Duke တကၠသိုလ္ သုေတသီမ်ားက သုေတသနျပဳလုပ္ရန္ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ၄၈၀၂ ဦးကို ေခၚယူခဲ့သည္။ ၎တို႔အားလံုးမွာ ေျမာက္ကာ႐ိုလိုင္းနား တကၠသိုလ္၏ ႏွလံုးေလ့လာ သင္ၾကားမႈ သင္တန္းကို တက္ဖူးသူမ်ား ျဖစ္ၾက သည္။ ထိုသင္တန္းသည္ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္မ်ား တြင္ေမြးဖြား ခဲ့သူမ်ား၏ က်န္းမာေရးကို ေျခရာခံေစာင့္ၾကည္႕ ေနခဲ့သည့္ သင္တန္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။
လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ၏ သက္လတ္ပိုင္း အရြယ္အေပၚ အက်ိဳး သက္ေရာက္ ပံုကို ေလ့လာ ခဲ့ၾကသည္၊ သုေတသန ရလဒ္မ်ားကို လႊမ္းမိုးမႈ ရွိလာမည့္ ကိုယ္ရည္ ကိုယ္ေသြး ျပႆနာမ်ား၊ လူမႈ စီးပြားေရး အေျခအေန တို႔ႏွင့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ မညီညြတ္ေသာ အျပဳအမူ စသည့္ အခ်က္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးမွ သုေတသနတြင္ ပါဝင္ရန္ ေရြးခ်ယ္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သုေတသနတြင္ ေတြ႕ရွိခ်က္အရ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် လက္မထပ္ဖူး သူမ်ားသည္ လူရြယ္ဘဝမွ စ၍ ခိုင္မာေသာ ခ်စ္သံေယာဇဥ္ ထူေထာင္လာ ခဲ့ေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံ မ်ားထက္ အရြယ္မတိုင္မီ ေသဆံုးရန္ ႏွစ္ဆ အလားအလာ မ်ားေၾကာင္း သိရသည္။
တစ္ကိုယ္တည္း ေနသူမ်ား၊ ဇနီးခင္ပြန္းဆံုးပါးသြား သူမ်ားသည္ သက္ႀကီး ရြယ္အို ဘဝအထိ အသက္မရွည္ႏိုင္သည္႕ အလားအလာ မ်ားျပားသည္။ ထိုသက္ေရာက္မႈသည္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္စြာ ျပဳမူေနထိုင္သူမ်ား၊ လူမႈစီးပြားေရး အေျခအေန ေကာင္းမြန္သူ မ်ား၌ ပါေတြ႕ရ တတ္သည္။
လက္မထပ္ဘဲ အတူ ေနထိုင္တဲ့ ပံုစံကို အာ႐ံုစိုက္ ေလ့လာတာဟာ ကေလးေတြ တစ္ၿပံဳႀကီး ေမြးေနသူေတြ အတြက္ အေရးပါတဲ့ ေလ့လာမႈ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုပံုစံ ေနထိုင္သူ ေတြဟာ ေစာစီးစြာ ေသဆံုးမႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေနတဲ့ အတြက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ လူမႈေရးဆိုင္ရာ အေထာက္ အပံ့ေတြ ပိုမို ေပးအပ္ သင့္ပါတယ္။ သက္လတ္ပိုင္း အရြယ္မွာ လူမႈေရးအရ တြယ္တာ ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈေတြကို ေလ့လာျခင္း အားျဖင့္ အရြယ္မတိုင္မီ ေသဆံုးရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုကို ေတြ႕ရွိ လာရပါတယ္ဟု သုေတသန စာတမ္းျပဳစု သူမ်ားက ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပ ထားသည္။
သုေတသနကို အျပဳအမူဆိုင္ရာ ေဆးပညာ ဂ်ာနယ္ (journal Annals of Behavioral Medicine) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
သီဟ
Source:MDI
Health Updates Journal
