ေဆာင္းပါး၊ ဇူလိုင္ (၂)
သြားကိုက္လို ့ စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္တာကို မခံနိုင္တဲ့အဆံုး သြားဆရာ၀န္ဆီသြားျပီး သြားႏုတ္ေပးဖုိ ့ ေတာင္းဆိုဖူးၾကမွာပါ။ သြားဆရာ၀န္ကလည္း ႏုတ္ေပးလို ့ရတဲ့သြားကိုနုတ္ေပးသလို ႏုတ္ေပးလိုက္ရင္ လူကို ထိခိုက္ေစမယ့္သြားကို မႏုတ္သင့္ေသးဘူးလို ့စည္းရံုးေျပာဆုိေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါကိုနားေထာင္လိုက္နာသင့္တယ္လို ့ အၾကံျပဳပါရေစ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ျဗိတိန္က မိတ္ေဆြတစ္ဦးဟာ အေသးစားသြားခြဲစိပ္မႈေလးတစ္ခု ခံယူျပီးေနာက္ အသစ္ျဖစ္ပ်က္သမွ်ကို မမွတ္မိနိုင္ေတာ့လို ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ မွတ္ဥာဏ္ရပ္တန္ ့ သြားျခင္းျဖစ္ျပီး အရင္ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကိုမွတ္မိေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ျဖစ္ပ်က္တာေတြကို မမွတ္မိေတာ့တာပါ။
၀ီလ်ံဟာ အျမဲကိုက္ေနတဲ့ အံသြားတစ္ေခ်ာင္းရဲ ့အျမစ္ကို ျဖတ္ထုတ္ပစ္ဖို ့ သြားဆရာ၀န္ဆီ သြားခဲ့ပါတယ္။ သြား ေဆးခန္းက လူနာလဲေလ်ာင္းေပးရတဲ့ ထိုင္ခံုေပၚ ေနရာယူလိုက္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္က သူ ့ကို ထံုေဆးထိုးေပးပါ တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဘာေတြထပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ၀ီလ်ံလံုး၀ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ၀ီလ်ံရဲ ့ ခႏၶာကိုယ္တြင္း ဇီ၀နာရီဟာ ဆရာ၀န္နဲ ့ခြဲစိပ္မႈျပဳလုပ္ေနတဲ့ မတ္လ ၁၄ ရက္ေန ့၊ မြန္းလြဲ ၁း၄၀ အခ်ိန္မွာ လံုး၀ရပ္တန္ ့သြားခဲ့ ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ၀ီလ်ံဟာ ဘာကိုမွ မိနစ္ ၉၀ ထက္ပိုျပီး သတိမရေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အရင္တုန္းက ကိစၥေတြ ကိုေတာ့ အားလံုးမွတ္မိေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ နွစ္ေလာက္က လူတစ္ေယာက္နဲ ့ ပါတ္သက္တာေတြကို ေကာင္း ေကာင္း မွတ္မိေနေပမယ့္ အဲဒီလူအခုဘယ္မွာေနတယ္ဆိုတာကို မသိေတာ့ပါဘူး။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ မနက္ အိပ္ယာနိုးလိုက္တိုင္း အဲဒီေန ့မနက္ သြားဆရာ၀န္ဆီသြားဖို ့ ျပင္ဆင္သလိုပဲ ျပင္ဆင္ေနတတ္ျပီး သြားဆရာ၀န္ဆီ သြားရမယ္လို ့ေျပာေျပာေနတာပါပဲ။ ၀ီလ်ံဟာ အဲဒီေန ့ေနာက္ပိုင္းကို မမွတ္မိနိုင္ေတာ့ဘဲ မနက္မိုးလင္းလို ့ ထလိုက္ တိုင္း အဲဒီေနာက္ဆံုးမွတ္ဥာဏ္ပဲ ျပန္ေပၚေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ ့ဇနီးက သူ ့တစ္ေန ့တာျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကို သူ ့ စမတ္ဖုန္းထဲ ေရးသြင္းေပးေနမွသာ သူျပန္ဖတ္ျပီး မေန ့က ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို အသစ္မွတ္သားရရွာပါတယ္။
ဘာမဟုတ္တဲ့ သြားအျမစ္ျဖတ္တဲ့ခြဲစိပ္မႈဟာ ၀ီလ်ံရဲ ့ဦးေႏွာက္ကို ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ဆိုးရြားတဲ့ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစခဲ့တာပါလိမ့္။ ဆရာ၀န္ရဲ ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ ၀ီလ်ံကိုခြဲစိပ္ေနတုန္းမွာ တစ္စံုတရာမွားယြင္းမႈ ျဖစ္တယ္လို ့ မထင္ခဲ့ပါဘူး။ ခြဲစိပ္မႈျပီးလို ့ ၀ီလ်ံရဲ ့မ်က္ႏွာကိုကာကြယ္ထားတဲ့ မွန္အနက္ၾကီးကိုဖယ္လိုက္မွ ၀ီလ်ံ ဟာ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိခဲ့ၾကတာပါ။ မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ ယိမ္းထိုးေနပါျပီ။ ျပီးေတာ့ သူ ့ မ်က္လံုးေတြက ေငးေၾကာင္ၾကည့္ေနျပီး သြားစိုက္ဆရာ၀န္ကို အခုမွေရာက္လာတဲ့အတိုင္း ျပန္နူတ္ဆက္ေနပါ တယ္။ သူ ့ကိုေဆးရံုတင္လိုက္ရပါတယ္။ ေဆးရံု ၃ ရက္တက္လိုက္ရေပမယ့္ ဘာကိုမွ မိနစ္အနည္းငယ္ထက္ပိုျပီး မမွတ္မိတာကိုေတာ့ ကုစားလို ့မရေတာ့ပါဘူး။
ပထမေတာ့ ၀ီလ်ံဟာ ထံုေဆးနဲ ့မတည့္လို ့ျဖစ္တာ၊ ဦးေႏွာက္ထဲ ေသြးယိုစီးတာလို ့ ယူဆခဲ့ေပမယ့္ ဦးေႏွာက္ထဲ ေသြးယိုစီးတဲ့အေထာက္အထား မေတြ ့ခဲ့ပါဘူး။ ဆက္လက္စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈအရ ၀ီလ်ံဟာ မွတ္ဥာဏ္အသစ္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေသာေရာဂါ anterograde amnesia ကို ခံစားေနရတယ္ဆိုတာ ေတြ ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၀ီလ်ံ၀က္ရူးျပန္တုန္းက သူ ့ဦးေႏွာက္ထဲက မီးခိုးေရာင္အပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားကို ျဖတ္ထုတ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီမီးခိုးေရာင္အပိုင္းေတြဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ ့ ပံုနွိပ္တိုက္နွယ္ အလုပ္လုပ္ေပးပါတယ္။ သတိရစရာေတြကို အခန္းလိုက္ ပရင့္ထုတ္ေပးပါတယ္။ ဒီ မီးခိုးေရာင္အပိုင္းေတြမရွိဘဲ ၀ီလ်ံဟာ ဘာကိုမွ မမွတ္မိနိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခားဆိုသလိုပဲ ၀ီလ်ံရဲ ့ ဦးေႏွာက္ဟာ တစ္ပိုင္းနဲ ့တစ္ပိုင္း အခ်ိတ္အဆက္မိေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါျဖစ္ရင္ အခု သြားအျမစ္ျဖတ္မွ ဘာျဖစ္လို ့ မွတ္ဥာဏ္အသစ္မွတ္သားနိုင္စြမ္း ေပ်ာက္သြားတာပါလိမ့္။
၀ီလ်ံရဲ ့ျပႆနာဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပႆနာလို ့ ယူဆၾကျပန္တယ္။
အျပင္းအထန္နာက်င္မႈကို ခံစားခဲ့ရတဲ့ လူနာ ေတြဟာ အဲဒီနာက်င္ေစတဲ့ကိစၥေတြကို ျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့ဘဲ ေမ့ေလ်ာ့ပစ္လိုက္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါဟာ ေရာဂါေတာ့ မဟုတ္၊ အက်င့္တစ္ခုေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအက်င့္ဟာ အျဖစ္အပ်က္အသစ္ေတြကို မမွတ္မိနိုင္ေအာင္လို ့ေတာ့ အေႏွာက္အယွက္ေပးေလ့ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ျပီး ၀ီလ်ံမွာ ဒီလိုနာက်င္စြာခံစားခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဒီအေနအထားအရ ၀ီလ်ံရဲ ့ဦးေႏွာက္ဟာ အာရံုေၾကာဆက္ေၾကာင္းငယ္ေလးေတြ ျပတ္ေတာက္သြားျပီး ကြန္ပ်ဴတာ ပရင္တာဟာ ပံုမွန္လွဳပ္ရွားေနေပမယ့္ မွင္မလိုက္ေတာ့သလို ခံစားလိုက္ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိနစ္ ၉၀ ေလာက္ ၾကာ သြားရင္ကို ခုနကကိစၥေတြက ကိုယ္ေပ်ာက္မွင္လိုပဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ လႊင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ျပီး ဒီအာရံုေၾကာမွ်င္ေတြျပတ္ေတာက္မႈဟာ သြားအျမစ္ျဖတ္ထုတ္မႈနဲ ့ဘာေၾကာင့္ဆက္ႏြယ္ေနတယ္ဆိုတာ ထံုးစံအတိုင္း သိပၸံပညာရွင္မ်ားက အေျဖရွာအံုးမယ္လုိ ့ ေျပာပါတယ္။ ျဗိတိန္နိုင္ငံ ေဆးေလာကသမိုင္းမွာ ဦးေႏွာက္ မပ်က္စီးဘဲ မွတ္ဥာဏ္ေပ်ာက္ဆံုး တဲ့လူေတြ (၅) ေယာက္ ရွိတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ သူတို ့အားလံုးဟာ သြားဆရာ၀န္ နဲ ့ ခြဲစိပ္မႈျပဳလုပ္ေနတုန္း မွတ္ဥာဏ္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ ေဆးရံုမွာ ခြဲစိပ္ကုသမႈခံယူေနတုန္း တစ္ပံုစတည္းပဲ ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ၾကတာလို ့ ဆိုပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ေတာ့ အာရံုေၾကာမွ်င္ေလးေတြ ျပတ္ေတာက္သြားရံုနဲ ့လည္း ဦးေႏွာက္ရဲ ့ပင္မလုပ္ငန္းေတြကို ပံ့ပိုးေပးေန တဲ့ ပရိုတိန္းစီးေၾကာင္း ျပတ္ေတာက္သြားနိုင္ျပီး မွတ္ဥာဏ္ေပ်ာက္ဆံုးတာေတြ ျဖစ္လာနုိင္တဲ့အတြက္ အျခားအာရံု ေၾကာမွ်င္ေတြ ျပတ္ေတာက္ပ်က္စီးဖို ့ဆိုတာ ကိုယ္က ဒဏ္ရာအနာတရရမွ ျဖစ္လာမွာမို ့ တားဆီးကာကြယ္ဖို ့ဆို တာ သတိထားရံုကလြဲလို ့ သိပ္မတတ္နိုင္ေပမယ့္ သြားနူတ္မယ္၊မႏူတ္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ ကိုယ္က ထိန္းခ်ဳပ္လို ့ ရတန္သေလာက္ရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ မလိုအပ္ရင္ သြားမႏူတ္ဖို ့ ေလ့လာေရးသား တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
TMK ရတနာပံုေန ့စဥ္။
Lashio News Diary
https://www.facebook.com/lashio.news.city
