးနတ္လိုမ်ဳိး၊ ဟမ္ဘာဂါလိုမ်ဳိးေတြက အဆီမ်ား တယ္။ အခ်ဳိမ်ားတယ္။
အဲဒါေတြကိုစားၾကတယ္။ အ ခ်ဳိရည္ေတြေသာက္ၾကတယ္။ ဟိုတုန္းက သံပရာရည္ ေဖ်ာ္ေသာက္ၾကတယ္။ ဆားေလးနဲ႔ သၾကားေလးနဲ႔ ဒါ႐ိုး ရာေသာက္တာ။ အခုက်ေတာ့ အခ်ဳိရည္ေတြပါလာ တယ္။ အခ်ဳိရည္မွာဘာမွမပါဘူး။ သၾကားခ်ည္းပဲ။
က ေလးေတြက ႏြားႏို႔ေသာက္ရမယ့္အစား အခ်ဳိရည္ေတြ ေသာက္ၾကတယ္။ အဲဒါလည္းပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ဆို တာ နံပါတ္တစ္က အစားအေသာက္ေျပာင္းသြားတယ္။
ေမး- အရင္တုန္းက အစားအစာနဲ႔အခုစားေသာက္ေန တဲ့အစားအစာေတြဘာေတြကြာျခားသြားပါသလဲ။ အက်ဳိး ရရွိမႈေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲသြားပါသလဲ။
ေျဖ- အရင္တုန္းက အစားအစာကိုအာဟာရျပည့္ အစားအစာ၊ အခုေခတ္စားတဲ့ ဒိုးနတ္တို႔ဘာတို႔က်ေတာ့ ကယ္လိုရီမ်ားတဲ့အစားအစာျဖစ္သြားၿပီ။ ကယ္လိုရီမ်ား ၿပီး အာဟာရဓာတ္က်ေတာ့နည္းတယ္။ ဘာေတြမ်ား လဲဆိုေတာ့ သၾကားနဲ႔အဆီေတြပဲမ်ားေနတယ္။ ႏွစ္ခု စလံုးက ဝေစတဲ့ဟာေတြေလ။ ဗီတာမင္တို႔ ဘာတို႔က် ေတာ့ မပါဘူး။ အရင္တုန္းက ျမန္မာ့႐ိုးရာမုန္႔ပဲသေရ စာဆုိတာ ေျပာတဲ့အတိုင္း ပဲတို႔ ဘာတို႔ ပါေနတယ္။ မုန္႔ပါတယ္၊ ဆန္ပါတယ္။ ဘာေတြပါလဲဆိုေတာ့ ဗီတာ မင္ေတြတခ်ဳိ႕နဲ႔ ပ႐ိုတင္းေတြပါတယ္။ အခုအစာေတြက ေတာ့ အခ်ဳိနဲ႔အဆီပဲပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အစားအေသာက္ ေျပာင္းသြားတာေတြပါတယ္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ကစတင္ၿပီး အ စားအေသာက္စားေသာက္မႈေတြေျပာင္းလဲလာပါသလဲ။
ေျဖ- အစာစားသံုးမႈကေတာ့ တစ္ ကမၻာလံုးမွာေျပာင္းလဲလာပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္ဆယ္ရာစုကစတင္တယ္။ တစ္ ႏိုင္ငံနဲ႔တစ္ႏိုင္ငံမတူဘူး။ ဆရာတို႔ က နည္းနည္းေနာက္က်တယ္။ ဆရာ တို႔က တစ္ႏိုင္ငံတည္းမွာ ေနတာ ၾကာတာကိုး။ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံ ေတြကေတာ့ တံခါးဖြင့္ၿပီး အခုေျပာ ၾကတာ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းယဥ္ ေက်းမႈေပါ႔။ ယဥ္ေက်းမႈထဲမွာ အစားအေသာက္လည္း ပါတာေပါ့။ အဲဒီအစားအေသာက္ေတြက တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔တစ္ ႏိုင္ငံ ကူးလူးဆက္ဆံေနတယ္။ ဟမ္ဘာဂါဆို သူမ်ား ႏိုင္ငံေတြမွာဆို ၾကာလွၿပီ။ ဆရာတို႔ႏိုင္ငံမွာ ခုမွေရာက္ လာတယ္။ ဆရာတို႔က ေနာက္က်တယ္ဆိုတာေတာင္ စျဖစ္ေနၿပီ။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္၃ဝ၊ ၄ဝ က တည္းက ဒါေတြက ေခတ္စားေနၿပီ။ ဆရာတို႔ႏိုင္ငံက ခုမွစတယ္။ ဒါအစားအေသာက္ေျပာင္းတာ။ ဒုတိယက ေတာ့ အေနအထိုင္ေျပာင္းတာပါ။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအခုအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုမ်ဳိး ေနထိုင္မႈပံုစံေတြေျပာင္းလဲလာပါသလဲ။
ေျဖ- အေနအထိုင္ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ ဟိုတုန္းက လူ ေတြကဘာလုပ္လဲ။ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ သြားစရာရွိ တာကို လမ္းေလွ်ာက္သြားတာ။ ေတာမွာ ဒီလိုပဲႏွစ္မိုင္၊ သံုးမိုင္လမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္။ အခုက်ေတာ့ ဘာျဖစ္ သြားလဲဆိုရင္ ဟိုနားဒီနားကို ဘတ္စ္ကားပဲစီးသြားတယ္။ ဆိုက္ကားစီးတယ္။ တကၠစီစီးတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္ ႀကီး အဲလိုျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ ဓာတ္ေလွကားေတြ ေပၚလာတယ္။ ဟိုးတုန္းက ေရႊတိဂံုဘုရားကို လူတိုင္း ကုန္းေၾကာင္းတက္ျဖစ္တယ္။ အခုက်ေတာ့ ဓာတ္ေလွ ကားနဲ႔မွ တက္ၾကတယ္။
စက္ေလွကားေပၚလာေတာ့ စက္ ေလွကားနဲ႔တက္တယ္။ အခုလာေတာ့မယ္၊ ဇြဲကပင္ ေတာင္ကို ဓာတ္ေလွကားနဲ႔တက္ၾကမယ္။ ဟိုတုန္းက ပုပၸားေတာင္ပဲသြားသြား၊ ဘယ္ပဲသြားသြား ကုန္းေၾကာင္း တက္တာပဲ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ၿမိဳ႕ကလူေတြပါ။ ဘုရား ဖူးသြားတာကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေန႔စဥ္ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ အတက္လည္းဓာတ္ေလွကားနဲ႔တက္ တယ္။ အဆင္းလည္း ဓာတ္ေလွကားနဲ႔ဆင္းတယ္။ ကိုယ္ ကဒူးမေကာင္းလုိ႔ဆိုရင္ေတာ့ အတက္မွာ ဓာတ္ေလွကား နဲ႔တက္ၿပီး အဆင္းမွာ ႐ိုး႐ိုးေလွကားနဲ႔ဆင္းပါ။
ဒါေလး ေတြေပါ့။ ေနာက္တစ္ခုက တီဗီြေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းတီဗီြ ေပၚလာေတာ့ လူေတြက တီဗီြေရွ႕မွာပဲ ထိုင္ၾကတယ္။ ရီမု ေတြဘာေတြေပၚလာေတာ့ ခလုတ္ေတာင္ ထမဖြင့္ေတာ့ ဘူး။ တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြဆိုရင္ ကားကိုဂိုေထာင္ထဲသြင္းတာ ကားရပ္တယ္။ ၿခံတံခါးဖြင့္ၿပီးသြင္းတယ္။ အခုက်ေတာ့ ကားေပၚကေန ခလုတ္ေလး ႏွိပ္လိုက္တယ္။ ဂိုေထာင္ တံခါးကပြင့္ၿပီးဝင္သြားတယ္။ ဘယ္မွာလဲ လမ္းေလွ်ာက္ မႈ။ အဲလိုလႈပ္ရွားမႈနည္းျခင္းသည္ ဝေစတာပဲ။ ဟိုတုန္း ကအဝတ္ေလွ်ာ္တာ လႈပ္ရွားမႈရွိတယ္။ အခုအဝတ္ေလွ်ာ္ စက္ထဲကိုထည့္လိုက္တယ္။ အရင္က ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ တံျမက္စည္းလွဲအသင္းေတြရွိတယ္။ အခုက်ေတာ့ ဖုန္ စုပ္စက္ေတြဘာေတြ ျဖစ္သြားေရာ။ အစစအရာရာ ႐ုပ္ အားျဖင့္ တုိးတက္လာတယ္။ လူေတြကေတာ့ လႈပ္ရွားမႈ အားနည္းလာတယ္။
ေမး- မ်ဳိးဆက္သစ္ကေလးငယ္ေတြ ဘာေၾကာင့္ အဝ လြန္လာတာလဲ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ - ကေလးေတြဝရင္ နံပါတ္တစ္က ေရာဂါေၾကာင့္ လား စဥ္းစားရတယ္။ ကေလးေတြဝတဲ့ေရာဂါေတြရွိ တယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ဝတယ္ဆိုရင္ ေရာဂါေၾကာင့္ ဝတာလား။ အစားအေသာက္ေသာင္းက်န္းလို႔ဝတာ လား။ ဟိုတုန္းက အသက္ႀကီးမွပဲဝတယ္။ အခုက်ေတာ့ ကေလးေတြက အဝေတြလြန္လာၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ လဲဆိုေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ အစားအေသာက္ေတြေၾကာင့္ပဲ။ အခုေခတ္ေပၚအစားအစာေတြကို ဆရာတို႔လူႀကီးေတြ ထက္ ကေလးေတြက ပိုစားၾကတယ္။ သူတို႔ဘဝေနထိုင္ မႈဘယ္လိုျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့။ ဟိုတုန္းက ဆရာတို႔ငယ္ ငယ္ကဆိုရင္ ေက်ာင္းလႊတ္တာနဲ႔အိမ္ေပၚေတာင္မတက္ ဘူး။ လြယ္အိတ္ကိုခ်ၿပီး ေဆာ့တဲ့ဆီကိုေျပးတာပဲ။
အခု ေခတ္ကေလးေတြက ေက်ာင္းသြားတယ္ မနက္ဖယ္ရီ နဲ႔၊ ျပန္လာေတာ့ ဖယ္ရီနဲ႔ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ဴရွင္ဆရာမ က ႀကိဳေနတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္စာသင္တယ္။ ဘယ္ မွာလဲသူတို႔ေဆာ့တဲ့အခ်ိန္ေဆာ့စရာေနရာလည္း သိပ္ မရွိပါဘူး။ ခုေခတ္ကေလးေတြ။ ဖက္တီးေလးေတြ ေတာ မွာမရွိပါဘူး။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာပဲရွိတယ္။ ေက်ာင္းတက္၊ က်ဴ ရွင္၊ ဝိုင္းသံုးခါေတာင္ တက္ရတယ္။ သူတို႔ခမ်ာ စာပဲလုပ္ေနရတယ္။ ၿပီးလည္း ၿပီးေရာ ေမွာင္ေနၿပီ။ ထြက္မေဆာ့ႏိုင္ ေတာ့ဘူး။ ဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ တီဗီြဂိမ္း ထိုင္ေဆာ့ၾကတယ္။ အခုပိုဆိုးေသးတယ္။ ၾကည့္လိုက္ရင္ ဂိမ္းပဲ။ အဲဒါပဲ ကေလး ေတြဝတယ္ဆိုတာ။ သူတို႔ေခတ္က် ပိုဝ ၾကဦးမယ္။
ေမး- ကေလးေတြဝလာတာ ဘယ္သူ ေတြမွာတာဝန္ရွိလဲ။
ေျဖ- အားလံုးမွာတာဝန္ရွိတယ္။ မိဘေရာ၊ ဆရာေရာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေရာ၊ အစိုးရေရာ အကုန္လံုးေပါ့။ မိဘ ဆိုတာ အျခားႏိုင္ငံမွာထက္ပိုၿပီးေတာ့ ေလာဘႀကီးၾက တယ္။ ကုိယ့္ကေလးကို တယ္ပထမရေစခ်င္တာကိုး။အခ်ဳိ႕ဆရာေတြ သူတို႔က ကေလးကိုေစတနာနဲ႔လုပ္တာ လားေတာ့ မသိဘူး။ ေဆးလက္မွတ္တဲ့။ ဘယ္ႏွစ္တန္း လဲဆိုေတာ့ သူငယ္တန္း၊ ပထမတန္း။ ကေလးသူငယ္ တန္းကို ဘာလို႔ေဆးလက္မွတ္ေတာင္းရတာလဲ။ သေဘာ ကေတာ့ ဒီလိုစနစ္ႀကီးျဖစ္ေနတာ တာဝန္မကင္းတာေတာ့ ပညာေရးဌာနလည္းပါတာေပါ့။ ကေလးေတြကို စာ၊ စာပဲျဖစ္ေနတယ္။ ပညာေရးစနစ္က အမွတ္မ်ားတဲ့က ေလးကေတာ္တယ္။ က်န္တဲ့ကေလးေတြက မေတာ္သလို အထင္ခံရေတာ့ စိတ္ခံစားရတာမ်ဳိး ရွိမွာေပါ့။ အဲဒါေတြ ကိုျပဳျပင္ဖို႔လိုတယ္။
ေမး- ပတ္ဝန္းက်င္ကေကာ အဝလြန္ေအာင္ ျပဳလုပ္ ႏိုင္ပါသလား။ အဝလြန္တာကို ဘယ္လိုကုသႏိုင္ပါသလဲ။
ေျဖ- အဝလြန္မႈကိုလံႈေဆာ္ေပးတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ရွိပါတယ္။ အဲဒါကို Obesogenic environment လို႔ေခၚ ပါတယ္။ ကေလးရဲ႕အိမ္မွာေရာ ေက်ာင္းမွာေရာ ဘယ္ မွာၾကည့္လိုက္ ၾကည့္လိုက္ ကေလးေတြဝမယ့္ဟာေတြ ခ်ည္းပဲ။ က်ဴရွင္ေရာ၊ ကစားကြင္းမရွိတာေတြေရာ ဒါ ေတြအားလံုး ကေလးကိုဝေစတာခ်ည္းပဲ။ ပညာေရးအ ၿပိဳင္အဆိုင္ျဖစ္တာက ကေလးေတြကိုဝေစဖို႔ျဖစ္တာ။ ဝတာကိုပိန္ေအာင္လုပ္ဖို႔ သဘာဝအတိုင္းပဲ ေကာင္း တယ္။ နည္းလမ္းငါးနည္းရွိတယ္။
နံပါတ္-၁ က အ စားအေသာက္၊
၂-က လႈပ္ရွားမႈ၊
၃-က အမူအက်င့္၊
၄- ေသာက္ေဆးနဲ႔ကုသမႈ။
နံပါတ္-၅ကေတာ့ ခြဲစိတ္ ကုသတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
အစားအေသာက္ကေတာ့ အဆီနဲ႔အခ်ဳိနည္းတာ စားရမယ္။ လႈပ္ရွားမႈက လမ္း ေလွ်ာက္ေပးရမယ္။ အမူအက်င့္ကေတာ့ ထမင္းကို ျဖည္း ျဖည္းစားရမယ္။ အစာကို တစ္စြတ္စြတ္မစားမိေအာင္ အစာကုိ ကိုယ္နဲ႔ေဝးရာမွာထားရမယ္။ ေဆး က စားခ်င္စိတ္မရွိေစတဲ့ေဆး၊ အဆီမစုပ္တဲ့ ေဆး၊ ေလာင္ကြၽမ္းမႈအားေကာင္းေစတဲ့ေဆး ေတြရွိတယ္။ ဝတာအေျခအေနဆိုးၿပီး လမ္း မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိဆိုရင္ ခြဲစိတ္ၿပီး အစာအိမ္ကို စည္းတာမ်ဳိးေတြလုပ္ၾကတယ္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလွ်ာ့ခ်င္ရင္ စနစ္တက် ျဖည္းျဖည္းဝိတ္ခ်သင့္တယ္။ တစ္ပတ္ကို တစ္ေပါင္က်ရင္အေတာ္ပဲ။ အလြန္ဆံုး ႏွစ္ ေပါင္ေပါ့။
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလွ်ာ့တယ္ဆို တာ အဆီေလွ်ာ့ခ်င္တာ။ အဲဒီလို အမ်ား ႀကီး က်သြားတယ္ဆိုတာ အဆီတင္မကဘူး။ ဏမသအနငည နဲ႔ ေရေတြပါသြားတယ္။ က်န္းမာ ေရးကို အႏၲရာယ္ျဖစ္တယ္။
ေမး- ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလွ်ာ့ႏိုင္ဖို႔ ဘာေတြ ကိုစားသင့္ပါသလဲ။
အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ ဘယ္လိုမ်ဳိးစားေသာက္ရပါသလဲ။
ေျဖ- လံုးတီးဆန္၊ ေမာင္းေထာင္းဆန္ေတြ စားသင့္ပါတယ္။ ႏုလြန္းျဖဴလြန္းတဲ့ဆန္က မေကာင္းပါဘူး။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စားပါ။ သစ္သီးဝလံကို မျဖစ္မေနစားပါ။ ဝတဲ့သူေတြ က အသီးအႏွံစားရမယ္။ ဆန္၊ ဟင္းသီးဟင္း ရြက္၊ သစ္သီးေတြကိုပိုးသတ္ေဆးပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ပိုးသတ္ေဆးပါတာမစားခ်င္ရင္ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ဳိး တဲ့ကိုယ့္အိမ္က အသီးကိုစားပါ။
ပိုးသတ္ ေဆးပါတယ္လို႔ထင္ရင္ ေရေဆးၿပီးစားပါ။ ၤီႈ တို႔၊ စိုက္ပ်ဳိးေရးတို႔က ဒါေတြကိုထိန္း ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာေအာ္ ဂဲနစ္ ပိုးသတ္ေဆးမသံုးတဲ့သီးႏွံေတြကို စိုက္ ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ေနတာေတြရွိပါတယ္။
ေမး- ဝၿဖိဳးတာနဲ႔အဝလြန္တာက ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ စတင္ေနၿပီလား။ ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ ဘယ္ေလာက္ရွိေနပါသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ျမင့္တက္လာပါသလဲ။
ေျဖ- ဝတာက ဆရာတို႔ႏိုင္ငံမွာစေနၿပီ။ ဆရာ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွာ လုပ္တုန္း က ျပဳစုထားတဲ့စာရင္းအရ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္မွာ အဝလြန္အမ်ဳိးသားက ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရ ရဲ႕ ၁ဒသမ၄ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ မ်ားတဲ့ အမ်ဳိးသားက ၇ ဒသမ ၂ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးက အဝလြန္ ၃ ဒသမ၇ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္မ်ား တာ ၁၄ ဒသမ ၅ရာခိုင္ႏႈန္းရွိခဲ့ပါတယ္။ အခု ၂ဝဝ၉-၂ဝ၁ဝမွာ သူတို႔ျပဳစုထားတဲ့ စာရင္းအရဆို တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ အဝလြန္တဲ့ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးစုစုေပါင္း ၆ ဒသမ ၈ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အရင္က အဝလြန္တာ ၅ ဒသမ ၁ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ေျခာက္ႏွစ္အတြင္း ၆ဒသမ၈အထိ တက္လာပါတယ္။ ဒါက ခန္႔မွန္းေျခေတြပါ။ ၂ဝ၁၃-၂ဝ၁၄ အတြက္ ေတာ့ စာရင္းေတြ မရွိေသးပါဘူး။
အခုလိုေျဖၾကားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ဆရာ။
The Flower News Journal Vol - 10 , NO. 10
သူသူထက္လြင္
Yangon Media Group
